FreeFighters

Dragons

Selyne

Ik ben Aurely zo dankbaar! Ze heeft me naar Rozelyne, mijn draak geleidt.

Ik kom in die grot binnen en vind het verschrikkelijk mooi. Het doet me zo denken aan de grot van Gildorm. Dan zie ik haar. Het is het beste moment in mijn leven. Zelfs nog beter dan voor mijn vaders dood. De goede oude tijd. Iedereen had eten en moest zich niet krom werken. Maar nu nu terug naar de werkelijkheid.

Hallo? zegt een aarzelende stem.

Ehm hoi... zeg ik onzeker terug. Wees niet bang ik ben je draak en jij mijn rijder. Kruip op mijn rug.

In het begin aarzel ik een beetje, maar zodra ik haar ijzersterke schubben voel voel ik me veel zekerder. Nog snel roep ik naar Aurely: "Ik ben haar ruiter!" Ik zie Aurely haar opgeluchte glimlach.

Dan zijn we weg. De wind gaat tussen mijn inmiddels veel te lange haren. Ik moet ze nog eens afknippen. Nu niet! Ik heb het veel te druk met  me aan Rozelyne vast te klampen.

Dit heb ik altijd al willen doen! zeg ik tegen haar. Ik zie ons kamp in de verte.

Je krijgt niet elke dag de kans om een draak te zien, ze klinkt zo rustig.

Ik moet je iets vertellen. Gildorm de draak waar het andere meisje rijder van is heb ik jarenlang verzorgd....

Jij hebt voor een Dromer gezorgd! Mijn familie heeft de zijne altijd gehaat. Vroeger ging de haat zo ver dat we elkaars rijders vermoorden. Maar als laatste afstammeling van de Loyers doe ik dat niet. Maar dat mijn rijder voor een Dromer heeft gezorgd kan ik niet aanvaarden. Sorry.

Sorry? Wat bedoeld ze daar mee. Als ze zich omdraaid -zodat ik eraf val- begrijp ik het. Ze wil me niet.

Als je dit overleefd dan is de Dromerslucht van je af en ben je een goede rijder voor mij. Ik heb plots een hoop minder sympathie voor haar. Dat is mijn persoonlijke mening natuurlijk.
En als ik het niet overleef?
Dan ben je dood.
Als ik de grond zie naderen sluit ik mijn ogen voor hetgene dat gaat komen. Namelijk de grond.
Maar die komt niet, het enige dat ik voel zijn harde schubben.
"Je kon me niet op de grind laten vallen?" vraag ik luidop.
Ja, klinkt het in mijn hoofd. Ik glimlach. Dit is mijn draak! En ik zal altijd voor haar zorgen.
Inderdaad!  Ik had niet door dat ik luidop aan het denken was.
En Rozelyn, hoe oud ben jij? Ik besef net iets te laat dat je zo een vraag niet aan een draak  moet stellen. En natuurlijk giechelt Rozelyn.
Vijfentwintig juffrouw Selyne.
Niet grappig Rozelyn. Niet grappig. Alleen jammer dat ik mijn lach niet kan inhouden. We vertellen wat meer over onszelf. Na een tijdje vertel ik over de tirannie van Gregory.
Wow dus als hij van de troon is is het aan jou? vraagt ze opgewonden.
Ik weet het niet.
Waarom niet?
We gaan een staatsgreep plegen om hem van de macht te doen. Ik denk niet dat ze dan de zus van de tiran aan de macht laten komen.
Pff mijn goede indruk maakt wel dat je die kroon krijgt.
Rozelyn....

Ja wat?
Ik weet niet of ik de kroon wel wil...
Natuurlijk wel! Waarom niet?
Omdat ik gewoon vrij wil zijn en misschien wil Aurely hem wel...
Nee! Je geeft de kroon niet aan de rijder van een Dromer!
Wow, niet zo agressief!
Let op je woorden rijder je bent nog altijd op mijn rug!
Pff ik zie dat we verder zijn gevlogen en we over het kamp van de Zuid-rebellen zijn.
Ik krijg een waarschijnlijk niet zo geniaal idee.
Rozelyn ga naar je grot!
Ja chef! zegt ze een ietsiepietsie beetje sarcastisch.

Als we er zijn spring ik af Rozelyn. Omdat ik wat duizelig ben val ik met mijn kont op de grond.
"Auww!" roep ik en Rozelyn lacht. Op de manier van de draken natuurlijk... Het klinkt dus meer als gegrom.
Ik zie een briefje van Aurely liggen.
Ben bij Gildorm
Aurely
Ik verzamel eerst wat touwen en twee zadels voor op een paard.
Ik maak er twee zadels van voor draken. Een voor mij en een voor Aurely.
Voorlopig bind ik ze allebei op Rozelyn -onder het nodige protest omdat het zadel voor een Dromer op haar ligt-.
Ik laat haar -met het nodige protest- naar Gildorms grot vliegen.
"Aurely!" Ik durf de grot niet binnen te gaan.
"Ja?" roept ze terug en ze komt uit de grot.
"De gevechten bij de Zuid-rebellen zijn nog bezig! Misschien kunnen we met onze draken gaan helpen."
Rozelyn snuift. Waarschijnlijk weer het idee om met Gildorm iets te doen staat haar niet aan.
"Ehm Gildorm kan niet vliegen." Ik kan mezelf op de kop slaan wat ik gelukkig niet heb gedaan.
"Wil je met Rozelyn mee? Maar pas op ze heeft wel soms haar streken."
Aurely lijkt te twijfelen, maar knikt.
Hou je manieren! waarschuw ik Rozelyn.
"Het ene zadel is voor jou en Gildorm, maar nu kan ik het er beter voor jou oplaten denk ik."
"Dank je!" zegt ze en ze geeft me een knuffel.
Ik kruip op Rozelyn. Daarna kruipt Aurely erop. Vol spanning wacht ik op een foute reactie van Rozelyn, die er gelukkig niet komt. We gespen ons vast ik het zadel.
Vlieg maar, zeg ik tegen mijn draak.
De opleiding van de Dromers is nooit goed geweest.
Hoe bedoel je?
Bij de Dromers leren ze pas vliegen op hun vijftiende zodat ze dan al genoeg kracht hebben om alles in één keer te leren. Zeer nadelig als de moedee vroeg sterft en de babydraak niks meer kan leren. Bij ons daarentegen leren we vanaf dat we kunnen bewegen langzaam alles van het vliegen.
Rozelyn, beide methodes zijn efficiënt dus niet irritant doen.
Ze zegt niks meer.
Dank je zeg ik nog snel.
Onderweg bespreken we een plan.
Als we in de buurt komen en het kamp voldoendzichtbaar is begint ze te schieten met haar boog.
Ze is echt fantastisch. Haar manier waarop ze schiet is zo flexibel. Ze raakt soldaten van Gregory.
Beneden zien we Maarten en Deline. Ik laat Rozelyn dicht bij de grind zweven. De mensen kijken bang naar ons. Maarten kijkt opgelucht als hij ons ziet. Daarna vertelt hij iets aan Deline, waarschijnlijk dat wij erop zitten. Even lijkt het dat Deline een hartaanval heeft.  Gelukkig is dat niet zo. Mijn zwaarden scheren gevaarlijk langs de soldaten. Ook Aurely's schoten zijn een dodelijke regen.
Al snel hebben we gewonnen. Ook Mordhu slaat op de vlucht.
Ik en Aurely geven elkaar een knuffel en ook Rozelyn kijkt trots op haar heen.
Dan zien we Maarten bij de gewonde Deline. Ze heeft een diepe wond die dodelijk kan zijn als het gaat ontsteken.
Maar als ze goede verzorging krijgt is er niks aan de hand.
Dat ze gewond is maakt haar niet uit om boos te zijn om mij en Aurely.
"Wat bezielt jullie om op een draak te rijden? Daar ging jullie discussie over rijdertje spelen even terug over?"
"Mama... sorry maar..."
"Deline, jij kan dat ook!" onderbreek ik Aurely.
"Wat?"
"Een draak bereiden."
"Waarol zou ik dat kunnen?"
"Omdat ik ooit een boek over draken las. Er staat in dat als beide ouders van een kind rijder van een draak zijn hun kind dat ook kan..."
"Zijn er geen uitzonderingen?"
"Ja, maar bij hen is de aantrekking naar hun draak veel sterker. Aangezien Aurely al oneindig veel keren in de buurt van Gildorm kwam en niets voelde is dat niet zo."
"Is dat Gildorm?" vraagt Deline.
"Dat is geen ding! En nee dit is Rozelyn." zeg ik geërgerd terug.
"Doe gewoon verder," zegt Maarten.
"Als de het kind een rijder is, is de hele familie dat, jullie Maarten en Deline en jullie grootouders en overgrootouders en de rest ook."
"Dat kan niet!" zegt Deline.
"Toch wel. Is hzt dit boek dat je hebr gelezen?" Diphe komt aan met Draken en hun Rijders in zijn hand aan.
"Ja perfect!" Ik kijk hem dankbaar aan en blader naar pagina 379 met de titel uitzonderingen.
De eerste uitzondering die we in onze mooie geschiedenis hebben gevonden is Thorn Tye. Thorn Tye zou een varkensboer worden net als zijn vader. Maar Het Lot bepaalde anders. Hij zocht de moordenaar van al zijn schapen. Zijn vader Tholen vond hem perfect omdat Thorn het aanvoelde wanneer het beest in de buurt was en een varken meenam. Terwijl de varkens in een schuur aanbde andere kant van de heuvel leefden. Toen Thorn oog in oog met zijn draak Djas kon hij hem niet doden. Samen werden ze sterk en voerden het leger der draken aan.
Nokkel Fallis was een jongen die aan het kamp van Thorn Tye opgroeide als stalknecht. Hij versloeg de man die zijn draak voor het vijandige kamp had laten vechten. Hij verbrak de spreuk alsof het niks was. Nokkel staat niet voor niets opgeslaan als de beste magiër ooit.
Hij stierf zij aan zij met zijn geliefde Laya. En zijn draak Knee.
Een derde is Aquelle Nihla. Zij had twee draken. Die ze ook al van ver af aan hoorde komen. Haar draken maakten nooit ruzie om haar. Ze kon ze allebei perfect in het oog houden. Hoe ze de twee draken onder bedwang kon houden is tot op de dag van vandaag onbekend. Gala en Fhlam waren dan ook de wildste draken van hun tijd. Alleen Aquelle was ertoe in staat hun rustig te laten worden. Ze werd het wondermeisje genoemd.
"Wow..." zegt Aurely als ik klaar ben met voorlezen.
"En dan?" vraagt Deline.
"Moet ik lezen over het stuk van die familie?"
"Ja!"
Drakenfamilie
Een Drakenfamilie is een familie waar iedereen een Rijder is.
Een Drakenfamilie is buiten de uitzonderingen de enige kans om een rijder te zijn. Alle familieleden hebben een draak, die kan ook niet gevonden worden en net zoals de rijder eenzaam sterven. Zulke families leven vaak in de buurt van meerder drakenclans. Zo hadden ze meer kans hun draak te vinden.
"Gaan we nu? Deline moet degelijke verzorging hebben."
"Ok ik stuur Rozelyn even weg."
Rozelyn je mag terug naar de bergen gaan.
Ok
Even later staan we voor de ziekenboeg wachtend op een antwoord op de vraag ofdat Deline gaat overleven.
"Gaan we even ergens naartoe voor de afleiding?" vraagt Diphe.
"Ja, Selyne kan jij met Rozelyn mij helpen Gildorm te doen vliegen?"
"Natuurlijk!"
Even later staan Diphe, Aurely, Rozelyn en ik aan Gildorm om hem te helpen met vliegen. Rozelyn ,de uitslover, doet alles perfect en voor de eerste keer is Gildorm ook al behoorlijk goed.
Na een uur oefenen willen we nog niet terug naar  het kamp om nieuws over Deline te horen en trainen heeft geen zin meer dus gaan we met z'n  drieën naar een grasplein.
We liggen op het gras, ik pruts wat met een boterbloem en we praten over vanalles. Bijvoorbeeld over hoe het komt dat Diphe goed is met pijl-en-boog en zwaard. Als we op het punt komen dat ik en Aurely geen eten meer in huis hebben besluiten we in Merelovia wat te gaan kopen.
"Wacht eens even," zegt Diphe plots. "Selyne als jouw familie een Drakenfamilie is dan heeft je broer toch ook een draak?"
"Nee!" gil ik.
"Oef."
"Nee Diphe ik zei niet nee omdat het nee is, maar omdat het ja is en kk het niet wil. Wat zou hij wel niet doen met die draken?"
"Ik hoop gewoon dat hij het nog niet ontdekt heeft."
"Dan zal ik jullie moeten teleurstellen. Ik vroeg me altijd al af wat het gegrom was in de kerkers waar ik niet mocht komen was." Aurely klinkt bang net als ik ben.
"Wat zou hij dan doen met de draken?" vraagt Diphe.
"Kweken..." oppert Aurely.
"...voor de strijd," vul ik aan.
"Inderdaad!" Er zweven drie draken aan de lucht, een zwarte, donkerblauwe en oranje. Hun berijders zijn Mordhu en twee van zijn vriendelijke vertrouwelingen.

Heey, tot snel