👑
-DEMİR-
Derin nefes alıp verdim. Sinirlerim geçmeyince elimdeki bardağı duvarda parçaladım.
Aradan yıllar geçmişti ama melis bir türlü düzelmiyordu.
Neşesi yoktu sesi soluğu çıkmıyordu ve bu karanlık hayatımda bir ışığa gerek duyuyordum.
Kardeşimin sesini özlemiştim ama o günü günden iyileşmek yerine kötüleşiyordu.
Yapacak bir şey bulamıyorum elim kolum bağlı kalmıştım.
Doktorlar bile çare bulamıyordu kardeşime. Koltuğa oturup kafamı geri yasladım.
Telefonum çalmaya başladığında arayana baktım.
Melis altun. Ah evet yeni planım buydu. Esrar ölmüştü ve ölümünden aonra şirket ortağı nare altuna kalmıştı.
Yani tam olarak öyle olmasa da. Ortaktı yani. Hala paylar bölünmemişti.
Bir ay olmuştu esrar öleli ama nedense adındaki tüm mal varlıkları hala adındaydı.
Dayısı acısını nasıl yaşıyorsa artık mal mülkü unutmuştu.
Ben de bu açığı fırsat bilip melis sayesinde aralarına sızacaktım.
Telefonu açıp kulağıma koudum
Ben:söyle
Melis:naber
Ben:iyi sen
Melis:ben de iyi bu gün müsait misin
Ben:neden
Melis:şey bu gün arkadaşımın doğum günü de her kes sevgilisiyle gidicek sen de benimle gelir mi...
Ben:ah melis böyle şeylerden hoşlanmam bilirsin
Melis:evet evet biliyorum ama ben yanlız kalıcam orda en azından beni bıraksan lütfeen lütfeen lütfeeeeen
Ben:ah tamam tamam süni bırakıcam oraya
Melis:ah cidden mi
Oflayarak nefes alıp verdim. Beni sevmesi ve annesine anlatması gerekiyordu.
Henüz beni tanımasa da hakkımda güzel şeyler duymalıydı.
Ne de olsa annesine bu hayatta kalıcı değildi.
Ben:saat kaçta
Melis:yarın iki de
Ben:tamam
Telefonu kapatıp melisin odasına çıktım. Her zamanki gibi yatağında uzanıyor camdan dışarıyı izliyordu.
Yavaş adımlarla yanına yaklaşıp yatağının yanına oturdum.
Yanağına kocaman bir öpücük bırakıp geri çekildim.
Ben:abicim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ESRA'R
Teen FictionYanlış yapanların cezasını veren mafya kadın. Yanlış yoldan sapmayan mafya adam. Gerisini siz düşünün.