"Where did it go?" I said out of nowhere.
Hinahanap ko kasi 'yong invitation card na binigay nong lalaking estranghero kanina. Sa pagkaalala ko kasi inilagay ko lang iyon sa sling bag ko kanina.
"Did it fell?" Wala sa sarili kong tanong.
*Tok* *tok* *tok* rinig kong tatlong magkakasunod na katok mula sa labas nang pinto ng aking kwarto kaya agad na akong naglakad papunta roon para pagbuksan ang kumakatok. Mamaya ko na lang hahanapin ang invitation card baka na misplaced ko lang iyon.
"Kumain ka na hija. Nakahanda na ang haponan mo sa hapagkainan" nakangiting sabi ni Manang Teni nang mabuksan ko ang pintoan ng aking silid.
"Opo manang susunod na lang ho ako, salamat." magalang kong sabi kay Manang Teni.
Ayaw ko pa sanang lumabas ngayon. Mas lalong sumakit kasi yong balakang at pwet ko sa pagkakahulog ko kanina. Kung bakit niya kasi ako binitawan.
"Oh sige sumunod ka na kaagad at lalamig na yong haponan mo" paalala nito sa akin.
"Opo"
Iika-ika at pabaluktot akong naglakad.
Habang naglalakad ako pababa sa hagdanan ay namataan ko si Fergal na naglalakad papuntang kusina.Ang pinagtataka ko lang ay kung bakit nag-iba na ang kulay ng kaniyang buhok. Sa pagkaalala ko kasi kaninang umaga ay natural brown lang ang kulay nito pero bakit abo na ngayon. Kung hindi si Fergal 'yon e sino naman kaya 'yong nakita ko? Kakambal niya?
Di ko na lang pinansin ang nakita ko at nagpatuloy na rin sa paglalakad.
Habang papalapit na ako sa pinto ng kusina ay may iba't ibang boses akong naririnig mula sa loob. Pamilyar ako sa ibang mga boses pero may iilang boses rin na hindi ako pamilyar.
Itinuwid ko ang aking likod na nakabaluktot alangan naman kasing haharap akong nagkaganito. Kahit na masakit ay pinilit ko pa rin. Mas masahol pa ako sa matandang uugod-ugod na.
Tumahimik ang bawat sulok ng dinning area nang mabuksan ko na ang pintoan at nang makapasok na ako sa loob.
Nagtataka kong tinititigan ang bawat isa na nakaupo sa bawat silya.
There are four guys sitting on the chair around the dinning table.
Iba't ibang reaksyon ang makikita sa kanilang mga mukha may nakangiti, may naka-poker face lang, may nakangisi, at may seryoso lang.
"Good evening Ms. Zaitel" magalang na sabi nong lalaking nakangiti na si Rrender.
He was the one who send Acerdel when the night where his drunk.
Di ko pinansin ang sinabi niya at pinakatitigan ang lalaking may kulay abo na buhok. He look like Fergal but I'm sure that he's not Fergal. Ibang iba ang aura niya kay Fergal, are they twin?
What are they doing here? I didn't remember that I invited someone tonight.
I looked at Acerdel who's looking serious at me, I think I got my suspect now.
Wala naman kasing ibang mag-iimbita kondi siya lang. Bodyguard lang siya tapos kung umasta parang may-ari nang bahay. Ang kapal talaga nang mukha niya.
"All of you, what are you doing here?" Mataray kong tanong sa kanila habang nakatayo pa rin sa may pintoan.
"I invited them" Acerdel coldly said. Here we goes again, he's acting really dif'rent infront of his friends.
I smirked. I look at him with disbelief look.
"How dare you acting like you own this house to invite someone. Where did you get that guts?" I said as I walked towards his way. Parang biglang nawala na naman ang sakit sa balakang ang pwet ko. Kapag ginagalit talaga ako ni Acerdel nawawala 'yong mga sakit na nararamdaman ko. Mas umaapaw 'yong pagkainis ko sa mga ginagawa niya.
YOU ARE READING
My Phenomenal Bodyguard
RomancePHENOMENAL, known through the senses rather than through thought or intuition. -extraordinary or ang pagiging kahanga-hanga sa salitang Tagalog. This story is about dealing and facing problems. A man's rare talent, being a phenomenal one. He is Acer...