Scream - MewGulf

7.Bölüm

Mart,2014

Gulf camın kenarına ilişmiş, yağan yağmuru izliyordu. Sert damlalar cama çarparken gözleri bahçeye kilitlenip kalmıştı. Mew akşam üzeri olmasına rağmen hala odasına gelmemişti. Elinde sıkıca tuttuğu romanı açıp okumaya çalıştığında konsatre olamadı.

Mew hastanenin müdürüyle arasında geçen uzun konuşma sonunda kendini dışarı attı. Yağmur yağdığından dolayı ortaya çıkan mis gibi toprak kokusunu cigerlerine doldurdu ve az önce geçen konuşmaları unutmaya çalıştı.

Nasıl olmuştu anlamamıştı ama öğrenmişlerdi. Hastaneden kaçtıklarını öğrenmişlerdi. Nereye gittikleri, kötü bir amaç içinde olmadıkları, Gulf'ın mutlu olması hiç kimsenin umrunda değildi. Önemli olan hastalardan birinin -bir doktor tarafından- izinsiz olarak hastaneden kaçırılmasıydı.

Mew, müdürden son uyarsını aldığında sinirden delirmek üzereydi. Konuşmasına, açıklama yapmasına bile izin vermemişerdi. Sabahtan beri bunlarla uğraştığı için hala vakit bulup Gulf'ın yanına gidememişti. Bundan sonra nasıl gidecekti onu da bilmiyordu. Büyük ihtimal Gulf yüzündeki ifadeden bir şey olduğunu anlayacaktı.

Gulf derin bir iç çekip bakışlarını ellerine diktiğinde odanın kapısı açıldı. İçinde oluşan mutluluk ve heycanla kapıya baktığında onunla ilgilenen hemşirelerden birinin geldiğini gördü ve hayal kırıklığına uğradı. Hemşire yine de yüzüne gerçekçi bir gülümseme yerleştirdi ve elindeki ilaçlarla yanına ilerledi.

"Gulf, ilaçlarını getirdim." Gulf hiçbir şey söylemeden gözlerini yeniden camdan dışarı çevirdi ve cevap dahi vermedi.

"Bunları içmen gerekiyor." dedi hemşire ısrarla, Gulf yine duymazdan geliyordu. Hemşire derin bir nefes verdi.

"Yine ısrarlarına başlarsan doktorlar gelecek biliyorsun." Gulf kitabını camın kenarına bırakıp ayağa kalktı ve geriye doğru kaçtı.
"İçmeyeceğim! Kim istiyorsa gelebilir!"

Sesini yükselttiğinde biraz sonra doktorların birer birer geleceğini biliyordu ama umrunda değildi.

Bahçede hava almasına son veren Mew merdivenlerden tırmanırken tanıdık sesi duydu. Bağırıp çağıran, çığlık çığlığa bağıran o sesi.. Kalbi sıkışmaya başladığında o uyuşuk halinden eser kalmadı. Nefes nefese, hızla çıktı merdivenleri. Açık kapıyı fark ettiğinde yumruklarını sıkıp sinirle içeri girdi.

Gulf'ın başında duran doktorları ve hemşireleri fark ettiğinde hemen araya girdi. Gulf'ın doktorunu ittirip uzaklaştırdıktan sonra kimsenin ona dokunmasına izin vermedi. Gulf hıçkırarak yatağında ağlarken bilekleri zorlandığı için çok acıyordu ve yine büyük ihtimalle moraracaktı.

"Hepiniz çıkın odadan! Hepiniz çıkın!"

Doktorlar itiraz etmek isteseler bile Mew'in gözlerinden fırlayan ateş sayesinde odayı terk ettiler.

Odanın kapısı kapandığında duyulan tek ses Gulf'ın hıçkırıkları ve derin iç çekişleri oldu. Mew saçlarını karıştırıp hissettiği yoğun stresle Gulf'a döndü. Şu an bu halde olmasının tek nedeni Mew'di. Biliyordu ve suçlu hissediyordu.

"Gulf." dedi sesi kısık çıkarken. Gulf'ın kızaran bileklerine bakıp derin bir iç çekti.

"Ağlama ne olur." Ses tonundaki çaresizlik Gulf'ın daha fazla ağlamasına neden oldu.

"Bak bana, hadi. Burdayım bak," Ellerini tuttu ve yüzünden indirmeye çalıştı. Gulf ısrarla ellerini indirmiyordu.

"Gö-görme." Dediğinde Mew daha fazla meraklanmıştı. Neler olduğunu aşırı merak ediyordu ve biraz daha öğrenemezse çıldıracaktı.