Zaitel's POV
4:33pm. It's dawn?
Why I woke up this early and feeling hungry?
Masyado ba akong ginutom ng mga pangyayari kagabi at maaga akong nagising ngayon.
Tsk.
I'm still sleepy but I can't bare the hunger I felt. I held my tummy that keeps on complaining.
After a while, I sat up and rubbed my eyes. And then I decided to enter the comfort room to fix my self.
"Magandang umaga hija, bakit ang aga mo atang nagising?" Manang Teni asked as I enter the kitchen.
Gising na rin ang iba pang mga kasambahay.
"Nagugutom po kasi ako"
"Oh sige maupo ka lang muna at ipagluluto kita" sabi niya.
Kaya pumunta na lang akong dinning area para maupo at maghintay sa ihahanda ni manang. Inabotan naman ako nang isang kasambahay ng isang basong gatas.
Habang umiinom ng gatas may narinig akong mga yapag pababa sa hagdanan kaya lumabas muna ako sa dinning room para tignan kung sino iyon.
I saw Acerdel talking to Yaya Minda. He's wearing a black plain t-shirt and pairing with a blue fitted rip jeans and a leather black boots. He's about to walk away when I call his name that make him stop. He face me in a serious way, waoh he looks cool.
"Where are you going?" I asked as my eyebrows arched.
I walk towards him.
"I'm going somewhere to do something" he said making me frowned in unsatisfaction.
As I stop infront of him I saw Yaya Minda left us making her way to the kitchen.
"Something what?"
"You never understand" he said making me smirks.
Paano ko maintindihan kung di niya sasabihin at ipapaliwanag sa akin kung saan nga siya papunta. What an ediot creature.
"Really?"
"Yeah"
"Okay you may go"
"Don't do such a stupid things while I'm not around" he said seriously.
"Okay" I answered as if talking to him makes me boring.
He stares at me so I smile forcedly.
He starts to walk away.
I'll take this a chance to scape here. As if namang susundin ko ang utos niya. Umaga naman ngayon siguro naman wala nang mangyayaring masama sa akin tulad nong nangyari sa akin kagabi. Tsk ang boring kaya dito sa bahay na walang ginagawa. Besides matagal na no'ng huli kong shopping. I'm sure this day wi...........
"I'LL SEND SOMEONE HERE TO LOOK AFTER YOU" sigaw nito mula sa gate na ikinalaki nang dalawa kong mga mata sa gulat.
.......
"May cookies pa ba kayo?" Nakangiting tanong ni Fergal.
Sa lahat ba naman nang tao sa mundo si Fergal pa talaga ang pinabantay niya sa akin.
Oo gusto ko nang kausap pero hindi ang tulad ni Fergal ang gusto kong makasama buong araw.
"Ang sarap ng cookies niyo dito hindi katulad sa bahay na bake nang mommy ko ang pait" he said with a disgusted tone.
Maliban sa ang takaw niya ay naiinis ako sa pagiging madaldal niya, dinaig niya pa ako.
Pinuri ko pa naman yong porma niya kanina. Ang angas at ang gwapo ng dating pero ng nakakita lang ng cookies naging patay gutom na siya sa paningin ko.
YOU ARE READING
My Phenomenal Bodyguard
RomancePHENOMENAL, known through the senses rather than through thought or intuition. -extraordinary or ang pagiging kahanga-hanga sa salitang Tagalog. This story is about dealing and facing problems. A man's rare talent, being a phenomenal one. He is Acer...