ESRA'R

50.BÖLÜM

👑

Ben:n ne

Demir:anla işte kızım ya

Sanki biri duyacakmış gibi fısıldıyorduk. Anlamıştım askında ama nasıl olurdu anlamıyordum.

Düşman mafyalardık. Bir birimize karşı kurduğumuz tuzaklar. Her şey karşıydı ve ben.

Ben hazır mıydım bir aşka başlamaya. Nerden belliydi hem aşk olması.

Sürekli aklımda olması ismi bile geçince kalp atışımın hızlanması sinirliyken sakinleşmeme sebep olması falan aşık olduğum anlamına gelmezdi

Ben:demir

Demir:güzelim

Hızla ayağa kalkmıştım. Üstümdeki mısırlar yere dökülse de umrumda değildi.

Ben hislerime güvenmiyordum güvenemezdim de 

Hayır ya böyle bir şey imkansızdı. O da ayağa kalkmıştı.

Elimi tutup öpmüştü. Gözlerime masumca bakmıştı ardından

Demir:bu kadar nefret ediyor olamazsın benden hislerimin farkındayken

Ben:daha fazla uzatma

Demir:ne

Ben:ne ne ne demek istiyorsun ben anlamıyorum

Demir:anlamak istemiyorsun çünkü

Ben:evet anlamak istemiyorum

Bağırışmamız durduğunda araya sessizlik girmişti.

Yumruğunu sıkmaya başladığında gözünden bir damla yaş düşmüştü

Ne

Ardından tek eliyle masayı ters çevirmişti

Demir:neden ya neden ben o kadar mı kötüyüm benim bir kalbim yok mu haketmiyor muyum seni ha neden bi sebep söyle bana esra susma bi sebep söyle neden haa

Bağırıyor etrafı dağıtıyor kendini kaybetmişti. Neydi bu şimdi

Sinir krizi mi geçiriyordu. Elinden kanlar akıyordu ama umrunda gibi değildi.

Hızla yanına gidip kan akan elinden tutmuştum. Ama beni itmişti.

Sırtım duvara sertçe çarptığında dudağımdan bir inilti çıkmıştı

Bunu umursamadan önüne geçen her şeyi kırıyor döküyordu.

Resmen gözü dönmüştü ama yanına gitmeye gücüm yoktu canım fazlasıyla acıyordu

Demir:ali esrayı evine bırak

Diye bağırdıktan sonra yukarı çıkmıştı ve ardından kırıp dökme sesleri daha da şiddetli gelmişti.

Adam yanıma geldiğinde onu geri göndermek istemiştim

Ben:hayır gitmicem