Si Samantha Gonzales ay ni loko nang kanyang jowa. almost tree years sila mag jowa. Kaso nag loko naman ang kanyang jowa dahil malayo sila sa isat-isa.
Dahil sa na laman niya na nag loko ang kanyang jowa ay hindi siya nag dalawang isip na mag inom...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Bukas na agad ang luwas mo anak! gulat na tanong niya sa akin.
opo ma! Bukas na daw kaylangan nang katulong sa pinag trbahohan nila Titapanyasabi ko sa kanya.
Pero Samantha puwedi ka naman dito mag trabaho ah! sabi niya sa akin.
Ma! alam mo naman na mag highschool na sina Ella at adel hindi naman puwedi na tumigil sila sayang naman ang taon ma! paliwanag ko dito.
PERO! malungkot na sabi niya sa akin.
Ma! hayaan muna ako. Para sa pamilya naman natin ito. Ako ang panganay mo kaya ako ang mga trabaho. Sabi ko sa kanya. Dahil kita ko sa mga mata niya ang lungkot at pag hihinayang.
Bumontong hininga muna ito bago ulit mag salita.
Napaka bait mo talaga anak. Suwerti ako dahil nag karoon ako nang mabuting anak. Simula nang namatay ang tatay mo. ikaw na ang nag trabaho sa atin. Nahihiya na nga ako dahil kahit ako ay hindi makapagbigay man lang sayo. ikaw pa ang nag bibigay sa akin.malungkot na sabi ko sa kanya.
Ma! ano kaba! Tumgkulin ko pong bigyan kayu nang pera. Hindi purket anak ninyo po ako eh. Hindi na ako tutulong sa inyo. Wala na nga si tatay. Baka kayu naman ang sumonod dahil kaka trabaho ninyu. Malungkot na sabi ko din sa kanya.
Kaylangan kung mag trabaho sa maynila bilang katulong dahil kung hindi wala na kaming kakainin. Hindi naman sapat ang kita ni mama sa pag lalaba lang. eh ako! Hindi naman ako matangap sa ibang trabaho dahil hindi naman ako nakapag tapos nang pag aaral kahit highschool Lang.
Kahit tatlo kaming mag kakapatid ay kapos parin kami noon sa pera. Dahil kaylangan namin ipagamot si tatay may sakit kasi siya sa baga noon. Kaya yung dapat na pag aaral sa akin eh! Hindi na napunta inaalagaan ko nalang si tatay at yung Dalawa kung kapatid noon maliit pa sila dati! eh si mama naman ay may trabaho noon. Kaya hindi niya kami ayos na alagaan. kahit nga mag bantay nang bata noon ay hindi niya nagawa dahil ako nga ang nag bantay sa dalawa kung kapatid...
Ayos lang naman sa akin yoon. Naiintindihan ko naman si mama noon. Kahit walang oras si mama samin noon ay hindi naman ako nagalit dahil kaylangan namin nang pera para sa pag gagamot ni tatay noon. Kaso namatay din si tatay hindi niya na kayanan pa dahil sa sakit niya kumalat na ito sa boung katawan niya hanggang sa namatay na siya.
Salamat talaga anak! ha! Basta wag ka munang mag aasawa doon ha! Bata kapa para doon! Bilin na sabi niya sa akin.
opo nay! nandoon naman si tita hindi naman niya ako papabayaan doon sa maynila ma! masayang sabi ko sa kanya..
