ESRA'R

27.BÖLÜM

👑

-ESRA-

Gözlerimi araladığımda alarmım çalıyordu. Yatağımda esnedikten sonra banyoya ilerledim ve günlük rutin işlerimi hakkettikten sonra odama geri döndüm.

Seksi beyaz bir  gömlek alıp kısa ve dar bir siyah etek giyinip topuklu ayakkabılarımı da giyindikten sonra saçlarımı tarayıp saldım.

Eksik kalan şeylerimi de tamamladıktan sonra tabiki de silahımı üzerime yerleştirdim.

Silah bir mafyanın silahıdır. Silahsız mafya zehirsiz yılan gibidir.

Salona indiğimde dayım telefonla konuşuyordu. Anlaşıkan baya sinirliydi.

Ha bu arada. Okul hayatım açıktan devam ediyordu.

En iyisi buymuş benim için. Zaten son yıllardaydım.

Açıkçası okul hayatım umrumda değildi. Benim mesleğim vardı.

Ama konuşulduğu zaman okulumu bitirdim diye bilmem için önemliymiş.

Dayımın kükremesiyle düşüncelerimi bırakıp konuya biraz kulak misafiri oldum.

Dayım:lan lan nedemek izini kaybettik. Ne demek lan o.

Karşı tarafın kurduğu kısa cümle ardından dayımın kükremeleri daha da arttığında kendimi boğazımı temizleyerek belli ettim.

Dayım gözlerini kapatıp derin nefes alıp verdikten sonra telefonu karşı tarafın yüzünenkapattı

Tabiki de son sözü ile." İzini bulmadan arama beni.  Ha akşama kadar da beni aramazsan kendini öldür beni uğraştırma. "

Dayım masaya geçtiğinde bende arkasıyla ilerledim.

Ben:neler oluyor dayı

Dayım:sen bunları takma kafana dayıcım

Ben:dayı uzatma anlat

Telefonum çalmasına rağmen ben gözlerimi dayımdan ayırmıyordum

Kiinatla çalan telefonla bozulan sinirlerim böyle bir alo deme tarzı açığa çıkarmıştı

Ben:geçerli bir sebebin yoksa kendini as beni uğraştırma

Can abi:sakin ol esrar ben dostum

Derin nefes alıp verdim ve kendimi toparlamaya çalıştım

Ben:kusura bakma can abi ya bir an

Can abi:tamam tamam önemli değilde sizin şu gececiler

Ben:ne olmuş

Can abi:yuvana in bence

Kapanan telefonla kaşlarımı çattım. Sanırım artık dayıma da anlatmam gerekiyordu.

Ben:dayı

Dayım:söyle fıstığım