=||=
Jeon Jungkook'un büyükannesinin ona bıraktığı mirasa sahip olabilmesinin tek yolu, onun vasiyetini yerine getirererek çocukluk aşkı ile evlenmesidir. Ancak Jungkook, çocukluk aşkıyla ilgili büyük bir talihsizlikle karşı karşıya kalır.
=||=
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
******
Taehyung mutsuzdu, gerçekten de çok mutsuzdu. Aradan birkaç gün geçmişti ve o günden beri sıkıntıdaydı içi. Tartışmanın ucundan döndüğümüz o konuşmayı gerçekleştirdiğimizden beri sabırla bekliyor olsa bile, içten içe umutsuz olduğunu anlayabiliyordum.
Sürekli bir yol arıyor ve araya bir sürü insan sokmaya çalışarak Niki'yi vermesi için o kadını ikna etmeye çalışıyordum ama o inada bindirmişti bir kere durumu, onu köşeye sıkıştırmışım gibi hissettiği için artık bütün servetimi versem bile güvenmez ve o çocuğu bize vermezmiş artık. Bunun için bursları kesmemizin bile sorun olmayacağını söyleyerek rest çekmişti bana.
Bir yandan da Taehyung'u oyalamak için sürekli bir şeylerle meşgul etmeye çalışıyordum ama kafası o kadar dalgındı ki, ne yaparsam yapayım işe yaramıyordu hiçbir şey.
Gözleri hep o tablodaydı ve sürekli onu görmek istiyordu. Ancak ben karşılaşacağımız tutumun onu daha çok üzeceğini bildiğim için bir şeyler çıkarıp yetimhaneye gitmesini engelliyordum.
Bunun farkına vardığını ve üzerime gelmemek için sussa dahi çok fazla kırıldığını görebiliyordum. Hiçbir sorun yokmuş gibi gülümsediğinde bile içten içe ne düşündüğünü biliyordum. Bazen annesi bile fark etmiyordu fakat ben ediyordum.
Yine de bu gün, diğer günlerden daha farklıydı. Onu biraz neşelendirmek ve kafasını dağıtabilmek için yakınlarımızı akşam yemeğine çağırmıştım. Büyük annem, annesi, Jimin ve Yoongi hyung, Soobin ve Haeun, Phill ve Rosé, hepsi onun için buraya geleceklerdi.
Taehyung buna onay vermiş olsa da pek hevesle karşılamış sayılmazdı. Yine de yüzünü düşürmemişti.
Biz evde atıştırmalıklar o ve içecekleri hazırlarken, büyük annem onun dalgın haline bakıp iç çekti. Ona da bu durumu anlatmıştım ve bizim için elinden geleni yapacağını söylemişti. Fakat o günden beri ses seda yoktu ve ben de her şeyi ona yükleyip işin ucunu bırakmamıştım zaten. Bay Choi ile görüşmüştüm, onun diğer avukat tanıdıklarıyla konuşmuş, hatta işi bazı devlet adamlarına kadar taşımıştım.
Bir çıkar yol arıyorduk hepimiz.
Yalnızca Taehyung için değildi bu çabam, elbette eşimin gözlerinin içine kadar gülmesi için her şeyi verirdim fakat bu durum, Niki için de büyük bir geçerlilik kazanıyordu artık. Taehyung'u götürmeden oraya görüşmek için her gittiğimde, o çocuğa içim gide gide bakıyor ve onu benimle birlikte alamadığım her an, zorlukla ayrılıyordum oradan.
Hayatım boyunca hiçbir zaman, bir çocuğun elini tutamıyor olmanın canımı bu kadar sıkacağını düşünmemiştim.
"Jungkook, depodan şarap ve viski çıkartır mısın?"
