Dedicated to enneivevnobra
Zaitel's POV
"CHEPIPAY" taka akong napatingin sa taong sumigaw.
Naglakad ito papasalubong sa amin sa labas nang gate.
"What are you doing here?" I asked Vien.
"I'm here 'cause I miss you." sabi niya sabay lingkis sa braso ko at iginiya na ako papasok nang gate.
"Kagagaling mo nga lang dito miss mo na kaagad ako?" Patungo na kami ngayon sa living room.
"Oo." he shortly answered.
"Saan pala kayo galing?" Tanong niya at sabay kaming naupo sa sofa dito sa living room. Medyo napagod rin ako kanina gumala pa kasi kami sandali at kumain sa isang restaurant sa loob nang mall.
"Grocery store." sagot ko.
Sabay kaming napatingin ni Vien sa bungad nang pintoan nang makita namin si Acerdel na may bitbit na dalawang may kalakihang box at kasunod niya rin si manang na may bitbit ring dalawang maliliit na box.
"Hi kuya." bati ni Vien kay Acerdel.
"How's mom?" Malamig na tanong ni Acerdel. Ayan na naman siya.
"She's fine. By the way she want me to tell you that she miss you so much and she want you to visit her sometimes." nakangiting sabi ni Vien kay Acerdel na ikinatango lang naman ni Acerdel sabay hakbang papuntang kusina.
"Gusto mo nang cookies hija?" Tanong ni manang nang mapadaan ito sa amin.
"Sige po manang, salamat." nakangiti kong sabi kay manang na sinuklian niya rin nang matamis na ngiti.
........
Darren Criss Somerhalder. Sino ka ba talaga? Bakit ang gaan nang pakiramdam ko sayo? Nagkakilala na ba tayo minsan na hindi ko lang maalala. Nagka amnesia ba ako at nakalimotan ko lang na nagkakilala na pala kami? Ang gulo. Sino ka ba talaga?
"HOY!" gulat sa akin ni Vien.
"Poor little flower." nalulungkot niyang sabi habang nakatingin sa bulaklak na nalulunod na sa maraming tubig.
Nandito kami ngayon sa garden nagdidilig ng halaman. Hapon na rin kaya hindi na madyadong mainit ang panahon.
"Akin na 'yang hose." agaw sa akin ni Vien sa hose na hawak ko.
"Ano bang iniisip mo?" Takhang tanong niya at sinimulan nang magpalakadlakad upang diligan ang natitirang halaman na hindi pa nadidiligan.
"H-huh." ako.
"Lutang ka kasi kanina pa. Ano bang gumugulo diyan sa isipan mo?" Aniya habang hindi nakatingin sa akin.
"A-amh kasi gusto ko na sana magkaroon nang sariling black card pero ayaw naman ni dad." palusot ko, bigla ko din kasing naalala ang nakita kong black card na ginamit ni Acerdel kanina.
Binaba niya ang hose sa may gilid at pinatay iyon.
"Okay lang yan magkakaroon ka rin. Ako nga matagal rin akong nagkaroon nang black card." sabi niya.
"But you know what Acerdel owned a black card at the young age of 18." bulong niya pa sa akin na ikinalaki nang dalawa kong mata.
Black card at the age of 18? D*mn gusto ko rin non. Nakakainggit na talaga. Buti pa sila meron na.
"18? Seryoso ka?" Di makapaniwala kong tanong.
YOU ARE READING
My Phenomenal Bodyguard
RomancePHENOMENAL, known through the senses rather than through thought or intuition. -extraordinary or ang pagiging kahanga-hanga sa salitang Tagalog. This story is about dealing and facing problems. A man's rare talent, being a phenomenal one. He is Acer...
