SEEKING IDENTITY

Chapter 45: Another Realm

Verse of the Day.
For God has not given as a spirit of fear and timidity, but of power, love, and self-discipline.
2 Timothy 1:7

Chapter 45
Another Realm
[ Ava Maureen ]

WHISTLES OF air greeted my hearing sense. Malamig ang simoy ng hangin ang aking nadarama. Napamulat ako sa aking mga mata ngunit agad ding ipinikit nang ang maliwanag na kalangitan ang bumungad sa'kin.

"Hmm..." ungol ko. Masakit ang balakang ko pero hindi ko alam kung bakit. Even in closed eyes, I stood up and feel the ground. I'm on a grassland. The grass feels good to my bare feet. But wait... bare feet?

My forehead creased at my thoughts, so I decided to finally open my eyes again. Napatulala ako saglit dahil sa bumungad sa'kin. Maraming magagandang lumang kabahayan sa baba at talagang nasa mataas akong lugar. Tinignan ko ang aking paligid sa pamamagitan ng pagikot dito. Sobrang tulin ng hangin, tinatangay nito ang aking mga buhok kaya agad ko itong sinakop at nilagay sa gilid ng leeg.

Nakapaa lamang ako habang nasa ibabaw ng mga damo. Dinungaw ko ang nasa paligid at napatunayang nasa isang burol nga ako. Ngunit paano ako napunta rito?

As far as I can remember, I've dreamed about the gods and goddesses, their traits, and the story of the Dark Lord. But... is that really a dream? Bakit parang totoong nangyari iyon? And the training I have with Lord Arson...

Sighing, I tried to reminisce the training I had with Lord Arson. The summoning of the Fire Serpentum. I closed my eyes and concentrated to the surroundings, feeling the connection of fire around the place. Little by little, inside my head, a creature was forming. An elegant serpent with a wings of a phoenix.

Sumasayaw ito at nagliliwanag, dahilan upang mapamulat ako sa aking mga mata. Sa una, nasilaw pa ako sa liwanag hanggang sa ako ay nasanay na. Nakatulala lamang akong nakatitig sa malaking nilalang sa aking harapan.

I can't believe it... Totoo nga ang sinabi ni Lord Arson! This is truly amazing!

Dahil sa saya, nakangiti kong tinakbo ang distansya namin ng serpentum at agad siyang niyakap. But what surprises me is I didn't felt any burning sensation, like I am on fire. Instead, I can feel the warm hug of the serpentum. He's a he, and he... hugged me back!

Tumingala ako sa kaniya at ngumiting muli. "Hmm... what should I call you?"

"It's up to you, milady," the words came out from nowhere. Literal na napatalon ako sa gulat. He can talk! "Don't be too suprised, milady. I am the highest level of a fire guardian, so it's normal for me to talk and understand my owner."

Nahigit ko ang aking hininga at parang batang nagpapalakpak sa saya. I just can't believe it! "Okay. I will call you... Forell. Is that okay? Hm?"

Tumango siya gaya ng aking inaasahan. A more minutes we've talked and then he suddenly disappeared. Nagtatakang inilibot ko ang aking paningin upang hanapin siya, ngunit wala akong nakitang ni-isang bakas ng kaniyang anyo. Kibit-balikat na umayos na lamang akong tumayo.

At saka ko pa naalalang nasa hindi pamilyar na lugar pala ako! Paano na ang mga kaibigan ko? Si Harrison din. Kahit naguguluhan, dahil na rin sa kuryosidad, bumaba ako sa burol.

Habang naglalakad, pumikit ako at inisip ang isang pares ng sapin ng paa na gawa sa halaman. I opened my eyes and saw how the plants that surrounds me goes to my feet and morphed into an elegant slippers. Nagulat pa ako nang hindi lamang tsinelas ang nagawa, pati na rin ang damit.

And now, I looked like Moana.

Sa kalayuan ay natatanaw ko na ang mga magagandang bahay na pakiramdam ko ay ginawa pa sa sinaunang panahon. Mayroon akong nakikitang mga palayan na mas malapit sa nilalakaran ko. Doon agad ako dumiretso. Several workers in plains probably felt my presence because their eyes immediately surveyed my being.