White Widow

Özel Bölüm 1: Fall Into The Void

Bucky zorla da olsa Natasha'yı Ana'nın ölü bedenini bırakmaya ikna etmişti. Ana'nın kanındaki serum etkisiyle tüm kanı donmuştu. Akmıyordu... Natasha öfkele Yelena'ya yöneldiğinde Bucky onu durdurdu. Natasha şu anda Yelena'yı öldürebilirdi. En yakın dostunu kaybetmişti Natasha. Kendisini bildi bileli yanında olan tek insanı kaybetmişti. Yapmak istediklerini kimse anlayamazdı.

Bucky onu tutsa da Yelena'ya bağırmaktan çekinmemişti.
Natasha: ONU ÖLDÜRDÜN! SENİN YÜZÜNDEN ÖLDÜ VALERİA! VALERİA'NIN KATİLİSİN!
Öfkesine hakim oma gibi bir niyeti yoktu. Öfkesine hakim olmayacak tek kişi o değildi. Natasha için suçlu karşısında duran Yelena'ydı. Yelena suçunu biliyordu, bundan kaçamayacaktı. Ama kendisinin gözünde en az onun kadar suçlu oaln biri daha vardı.
Yelana: SENİ KORUMAK İÇİN ÖLDÜ! SEN OLMASAYDIN, ÖLMÜŞ OLSAYDIN ANASTASİA HALA HAYATTA OLACAKTI. EN AZ BENİM KADAR SUÇLUSUN NATALİA ROMANOVA!
Kızarmış gözleri ile bağırmıştı. Sözleri zehirliydi. Zehir Natasha'nın kalbine saplanmıştı. Kafasında düşününce kendisini suçluyordu. Hiç bir suçu olamsa bile kendisini suçluyordu. Ana'nın onu fırlatmasına izin veremyebilirdi, buza tırmanabilirdi, buzu daha hızlı eritebilirdi, alev makinası işe yarardı belki... Aklına onalrca ihtimal geliyordu. Sonunda Ana'nın yaşadığı ihtmaller.

Natasha'nın dalıp gitmesini anlayan Bucky onu kucağına almıştı. Sam ve Rhodey zorla da olsa Yelena'yı hücrelerden birina kapatmışlardı. Yelena Raft'a gidecekti. Bir Avenger'ı öldürmüştü.
Bucky, Natasha'nın bu düşünceli halinden nefret etmişti. Onun ne düşündüğünü biliyordu.
Bucky: Senin suçun değildi. Anastasia böyle düşünmeni istemezdi.
Yine de sevgilsinin böyle düşünmesine engel olamayacaktı. Onunla konuşmaya devam etse de Bruce'un yaptığı sakinleştirici etki edene kadar Natasah gözlerini bile kırpmamıştı.

Merkezdeki çocukların ve dün gece sarhoş olanların uyanmasıyla her şey daha da karmaşık bir hal almıştı. Kimse gece ne olduğunu konuşmak istemiyordu. Ama birinin anlatması gerekiyordu. Bu şanslı kişi Steve olmuştu. Sam ve Rhodey Yelena'nın sorgusu ileilgileniyordu, Hope Yelena'nın Raft'a gönderilmesi iel ilgileniyordu, Bruce arkadaşınınölü bedenindeki kurşunları çıkarmak için Helen Cho ile çalışıyordu, Clint ve Bucky Natasha'nın yanından ayrılmıyorlardı, Tony cenaze işlemleri ile ilgileneceğini söylemişti, Thor ve Loki'ye kalan iş de S.H.I.E.L.D.'ı arayıp hem bilgi veremk hem de sorgulanan Red Room bağlantılı kişilerden alınan bilgileri öğrenmekti.

Natasha uyandığında irkilse de başında görüğü Bucky ve Clint ile sakinleşmişti. Yaşanan her şeyin berbat bir kabus olmasını umuyordu. Ama gerçek olduğunu biliyordu. Canı yanıyordu.
Natasha: Где он? (O nerde?)
Yelena'dan bahsettiğini biliyorlardı. Natasha'nın sesi öfke doluydu. Kimse onun şu anda Yelena'nın yanına gitmesini istemezdi. Zümrüt yeşili gözlerinde parlayan öfke onu öldüreceğini fazlasıyl belli ediyordu.
Bucky: Onu düşünme.
Natasha: Bana bunu diyemezsin James!
Bucky: Derim! Anastasia'yi ben de çok seviyorum Natalia, ben de onu öldürdüğü için Yelena'yı öldürmek istiyorum ama bunu yapamayız.
Kızıl kadının gözlerinden yaşlar yeniden akmaya başlamıştı.
Natasha: Вы не можете любить ее так сильно, как я. (Onu benim sevdiğim kadar sevemezsin.)
Clint bu defa Bucky'den hızlı davranıp dostua sarımıştı. Natasha bedeninde hissettği kollara tutnarak ona daha sıkı sarılmıştı.

O berbat sabahın ardında üç gün geçmişti. Bu üç gün boyunca Tony her detayala ince ince uğraşmıştı. Tony Stark kimseyi umursamıyor gibi görünse de Natasha Romanoff onun için önemliydi . Natasha için önemli olan biri onu için de önemliydi. Cenaze her bir detayına kadar planlanmıştı. Planlamayı Happy, Pepper ya da başka birine yıkmamış bizzat kendisi yapmıştı. Thor ve Loki'nin giyecekleri takımlara kadar düşünmüştü. Kravat takmak istemeyen Thor'u bile kravata ikna etmişti. Natasha zaten yeterince üzgündü. Onu daha fazla üzecek bir şey yapmaya gerek yoktu.

Yelena Belova, cenazeye katılmıştı. Elinde kelepçeler, başındaki nöbetçiler ve içinde bulunduğu zırhlı cezaevi aracıyla da olsa sevdiği kadının cenazesine katılabilmişti. Gözlerinden yaşlar akıyordu. Kendisini suçluyordu. Berbat hissediyordu.

Cenaze sakin geçmişti. Kimsenin sorun çıkatmaya niyeti de yoktu. Avengers, aileleri, S.H.I.E.L.D. ajanları ve bazı devlet yetkililerinden oluşuyordu zaten. Bucky, Natasha'nın yanından bir saniyleiğine bile ayrılmamıştı. Sadece o değil, tüm Avengers üyeleri onun gözlerinin önünde tutmuşlardı. Natasha her an zırhlı cezaevi aracına girip Yelena'yı öldürebilirdi. Bu üç gün içinde sayısız kere denemişti. Bir defasında Yelena'yı elinden zor alabilmişlerdi.

Natasha ve Bucky herkesin gitmesine rağmen mezarın başındalardı. İkisi de mezar taşına bakıyorlardı. Yazan isime inanmak istemiyorlardı. Onun burda olduğuna inanmak istemiyorlardı. Mezar taşında yazanlara bakıyordu ikisi de.
"Anastasia 'Ana' Valeria Rozanov"
"White Widow"
"Dost" "Kurtarıcı"
Lakabının hemen altında Black Widow sembolu vardı. Ama Anastasia'nın anısına kar tanesi desenleri vardı.

Natasha: Onu özlüyorum James.
James: Ben de Natalia.
Natasha: O olmadan bu zamana kadar ne yaptım hatırlamıyorum.
Ana'yla birbirlerini bulmalarını üstünde bir ay bile geçmemişti. Ama Natasha ondan önce ne yaptığını hatırlamıyordu. Sanki tüm hayatında Ana vardı. Ama öyle değildi. O yokken ne yapacağını biliyordu. Boşlukta gibiydi. O boşlukta kendisiyle birlikte Bucky'de vardı. Bucky onu yukarı çekmeye çalışıyordu. Sadece Bucky değil, Avengers ikisini birden çekmeye çalışıyordu yukarıya. Böyle bir ailesi olduğu için şanslıydı Natasha. Onu o boşlukta bırakmayacaklardı.