I'm a fire and i'll keep your brittle heart warm / Minsung

I'm a burning fire Chapter 4

Eveeet attığım bölüm hızlıca 5 vote olunca bugün ikinci bölümü de atmaya karar verdim. Umarım kitap hoşunuza gidiyordur yorum ve vote yapmayı unutmayıııııın~~ 

"Lütfen sabit kalabilir misin?" Minho, sinirli bir şekilde söyledi ve diğeri "Özür dilerim" diye mırıldandı. 

O anda Minho'nun odasındaydılar. Jisung duş almıştı ve bunun etkisiyle saçları nemliydi, Minho onun doğru kıyafeti seçmesine yardımcı olmuştu ve arkadaşının mavi büyük boy kazağıyla kendini çok rahat hissediyordu. Ayrıca kot pantolon giyiyordu ve Minho şu an tırnaklarına oje sürüyordu; bu tatlı mavi renk kazağıyla güzel bir şekilde bütünleşmişti. 

Jisung, Minho'nun tırnaklarına çok dikkatli bir şekilde oje sürmesini izledi ve hepsini bitirdiğinde küçük yıldız çıkartmaları ekledi. Minho'nun gülümsemesi o kadar büyüktü ki, Minho'nun küçük eseriyle gurur duyan yüzü parçalanmak üzereymiş gibi görünüyordu. 

"Çok güzel görünüyorlar, değil mi?" Büyük olan gururla gülümseyerek sordu. "Evet, iyi iş çıkardın, hyung" Jisung gülümseyerek karşılık verdi ve tahmin edilemeyecek bir şekilde hızlıca Minho'nun yanağını öptü. "Teşekkürler."

Minho, yanaklarının ve kulaklarının uçlarının ısınmaya başladığını, gözlerinde yüzen utangaçlığı hissetti ve Jisung'un bakışlarından kaçınmaya çalıştı. 

" Saçını kurulamama izin ver. " Minho'nun sesi çok tatlıydı. Minho saç kurutma makinesini açtı ve Jisung'un saçlarını sessizce kuruttu; Jisung'un saçlarına küçük olanın sevdiği şekilde dokunmaya vakit ayırdı. En sonunda Jisung'un sarı saçlarını da tarayarak "Çok güzel görünüyorsun" dedi. 

Arkadaşının yüzü kızardı ve neredeyse duyulmayacak bir şekilde  " Teşekkürler" dedi.

 " Ben de duş alacağım ve senin gibi güzel görünmeye çalışacağım" dedi Minho ve yeniden göz kırptı. Bir başka kırmızılık Jisung'un yanaklarında oluşmaya başlamıştı.

Minho, Jisung'un giydiklerine benzer bir şekilde kot ve boğazlı bir kazak aldı. Sade ve rahat. Arkadaşlarının Jisung ile tanışması onu endişelendirmiyordu, onların birbirlerine benzediklerini ve hemen birbirlerini seveceklerini biliyordu. 

Jisung biraz utangaçtı ama Minho ordaysa, o an genç olan kendini sorunsuzca ifade edebiliyor ve neşeli kişiliğinin ortaya çıkmasına izin veriyordu, sadece küçük bir destek ve güvene ihtiyacı vardı. Ayrıca diğer çocuklar da kibar ve samimiydi, bu yüzden Jisung'un hafif bir desteğe bile ihtiyacı yoktu. 

Minho ve Jisung yemeği üstleneceği konusunda anlaştılar - Minho özel ev yapımı pizzasını pişirecek - ve diğer çocuklar da içecekleri getirecekti. Minho yatak odasında saçlarını tararken Jisung'un " Sanırım pizza yanıyor !" diye bağırdığını duyduğunda tarağı komodinin üzerine bırakıp Jisung'un olduğu yere yani mutfağa doğru koştu. 

Ama Jisung'u sadece öğleden sonra birlikte pişirdikleri kekleri süslerken buldu. Pizzanın yanması diye bir şey yoktu, sadece Jisung'un cupcake'lere krem şanti sıkması ve üzerine bir şeyler serpiştirmesi vardı. 

"Yanan bir şeyin kokusunu alamıyorum" dedi Minho ve kollarını göğsünde birleştirip kaşlarını çattı.

"Ben sadece sana özel süslememi göstermek istedim, fakat gelmeyeceğini biliyordum." diyerek somurttu; Jisung ne zaman somurtsa Minho onu her zaman affederdi. 

Minho iç çekti. "Çok güzel görünüyorlar, Jisung-ah" küçük olana yaklaştı ve Jisung'un dudağının kenarında ki krem şantiyi fark etti. "Krem şantiyi beğendin mi?" ses tonu alaycıydı ve dudaklarında bir sırıtma vardı. Jisung gözlerini devirdi ve Minho'nun gözlerinin nerede olduğunu fark ettiğinde dudağının kenarını temizledi.