=||=
Jeon Jungkook'un büyükannesinin ona bıraktığı mirasa sahip olabilmesinin tek yolu, onun vasiyetini yerine getirererek çocukluk aşkı ile evlenmesidir. Ancak Jungkook, çocukluk aşkıyla ilgili büyük bir talihsizlikle karşı karşıya kalır.
=||=
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*******
İlk aşkınızın önemi belki de düşündüğünüzden fazladır. O kişiye karşı hisleriniz değişse bile onu unutmaz, unutamazsınız.Bana olan şey de buydu.
Aşkın ne olduğunu, ne olabileceğini henüz bilmediğim bir yaşta karşıma çıkmıştı Taeyeon. Güzel, sarı bukleleri vardı, sürekli gülümser ve neşe saçardı etrafına.
Abilerim, ablalarıyla tanışma bahanesi için beni onun yanına göndermişler ve saçlarını çekmemi söylemişlerdi. Böylece bana yalandan kızacak ve onun ablalarınayanlayacaklardı.
Gittim, o zamanlardaabilerimin beni sevmesi için her şeyi yapabilirdim çünkü.
Ama Taeyeon'un yüzünü hatırlamıyor olsam bile, onu gördüğüm an öylece kalakaldığımı ve onun saçlarını çekmeye kıyamadığımı hatırlıyorum. Çünkü saçları çok güzeldi, ve o bana fazla masum bakıyordu.
Bana bakışlarının kalbimi nasıl ısıttığını hatırlıyorum. Yüzünü hatırlamasam bile güzel sesini hatırlıyorum. Üçüncü yaz tatilinde ona verdiğim ilk öpücüğümü, yumuşacık dudaklarını ve beni saran sıcacık ellerini hatırlıyorum.
"Kookie, hadi uyan."
Yüzünü, kokusunu ve gerçekliğini unutmuştum çoktan. Ondan geriye yalnızca, içinde okyanusun sesi olan bir deniz kabuğu, mavi bir bilye ve onu öptükten sonra bana verdiği, tek bir mor taşı olan kolyesi kalmıştı. Onu öpme karşılığında ben istemiştim onu gerçi.
O da bir sonraki yaza kadar kolyesini saklarsam, onu alma karşılığında kendi öpücüğünü verecekti bana. Böyle anlaşmıştık onu gördüğüm son yazda.
Her yaz babamlara ağlaya ağlaya aynı yere gitmek için nasıl yalvardığımı bir ben bilirim. İşler yüzünden bir yaz gidemediğimizde kıyameti kopartmıştım, hayatımda ilk defa yapmıştım bunu. İlk defa bir şeyi bu kadar çok istemiş, bir şey için bu kadar çok ağlamıştım.
Babamı, hayali olduğunu düşündükleri çocukluk aşkım yüzünden zora soktuğum için annemden nasıl dayak yediğimi şu yaşımda bile unutamam.
