Danniella's POV
Talagang iniiwasan ko si Jayce.Ewan ko sa kanya,gago siya.Ihulog ba naman ako sa pool.Kainis.
Maka-pasok na nga sa klase.
Andito kasi ako ngayon sa corridor naglalakad papuntang classroom.Nang biglang.....
May nadaanan akong monster.
"Danniella.....musta na?"tanong ng halimaw.Wow.Musta na.Musta na you face.Ayaw kitang kausapin Manigas kang Jayce ka.
"Hmph!"tinaasan ko lang siya ng kilay tapos linampasan.
Pagkadaan ko sa kanya ay hinawakan niya braso ko para pigilan ako.
"Teka lang.Ano bang problema mo?"mahina pero nakakatakot na tono ang pagkakasabi niya.
"Problema ko?Isa lang naman ang problema ko.Ikaw yun!"sigaw ko sa mukha niya.Buti nga sa kanya bwisit siya.
Tinampal ko yung kamay niyang nakahawak sa braso ko at naglakad na.
Galit pa ho ako sa iyo.
Pumunta na ako sa klase.
----
Uwian na.Thank you lord.
On the way ako papunta sa locker ko .Wala na masyadong tao sa hallway.Actually,wala na nga.Tanging ang mga estudyantena lang na kumukuha rin ng kanya-kanyang gamit nila sa locker nila.
Malapit na ako sa locker ko nang may tumawag sa akin.
"Danniella!"may isang pamilyar na boses ang tumawag sa akin.
Lumingon ako at hindi ako nabigong makita si Gino.
"Uy Gin----"napatigil ako sa pagsasalita nangpaglapit ni Gino ay bigla na lang niya akong niyakap.
"G-Gino?"taka kong tanong habang hindi pa rin siya kumakalas sa pagkayakap sa akin.
"Danniella.Sinagot na niya ako.Sinagot na ako ni Leanne.I guess I'm the happiest man in the world"ewan ko kung ano ang dapat kong irreact.
Kung matutuwa ba o malulungkot.Matutuwa ba ako dahil yakap yakap niya ako.O malulungkot dahil sinagot na siya ni Leanne.
Kumalas siya.
"Congrats!"tinapik ko siya sa balikat.
"Salamat"ngumiti siya.Yung ngiti na hindi nabibigong pasayahin ang puso ko.Tumigil ka Gino.Wag mo akong pakiligin.Dahil hindi ito pwede may girlfriend ka na.
Nag ring yung phone niya.
"Hello...Ah yeah...you mean now...ah sige sure no prob.....sige bye....Love'you"nanghihina na naman ako.Kakaselos.Much.Nakakingit si Leanne.
"Danniella,sorry kailangan ko nang umalis ha susunduin ko pa kasi si Leanne eh.Papakilala na niya ako sa parents niya"masayang sambit sa akin ni Gino.
"Sige ingat"sabi ko.Siya naman tuluyan nang umalis.
Naiwan ako dito sa corridor.
Ganito pala ang feeling ng magisang nagmamahal.Yun bang pakiramdam mo wala ka nang ibang magagawa kundi ang MAGTIIS NA LANG.Lilipas din ito.
Yumuko ako at dumiretso na sa locker.
Pagkabukas na pagkabukas ko ng locker ay may nahulog kaagad na letter.
'I'm sorry.I'm a jerk.I didn't realize na kaya ka pala galit kasi tinulak kita sa pool.Sorry naman.Di ko naman kasi alam na may trauma ka pala sa tubig kaya pala mukha kang hindi naliligo.Di joke lang.Wag ka nang malungkot masyadong ma-emo.Sige na.Para sa iyo nga pala yung box na yun.Sorry gift.BUksan mo.Sana magustuhan mo'
Tiningnan ko yung box na nasa locker ko.Kinuha ko ito at binuksan.
Wooow.Dress.Wow.Yellow dress.Hanggang tuhod at tatak Chanel pa.
*Riiiiiiiiiing*
Nag-ring cellphone ko.
Kinuha ko ito at sinagot dahil si Jayce ang tumatawag.Mahirap na.Baka kulamin nito number ko.
"Ano!"sorry hindi uso hello sa akin.
"Hoy!"at obvious naman na hindi rin uso hello sa kanya.
"Problema mo!"sigaw ko pabalik.
"Nagustuhan mo?"tanong niya.Kinuha ko yung damit at niyakap.Ang bango.
"Hindi masyado"sagot ko.
"Halata nga.Mabango ba?"tanong na naman niya.
"Ang alin?"tanong ko.Kinuha ko yung dress at parang timang na umikot.
"Yung box siguro.Natural yujng dress"sarkastikong sabi niya.
"Bakit mo naman naitanong?"tanong ko.
"Eh amoy ka nang amoy eh.Para ka pa ngang tanga n sumasayaw hawak yang bestida na yan."sabi niya.
"Ha?"naghinala ako.Mukhang nakikita niya ako.Tumingin ako sa paligid.Tumingin ako sa kanan.Tumingin ako sa kaliwa.
At ayun sa poste may nakasandal na isang halimaw.
"Di naman ako siguro ganun kagwapo para hanap-hanapin mo"sabi niya.
"At hindi ka rin siguro hambog.Ang yabang-yabang mo!"sigaw ko.
Lumapit siya sa akin.
Hanggang sa nasa harapan ko na siya ay hindi pa rin siya tumigil sa paghakbang kaya napaatras ako.
Humakbang siya at umatras.
Hakbang ulit siya ako atras ulit.
Repeat 2x
Repeat3x
Repeat 4x
Hanggang ramdam ko na yung dingding sa likod ko.Palapit na nang palapit yung mukha niya.
Pinikit ko na lang ang mata ko.Nagaantay nang mga susunod na maaring mangyari.
"Open you eyes"Ramdam ko yung hininga niya.
Dahan dahan akong dumilat pagkadilat ko wala na siya sa harap ko.
Malayo na siya sa akin habang tawa nang tawa.
"Your face......it's priceless.Hahahahaha"tawa parin siya nang tawa.
"Bwisit"sigaw ko habang galkit pa rin ako sa kanya.
"Sorry na.Nag jojoke lang eh"sabi niya.
"Eh pwes hindi nakakatawa"sigaw ko.
"Since hindi mo ako pinatawad bayaran mo yung dress"sabi niya.
"No way.Sa iyo na ito.Your goin to pay it"pangaasar pa niya.
"Ang daya mo.Magkano ba ito?"tanong ko.
"7,000 pesos"napanganga ako dun.
"Hala hindi ko kayang bayaran yan"pilit kong binibigay sa kanya.
"Bayaran mo na kaya mo yan"sabi niya.
"Kainis hindi ko nga kaya"sigaw ko.
Limapit niya mukha niya sa akin.
"Babayaran mo o hahalikan kita?"pangbablackmail niya.
"Eh pero hindi ko nga kaya..........sabi ko nga babayaran ko eh"sabi ko sabay bawi.Limapit niya kasi mukha niya sakin.
Linayo na niya mukha niya sa akin.
"Bayaran mo ah"paniniguro niya.
"Kung makasingil kala mo hindi mayaman"bulong ko sa sarili ko.
"May sinasabi?"tanong niya.
"Wala.Sabi ko gwapo mo"sabi k sabay walk out.
Goodbye.
------
Ang nonsense ng chapter ko.
BINABASA MO ANG
Fightmate
FanfictionLove starts with finding your soulmate through social medias.Or through loving someone that you've met for a long time. But is it also possible that their love started wit a catfight?Is it really love that started with their fight?Or they just misun...