FreeFighters

(Dream)

Selyne 

 Ik zit op een draak, het is niet Rozelyn, het is een donkerblauwe draak. Hij is enorm, veel groter dan Gildorm of Rozelyn. Hij vliegt hoger. We bereiken al snel het wolkendek. Zo hoog ben ik nog nooit geweest. Het is er prachtig. De rust die het uitstraalt is betoverend, misschien zelfs verslavend. Ik zet me recht en kijk over de horizon. Ik voel me de koningin van het rijk. In de verte verschijnen een hele hoop draken. Ze zijn kleiner dan de draak waar ik op zit. Maar ze zijn met honderden, zo niet duizenden. De draak besluit dat het tijd is om er vandoor te gaan . Met zijn machtige vleugels gaat hij onder het wolkendek vandaag. De snelheid waarmee hij vliegt is fantastisch. We blijven maar gaan, tot aan een groot meer. Langzaam en met gespreide vleugels vliegt de draak erover. Ik neem het risico en kijk in het meer: prachtige planten , rare maar mooie vissen. Het is gevuld met meer moois. Ik ga over de rand en kijk naar mijn spiegelbeeld. Ik schrik! 

Dit kan niet. Dit is een droom. 

 Het beeld veranderd. 

 Mijn moeder, de koningin van betere tijden verschijnt. 'Mama!' Tranen rollen over mijn wangen. Ook al is dit een droom, het voelt zo echt. 

 'Sssst, stil maar. Niet huilen, ik ben bij je.' 

 'Mama,' tussen mijn tranen door ratel ik alles af, 'Hamnil is bezeten en hij geeft mij de schuld van jouw dood, hij is veranderd in Gregory. Hij is gemeen, hij heeft een volledig drakenleger. En... hij heeft mij vader laten vergiftigen. Ik zal nooit koningin worden.' 

 Mama onderbreekt me: 'Jouw lot is wat het is, het hoeft niet op voorrand uitgestippeld te zijn. Je mag zijn wie je wilt zijn. Maak jouw eigen toekomst. Je bent uitzonderlijk. Samen kunnen jullie dit. Wees het droomteam dat jullie al lang zouden moeten zijn. Maak geen ruzie om draken. Je hebt er genoeg. Vertrouw me. Mijn kind. Ik hou van je. Maak je eigen toekomst. Maak er een mooi continent van.' 

 Het beeld vervaagd. Ik schrik wakker. Waar ben ik? Ik zie Gildorm en Rozelyn. En uiteindelijk merk ik ook Aurely op vanuit mijn ooghoeken. Zodra ze me ziet komt ze naar me toe gerend. Ze geeft me een knuffel. Als ik uit de knuffel loskom zie ik tranen in haar ogen. Niet veel later rollen er tranen over haar wangen. 'Oh Selyne, ik dacht dat je nooit meer ging wakker worden. Je zag er zo slecht uit.' Ja , ik geef het toe. Er hadden zich ook al tranen op mijn wangen gevormd.We knuffelden elkaar hard en lang. Het doet me beseffen dat ik er misschien echt bijna niet meer was geweest. Aurely heeft voor mij gezorgd. Ah, nee ik ben de oudste ik moet zorg voor haar dragen en niet omgekeerd. 

 'Aurely, hoelang ben ik weg geweest?' 

 'Een volledige week, ik dacht dat het geneesmiddel niet werkte, dat...' 

 'Het is al goed onderbreek ik haar. Maar we moeten nu gaan, we zijn véél te lang op een plaats geweest.'

 Als we eenmaal klaar zijn ga ik naar Rozelyn. Ik ga zacht over haar schubben, het geeft me een rustgevend gevoel. 

 Zo, zegt ze sarcastisch in mijn gedachten, heeft de schone slaapster eindelijk besloten om wakker te worden? Het werd tijd! 

 Rustig maar, doe niet zo stoer. Ik weet dat je ook ongerust was! 

 Oke, oke, je hebt gelijk. Ik was doodongerust over mijn roekeloze rijder. Eigenlijk zou ik je een lesje moeten leren. Doe maar. MAAK ME DE VOLGENDE KEER NIET ZO ONGERUST. IK WAS ZO BANG DAT IK JE KWIJT WAS. ALS JE ME NOG EENS ZOIETS LAPT? ZOU JE WILLEN DAT JE NOOIT HAD GELEEFD! 

 Is dat een dreigement? lach ik haar weg. Ze reageert niet meer, waarschijnlijk is ze nu boos, omdat ik haar niet serieus neem. 

 'Aurely, ik ben klaar. Als jij klaar bent dan kunnen we vertrekken.'

 'Ja, maar gaat het wel gaan met je?' 

 'Ja hoor ik voel me prima.' 

Ik lieg, ik voel me vreselijk. Alles doet pijn.Ik weet niet hoelang ik het op Rozelyns rug ga volhouden, maar ik zal niet toegeven. Ik zal geen zwakte meer tonen. Nooit. niemand zal het ooit nog zien. Na een tijdje vliegen, komen we aan een berg. Gildorm heeft mooie grot gevonden en heeft een vuurtje gestookt. Rozelyn heeft een hert gevangen. Volgens Aurely hebben de draken een vreemd soort afwisselingssysteem gemaakt, het is erg raar, maar het werkt. De draken hebben elkaar de afgelopen tijd niet meer aangevallen, waarvoor ik ze dankbaar ben.

Ik eet niet veel en ik zie aan aurely's gezicht dat ze zich zorgen maakt maar ik wimpel haar af met te zeggen dat ik nog niet zoveel honger heb. Ik weet niet zeker ofdat ze mijn smoesje geloofd. Niet ver van de grot is een klein meertje, waarin ik me kan wassen. Het is heerlijk, de 'ziekte' van mij af spoelen.

Heeyy,, 

HIER I AM

BEING WHO I WANT

GIVING WHAT I GOT

LOVING WHAT I GET....

AND THAT'S YOU GUYYSS

PAISLI HEEFT DIT STUK GESCHREVEN, HET VOLGENDE IS VAN MIJ!!!

I PROMESS I WILL BE BACK SOONER AND WITH A LARGE PIECE

SEEE YAAAA