Scream - MewGulf

4.Bölüm

Şubat,2014

Mew bir aydır, hiç aksatmadan her gün Gulf'ın yanına uğrar hele gelmişti. Gulf'ın doktorunun ilgisi yetmiyormuş gibi bir de o ilgileniyordu. Ona bunu yaptıran içinde engel olamadığı hisleriydi. Bir ses vardı içinde ve yap diyordu, o da yapıyordu. Sanki aksi bir şey yaprsa başına kötü şeyler gelebilirmiş gibi. Tamamen his meselesi yani.

Gulf'ın daha fazla o odada kalmasına tahammül edemediği için neredeyse rehabilitasyon merkezini ayağa kaldıracaktı. Doktorlar ve hemşirelerden birkaçı onu zor sakinleştirmişti. Aslında yaptığı oldukça tehlikeli ve yanlış bir hareketti. Bir başka doktorun hastasının üzerinde hiçbir hak iddia edemez ve tedavi yöntemlerine karışamazdı.

Neyse ki sonuç kötü olmamıştı. Mew'in baş kaldırışı işe yaradı ve Gulf uzun uğraşlar sonunda eski odasına geri alındı. Herkes aralarında phi-nong ilişki olduğunu düşünerek çok fazla üstünde durmamışlardı bu olayın. Bazen doktor ve hastalar arasında güzel bir bağ oluşurdu. Fakat Gulf Mew'in hastası değildi, garip olanda buydu. Gulf'ın doktoru şüphelenmiş, bozuntuya vermemişti.

Gulf Mew ile aralarında saçma bir bağ oluştuğunu hissediyordu. Nedense kendini ona çok yakın hissediyordu ve içindeki tuhaf ses ona anlat diyordu ve o da anlatıyordu. Sormadan sorgulamadan anlatıyordu ve Mew hiç sıkılmadan dinliyordu.

Bir keresinde, Ocak'ın sonlarına doğru, Mew yine Gulf'ın odasına gittiğinde Gulf'ın çok durgun olduğunu fark etti. Hiç hareket etmiyor, gözünü dahi açmıyordu. Ona verdikleri ilaçlara baktığında uzun süre kendine gelemeyeceğini anlamıştı. Oysa ki o içinde delice baş kaldıran bir mutlulukla gelmişti yanına. Dışarıda kar yağdığını söyleyecekti ve ayarlayabilirse onu dışarı bile çıkartacaktı.

Her zaman olduğu gibi bu sefer de işler yolunda gitmemişti ve Gulf birkaç gün bilincini kazanamamıştı. Onun uyuduğu süre içerisinde ise kar yağmış, yağmış ve durmuştu. Birkaç gün sonra bilinci tamamen yerine geldiğinde Mew elinde bir poşetle içeri girmişti. Genç çocuk yorgun ve üzgün bakışlarla baktı ona. Konuşacak hali yoktu.

"Nihayet uyanmışsın, günlerdir bekliyorum." dedi Mew ses tonuna büyük bir neşe yerleştirirken. Bunu nedeni bir nebze de olsa Gulf'a enerji verebilmekti.

"Ne zamandır uyuyorum?" Gulf'ın sesi, onunkinin aksine oldukça soğuk ve yorgun geliyordu. Yinede Mew pes etmedi ve inatla gülümsedi.

"Birkaç gündür, hırçınlığına son vermezsen seni uyutup duracaklar, biraz uysal olabilir misin?" Mew sandalyeyi çekip yatağın kenarına oturdu. Gulf sertçe yutkundu.

"Sen uyurken bir şeyler oldu. O gün heycanla geldim yanına ama verdikleri ilaçları fark edince büyük bir hayal kırıklığına uğradım." Mew'in sözleri Gulf'ın gözlerinde birkaç duygunun oluşmasına neden oldu. Bu, hüzünden çok merak gibiydi.

"Ne oldu?" dedi, gözlerindeki küçük umut kırıntıları sesine de bulaşmıştı. Mew sanki bir sır verecekmiş gibi ona doğru eğildi ve fısıldadı. "Kar yağdı."

Gulf o an inanamadı. Öylesine basit bir olay, insanların umursamadığı ve çoğu zaman sayıp sövdüğü kar bir insanı nasıl bu denli mutlu edebilirdi? Öyle bir parladı ki gözleri, Mew donup kaldı. Sanki bir anda renk gelmişti genç çocuğun yüzüne. Uzun zamandır yüzüne yerleşmiş olan hasta ifadesi silinmişti yüzünden. Belki de aylar sonra ilk defa gülümsüyordu.