Hüma Saye (Umut serisi 3)

10. Bölüm

İyi geceler, umarım iyisinizdir.

Yeni bölüm sizlerle benim için 🦋 bırakmayı unutmayın sevgiyle kalın 🥰

Keyifli okumalar,

'Ya ben o gözlerin, söylediği şeylerden kaçıyorsam.'

Yüreğimde binbir umutla yeşeren sevdam, bozguna uğruyordu. Dolan gözlerimi yumup kucağında, kıpırdadım. Bu hareketim ile sesli bir nefes verdi. Hissetiğim sertlik ile gülümsedim.

Omuzundaki elimi boynuna çıkardım. Parmağım dokunmayı en çok sevdiği sakallarını bulunca sevgiyle okşadı. Parmaklarımı takip eden dudaklarım ile başını geriye attı. Gözlerini yumup dokunuşlarıma bıraktı kendini.

' Kaç bakalım Haşim ağa. Ama unutma seni tanıdı bir kere yüreğim. Kollarında tattığım huzuru, özgürlüğü bulmuşken senden geçer miyim...'

Kokusunu, alan ciğerlerim bayram ederken kendimi ona sürtüp, sarıldım. Haşim kararan gözlerini aralayıp, bedenimi kucakladığı gibi yere uzandırdı. Gözlerinde gördüğüm açlık ile nefesim kesildi. Uzandığım yerde, tepemde dikilen heybetli bedinini süzdüm. Öyle ulaşılmaz görünüyordu ki..

Üzerimdeki yerini alıp, delici bakışlarını üzerimden ayırmadan dudağıma yakıcı bir öpücük bıraktı. Nefessiz kaldığımızda ayrıldık.

' Hikaye bu ya, adam tüm dünyayı arkasında bırakıp, dağları aşar ama bir yaralı güvercinin tutsağı olur.' dedi. Kabullendiği sevdam ile

Elim, omuzunu tuttup sıktı. Hisettiğim güç ihtiyaçla kasılmamı sağlarken dudağım sevdiğimin cevabına sessiz kalmadı.

' Hikaye bu ya Güvercin dermansızdır. Ölümü bekler iyileşeceğinin hayalini bile kuramaz ta ki toprak gözlü adamın şifası yüreğine dokunana kadar..' sözlerimi bölen boynumu sömüren Haşimin dudakları oldu. Gözlerim titreyerek kapandı. Hissettiğim duyguların yoğunluğu ile gözlerimden yaşlar aktı.

Toprak gözlü adam;bu güvensiz dünyada sıkı sıkı sarılabileceğim, sığınacağım köşem, olarak kalmıştı, beni, kızımı sevecenlikle sarmalıyordu toprak gözlü adam, ısıtıp koruyor, bedenimi de ruhumu da besliyordu, ihtiyaç duyduğumda hep oracıktaydı, bırakıp gitmiyordu. Gerçekten, güvenilir olduğunu kanıtlamış tek şeydi hayatımda. Bunun için de ondan ayrılmayı bir an bile olsun düşünmemiştim, Sevdama sadık kalacaktım, hatta onu kendime, kendimi ona daha da sıkı bağlamak üzereydim.

Soluğumu kesen varlığını en derinimde hissederken ellerim, kollarım onu daha çok hissedebilmek için sarıp üzerinde geziniyordu. İkimizde büyük bir coşku ile huzura kavuştuğumuzda içimde hissettiğim sıcaklık ile titremeye başladım.Durulmuştu. Saçlarıma bıraktığı sayısız öpücük ile yanıma devrilip beni kucağına çekti. Ona iyice sokulup, kokusunu içime çektim.

Parmağının ucu ile sırtıma çizdiği hayali şekiller ile mayışmaya başladım. Yağmur dinmeye başlamış, hava iyice kararmıştı. Yanındayken zaman su gibi akıyordu.

' Adam, güvercini hiç bırakmasın. Güvercinin yaraları kanamayı bıraktı belki ama o yaralar hep orada güvercin öyle korkuyo ki adamı yakalayacak dermanın olmamasından dağları bile aşmış adam. Güvercinin gücü yeter mi adamı yakalamaya ? gitme yaşayamadığım öyle çok şey var ki.' dedim. Sıkı sıkı sarılarak

Deli gibi korkuyordum. Gitmesinden, sevda değildi ki sadece onu bu denli sevmemi sağlayan şey, yol arkadaşımdı. Varlığı bir kalp çarpıntısı değildi sadece sıcak bir yuva dünyayı tanımayan bana bir ışıktı. Onunla büyüyecek, yavrumu onunla büyütecektik.

Elli hiç olmadığı kadar cömertti bugün saçlarımı sevgiyle okşuyor, belki de dilinin veremediği sözleri veriyordu.

' Ben o gece sana teslim oldum Güvercin. Tenin tadına vardım, kalbinin sesini duydum. Bir adam sadece teslim olduğu kadına ait olur, yuvası bilir benim yuvam sensin' dedi. Haşim