Hüma Saye (Umut serisi 3)

25.Bölüm

Dinlemekten Asla sıkılmadım Cem Adrian'ın Eskidendi Çok Eskiden Ne şarkısı sizlerle mutlaka dinleyin Çok güzel bir şarkı

Evet yepyeni bölümler sizlerleyim. Ama şimdiden küçücük bir özür dinlemek isterim, yeni bölümü isterken sizlere çoğu zaman cevap veremedim ya da en son cevap verdiğimde bugün gelecek deyip o gün bölüm yayınlayamadım sizlere karşı çok mahcubum.

Arkadaşlar bu arada çok çok büyük hayal kırıklığına uğradım. Buradaki birçok akla mantığa sığmayan hikayeleri sizlerde biliyorsunuz ama bunu dönem hikayelerine yansıtan insanlara gerçekten sinir oluyorum Lütfen sizler de bunları okurken oradaki insanların tutarsız davranışlarını gördüğünüzde yanlış olduğunu belirtin, geleceğimiz zaten berbat bari geçmişimize saygımız olsun. Burada bir çok güçlü kadın tiplemesi görüyoruz ama akla hayale gelmiyor güçlü kadın kendisini ve kocasını ailesine ve küçük duruma düşürmeye en rezil etmeyen kadındır aklını kullanabilen kadındır Ama öyle saçma sapan şeyler yapıyorlar ki "diyorsun ki hangi eyalette geçiyor bu hikaye" lütfen sizlere özellikle rica ediyorum ne olursa olsun bu tür hikayelere Sessiz kalmayın doğrusuyla yanlışıyla geçmişi doğru bilelim🙏🙏🙏🙏

Sevgi, hızla kalkıp ona ve kocasına öldürücü bakışlar atan mavi gözlerin sahibine yaklaştı. Titreyen dizleri ile ayakta durmakta güçlük çekse de belli etmedi. Kelimelerin anlamını yitirdiği tutuk zaman diliminde;

"Anne" demeyi başardı.

Kısık sesi ile neredeydi. Dünyaya meydan okuyup, kendisine rakip tanımayan Sevgi

Remzi, Sevginin aksine duruşundan taviz vermeden izledi. Sevgi ve annesini Remzinin hayretlere düşmesini sağlayacak kadar benziyorlardı birbirlerine. Remzi farkında olmadan inceledi sevdiği kadının annesini.

Zarif  beden ve kusursuz hatlarını; oldukça güzel gösteren pahalı kıyafetler.Yaşını gizlemeyi sanat haline getirmiş makyaj..

Remzi kadını incelerken karısının da yıllar sonra bu kadar genç ve güzel olabilir mi diye düşünürken buldu kendini

" Sus! Böyle rezil bir haldeyken bir de anne deme bana! " Dedi. Etrafına dikkatle bakarken Sevginin annesi. Mekanda tanıdık birinin olmadığını görünce biraz olsun rahatlayıp dolmuş gözler ile ona bakan kızına döndü.

"Böyle bir şeyi nasıl yaparsın! Selim dün sizi gördüğünü söylemese haberim bile olmayacak! Bu adamla ne halt yedin sen ! "

Sevgi, annesinin sözleri ile içinde kırılan bir şeyleri hissetti. Bu hisse yıllardır.Alışamamıştı. Arkasında hissettiği güçlü bedenin sıcaklığı ile biraz olsun rahatladığını hissetti. Kocasının bir gün bunlara tanıklık edeceğini zaten biliyordu ama yine de içinde bir yerlerde  burada olmasını istemediğini biliyordu.

Duruşunu dikleştirip, başını kaldırdı. Karşımda ona hiçbir nefret ile bakan annesine;

"Selim gördüklerini sana yetiştirmeseydi. Sana olanları ben anlatacaktım anne. Ama olsun, madem duydun. Biz Remzi ile evlendik. İtalya'ya hiç gitmedim. Olmam gereken yerdeyim. En önemlisi olmayı istediğim adamın yanında. " Dedi. Güçlü çıkan sesiyle.

Yüzünde hissettiği tokatın acısı ile gözleri kapanırken elli acının keskinleştiği yanağındaydı.

"Sen ne yaptığını sanıyorsun! Dua et kadınsın yoksa karıma kaldırdığın o elini kökünden keserdim. "Dedi. Karısının önüne geçerken.

"Sessizliğim, sizlerin rızasını almadan evlenmemizdendi. Görüyorum ki sizde zaten o rızayı verecek gönül yok . Bu ilk ve sondu.  Az önce attığınız tokat belki kızınızaydı. Ama bir daha o el kalkarsa Remzi Dervişoğlunun karısınadır." Dedi. Kolları titreyen küçük bedeni sarmalarken.