ESRA'R

3.BÖLÜM

👑

Nefesim kesilmeye başlıyordu. Emre abi kaşlarını çatmış değmelerle oynuyordu.

Ben: burda kaldık. Aaaa. Kimse yokmu.

Diye çığlık atıyordum. Kalamazdım burda ben. Ölürdüm ki.

Emre abi:asla kimseden yardım isteme. Çünkü seni sevmeyen bir çok kişi var ve zayıf noktanı buldukları an canını yakacaklardır.

Dediklerini kavradığımda susmuştum. Korkudan dolayı hızlı atan kalbimi umursamadan düşünmeye başladım.

Nasıl çıka bilirdik burdan. Başımı yukarı kaldırdığımda küçük bir camla karşılaşmıştım.

Ben:buldum

Emre abi bana baktığında işaret parmağımla yukarıyı göstermiştim.

Gülümsemişti. Havalanmamla çığlık atmıştım.

Emre:ses yarışmasındamıyız. Ne bağırıyorsun kızım.

Ben:ben çıkıyım da oraya nasıl tırmayayım o kadar yolu senin için gösterdim ben orayı

Emre abi:iyi düşünmüşsün ama sen varken bana sıra gelmez

Derin nefes alıp kendimi düzelttim. Ayaklarımı emre abinin omuzlarına koyarak cama uzanmaya çalışrım.

Emre abi:sen yedi yirmi dört aç mı kalıyorsun

Ben:nasıl neden

Emre abi:çok hafifsin ondan

Yurtta yediğim cezalarım sayesinde işte. Derin nefes alıp cama uzanmaya devam ettim.

Parmağımla camı açıp tırmanmaya başladım. Elime giren bir şey ile çığlıklar eşliğinde yere yapışmıştım.

Başımı kaldırdığımda emre abu bana sırıtıyordu.

Ben:elime bir şey girdi ama

Elimden turup kaldırdıktan sonra oarmağıma baktı.

Kanıyordu. Bir yere takılmıştı galiba. Ben yüzümü buruştururken o gülüyordu.

Emre abi:buna mı bu kadar çığlık attın

Kaşlarımı çattığımda emre abi bana yaklaşmıştı.

Ben:ben çıkmam bu sefer sen çık

Emre abi: pes etmek yasak

Diye beni tekrar sırtına almıştı. Oflayarak tekrar cama uzanmaya başladım.

Elimi yaraladığım yere geldiğimde bu sefer başka yerden turunmuştum.

Asansörün başına çıktığımda elime giren şeye bakmıştım.

Halatlara takılı olan demirlerden biriydi. Paslanmıştı.

Ben:çıktım şimdi ne yapayım

Dedim asansörün camından aşağıya bakarak emre abiye