My Phenomenal Bodyguard

CHAPTER 30

This chapter is dedicated to Lorbie_CJ

Zaitel's POV

2 days after

"Hey, good morning." Bati ko kay Acerdel ng makapasok na ako sa kusina. Kasalukoyan siyang nagluluto.

And it looks so damn good same as the cook fragrance. Nag-umpisa na naman akong matakam sa nagluluto, I mean, sa niluluto nito.

"Good morning, too." Bati niya pabalik ng humarap siya sa gawi ko "Do you feel better now?" Kapagkuway tanong niya.

"Hmm yeah, thanks to you." I thanked and smiled.

"Good to know " Nakangiti niya ring sabi. "Happy to serve." He added.

He was about to talk again when my phone rang. I quickly pick it up from my pajama's pocket.

"Hey, good morning." bati ko ng makita kong si dad ang caller.

I look at Acerdel's direction, he was looking at me with a questionable look. Pinili ko na lang na umiwas sa mga tingin niya at napasandal sa maliit na lamesa dito sa kusina.

["Good morning too."] Bating pabalik ni dad na hinuha kong nakangiti na ngayon.

Muli akong napalingon kay Acerdel ng maramdaman kong hinuhula niya ang kausap ko. He even arched his eyebrows ng magtama ang mga mata namin at bigla na lang akong inirapan. Ay ma-attitude! Kakaiba ito makatitig sa cellphone kong hawak.

"Tsked" I tsked at him.

Oh I have a brilliant idea. Let's try.

"How are you? I miss you already." Parang bata kong paglalambing rito.

Natawa ako sa reaksyon ni Acerdel singkit ang mga mata pati na rin ang dalawang kilay nito ay magkasalubong na rin sa pagtataka.

"Who is that?" Nagtataka niyang tanong sa pabulong na paraan sakto lang para kami lang ang magkarinigan.

I put my index finger in between of my lips, signed to make him shut and quiet.

He frowned. He look funny and cute. Hahaha.

["Ohh princess I miss you too. Matatagalan pa ako ng uwi. Kumusta na kayo ni Acerdel jan? Balita ko nagkasakit ka raw. Are you okay now? Sorry if I didn't call you the past 2 days I was just busy."] Dad responded. Oh God. Sorry daddy. You know I love pissing Acerdel.

"Umuwi ka na kasi. Ayan tuloy nagkasakit na ako na miss kasi kita. Umuwi ka na kasi." Paglalambing kong muli kay dad na mahina niyang ikinatawa. Sinali ko pa talaga si dad sa kalukohan ko.

I look at Acerdel's direction halos pinapatay na niya ako sa mga tingin niya. He really think that the caller was Vien. Poor Acerdel haha.

I'm just testing him, I hope this is true.

["Oohh I'm really sorry princess. I'm so thankful that Acerdel is with you, you should thank him. Inalagaan ka niya."] Sabi ni dad na na ikinatingin ko kay Acerdel at tinititigan ang magkasalubong niyang kilay at pumunta sa mabagsig  niyang mga mata.

Yeah. Tama si dad thanks to him. Inalagaan niya ako, pinagluto lahat lahat siya ang gumawa pati narin sa mga gawaing bahay at paglalaba. His future wife will be lucky to have him. Responsible and caring.

"It's okay I understand though." Nakangiti ko ng sabi.

["Thank you princess."] Ani dad at may narinig akong kumausap kay dad mula sa kabilang linya. "I have to go princess, I still have a work to do."] Pagpapaumanhin nito.
His my dad. I'm happy and proud to say that Zack Bernard Anderson is my father. Nagpapasalamat rin ako na may daddy akong tulad niya. I love my dad so much. He's all I have.