My Loner Love #Wattys2015

chapter 13 In Denial

" The more you hide your feelings, the more they SHOW.
The more you deny the feelings, the more they GROW."

.....

Now is my first day as a personal secretary of Mr Villegas, also now is the start of more encounters with him.

Bakit kinakabahan ako. Oo, nahalikan nya na ako, pero gawa lang ng nakainom kami pareho. Tsaka parang balewala lang naman sakanya, kasi hindi naman sya nagpapakita ng senyales na naalala nya pa ang nagyari.
Hindi nya nga nabangit kahapon.

Pero first kiss ko yun! nasayang lang. tsk.

Ngayon bilang personal secretary nya na ko, dapat ipakita ko sa kanya na balewala lang yun nangyari, na parang hindi ko rin naalala. Dapat professional sa trabaho, kahit na ba nakakainis sya.

Niligpit ko na ang mga gamit nya sa table, dahil ang sabi nga nya dapat everything is done perfectly nice. Ayoko nga mapagalitan.

" Good Morning Sir." As he passed by at my table.

" Morning, can i have a coffee, light sugar please at the office. "

" Ok sir." Ang aga-aga mukhang Bad mood.

.....

Hours passed and he didn't go out of his office, he will just call me by the phone if he needed anything.

Whats wrong with him?

Mag Lu-lunch na. Nagugutom na rin ako, kelangan ko pa ba mag paalam sa kanya na kakain na ko, paano? e mukhang bad mood, kumatok kaya ako sa office nya? o tawagan ko kaya at tanungin kung pwede na ko kumain?

Haiist.. tawagan ko nalang.

Ring...

" Sir mag papaaalam lang po, malu-lunch lang."

Ok sir, thanks..bye..

Parang may kakaiba sakanya. Biglang nagbago ang mood nya. Its like his avoiding me. Why? Para bang may sakit akong nakakahawa, masyado pormal. Umiiwas ba sya sa akin? At bakit? Or maybe baka may problema lang.

Hanggang sa matapos ako mag-lunch yun pa din iniisip ko.

Buong araw lang syang na sa office, 'di ko nga nakitang bumukas ang pinto nya.

Hapon na ng mapansing ko ang pag-labas nya sa office nya. I act like busy, working on something.

" Ms Locsin, ill be leaving, if someone looks for me sabihin mo nakaalis na. Hindi na din ako babalik dito."

" Umm ok po sir"

Dere deretso syang lumabas sa office. Tiningnan ko lang paghakbang nya hanggang mawala na paningin ko.

No nangyari dun?!.

.....

Isang linggo ang lumipas na ganun padin ang trato nya sakin, parang nung isang araw lang okay naman kami, Pero ngayon.. maybe his building a wall between the two of us.

I dont know, why am i so affected by the situation.

After two weeks ganun padin, kaya naman nagulat ako ng biglang pinatawag nya ko sa loob ng office nya.

Kinakabahan tulo'y ako, iniisip ko kung may nagawa akong mali, pero wala naman akong maalala.

" Sit down Ms Locsin."

So i sit to the vacant chair infront of him. Averted my eyes away from his.
My heart is tumping loud. His presence makes my sanity go crazy.

" We will go to Palawan for 4 days, business reasons, so i want you to be ready, the day after tomorrow. Our flight will be at 10am. You can take your rest tomorrow so you can fix the things you'll be needed. And bring the files for palawan proposal meeting."

"Kasama ako Sir?" Gulat kung sabi. Aba'y biglaan naman yata, tsaka nakakagulat, ilang linggo nya rin akong di pinapansin, tapos mag-papalawan kami.

" Yes its a business trip, kailangan ang presence mo marami akong kailangan na files for the proposal."

"okay sir." ang tangi ko nalang nasabi, supal-pal ako doon. E kasi naman, natural kasama ako personal secretary nga e.

" And one more thing, i'll pick you at your house by 8am. That will be all."

" Po? Naku hindi na po mag-papahatid nalang po ako dito sa airport."

" No! Susunduin kita, tsaka para hindi tayo mahuli sa flight. When i say so, youll follow it, are we clear?"

I nod and find my step out the door.

.....

Stan POV

I really don't know what am i feeling.
Ilang linggo din akong nag-tiis na hindi sya masyadong pansinin.

Pero mahirap pala, i think i really like her!.

At ngayon magkasama kami sa business trip. I dont think ill be able to control myself. Im doomed.

.....

Sana dumami ang readers.
Ayaw nyu ba ng kwento ni Stan at Tin?
Comments and Like if gusto nyu pa ituloy ko ang story..