My Loner Love #Wattys2015

chapter 33 Rush

Asar na asar si Grace sa mga panunudyo ni Stan sakanya, kaya kahit nagpapagaling ito sa kanyang pansamantalang kama eh binatukan nya ito at pinaghahampas sa kanyang mga braso. Tawa naman ito ng tawa na para bang masaya pa ito na naasar sya.

.....

Tin POV

Dalawang linggo na ang lumipas, pero hindi parin nagpapakita sakanya si Stan. Wala din tawag o text man lang. Wala naman syang contact number dito para alamin ang kalagayan nito.

Nag-aalala na sya. Hindi kaya natauhan na ito, at nagsawa na sa kanya.

Nagsawa na sa mga pag-suyo para magkaayos sila.

Kung bakit naman kasi nag-iinarte pa sya sa pagpigil ng totoong nararamdaman nya. Baka huli na ang lahat! Baka ayaw na nito sakanya.
Baka nauntog to sa aksidente at nagising na sa katotohanang hindi talaga sya nito gusto.
Kaya hindi na sya binalikan nito.

Ohhh Stan...

Baka yung kasama nyang babae sa telibisyon nung iniinterview sya ang gusto nya na ngayon.

Nakaramdam ako ng selos.

She shook her head.

No i will find a way to see him and talk to him. Para malinaw na ang lahat.

Kung kelangan nyang kumuha ng imbestigador para malaman kung nasan ito, gagawin nya, makita nya lang ito.

.....

Humahangos sya sa pag-lakad takbo papasok ng Ospital, nalaman nya na kung saan nagpapagaling si Stan.

Alalang alala sya dito. Inisip nya baka may iniinda itong sakit kaya ito naka confine sa Ospital, Naiintindihan nya na kung bakit ito hindi pa nagpapakita sa kanya o nagparamdam man lang sa loob ng dalawang linggo, makalipas ang interview nito. Dahil naka confine pala ito.

Marahas sya napabuga ng hangin ng sa wakas nasa tapat na sya ng pinto ng inuukupa nitong kwarto.

Mabilis ang tibok ng puso nya, she feel longing, excitment, fear, love... Halo-halong emosyon ang meron sya sa mga oras na iyon.

Dali-dali nyang binuksan ang pintuan ng hindi man lang kumakatok, sobrang miss nya na ito.

Dalawang pares ng mata ang agad na sumalubong sa kanya.

Nakaramdam sya ng pag-iinit ng kanyang tenga, at panlalamig ng buong katawan. Natulala sya sa naabutan na eksena.

Masayang nakikipagtawanan si Stan sa babae na akala mo walang sakit. Her heart clenched in the picture, seeing Stan laughing in so much happiness. Nanliit sya sa nakita nya, she feel outcast. Para bang gumiho ang mga pader sa palogod nya.

The hapiness in the eyes of those two while they are laughing together like theres no tomorrow bring heartaches to her. Gosh.. Why did she expect Stan feels the same like hers. She is bery much Stupid at the thought. Mas masakit pa ito mg ilang beses kaysa noong una masaktan sya sa parehong tao.

"Tin...."

Doon lamang bumalik ang wisyo nya ng marinig nya ang pag tawag nito.

"Im sorry..." Ito lamang ang unang salita na lumabas sa bibig nya.

Nakakaistorbo yata ako.. Tatalikod na sana ako ng narinig ko si Stan.

"Ohhhh... Tin my baby. aalis ka? hindi mo man lang ako kakamustahin."

"Ahh.. kamusta ka?" parang bata kong sabi. Unti unti akong humarap dito.

Tumawa ito ba parang nakakaloko.

"Halika dito please..h'wag kang umalis. I miss you baby... I miss you alot.."

Tumingin muna ako sa babae, at muling binalik ang tingin ko kay Stan.

Tumikhim ito.. "Hi! she said."

"Im sorry, i cant understand you both." grace exclaimed

" Ohhh.. im sorry too..
Tin this is Grace Co and Grace i want you to meet my Baby." Stan introduce

" hi again" inilahad nito ang kamay at tinggap ko ito." finally" with a smile on her face. " I think i have to go" sabay kindat kay Stan.

Tuluyan na itong nawala sa paningin ko.

"Tin baby tatayo ka nalang ba jan? Dont you miss me? Come i need your hug."

.....

Comments and votes naman pangpagana...