ESRA'R

74.BÖLÜM

👑

-DEMİR-

Tam bir ay olmuştu. Uyuyordu ve uyanmıyordu.

Bebeklerimizi Emre abiye bırakmıştım ve kendi çocukları kadar ilgileniyorlardu

Ama bir anne kadar olamazlardı. Ben mi.

Onlara Esra olmadan yaklaşmaya cesaret edemiyordum

Ya Esram bir daha gözlerini açamazsa. Nasıl bakardım onlara.

Nasıl hem anne hem baba olurdum ve en önemlisi destekçim kim olurdu

Esra çok güçsüz kaldığı için yoğun bakımda kalmıştı

O son gözlerini kapatışıydı ve açmamıştı gözlerini

Tüm günümü yanında geçiriyor konuşuyor ve uyanması için dua ediyordum

Ama henüz bir gelişme yoktu. Allahtan umut kesilmez derlerdi ve ben bunu aklımda tutarak her gün aynı döngüyü tekrarlıyordum

Her zamanki gibi şimdi de burdaydım. Ellerini avuçlarımın arasına almış kipriklerinin sayısını ezberlememe rağmen tekrar sayıyordum.

Bazen ya uyanmazsa diye korkulara kapılıyor kendini tutamıyor gözlerimdrn akan yaşlara engel olamıyordum

Ben: uyansana artık

Dedim düğümlü boğazımla zar zor. Uyanmazsa ben de uyurdum.

Çocuklarım zaten beni tanımıyor. Emre abi onlara sahip çıkardı

En azından bir annesi babası vr ablası olurdu çocuklarımın

Ben Esramsız yetemezdim onlara. İçeri giren doktor muaniyeye başlarken kuştum

Ben: ne zaman uyanacak doktor

Doktor: ne desek yalan Demir bey.

Ölmeden önce şu işe yaamazı da öldürecektim

Umudumu kaybetmişcesine secdiğimin elini avuçladım

Öperek alnımı ellerine yasladım. Gözkerimden akan yaşlara enel olamıyordum

Ben: uyan Esram sana çok ihtiyacımız var

dedim zorlukla. Ellerim arasındaki parmağının haraket ettiğini hissettiğimde kalbim bir anda hızlıca atmaya başlamıştı

Ben: Esram

Dedim inanmayarak çünkü umudumu kaybetmek üzereydim.

Parmağını tekrar haraket ettirdiğinde heyecanla doktorlara seslendim

Ben: doktor doktor

-ESRA-

Burnuma dolan garip bir koku. Zifiri karanlığımın ram ortasında göz kamaştırıcı bir ışık

Bulutların üstündeymişim gibi bir his ve aynı zamanda da her andüşecekmişim gibi endişe

Ne o yoksa ölmüş müydüm. Hayır ölemezdim çocuklarımı koklamadan en azından.

Ellerimi sıkıca avuçlar arasında hissettiğimdr ölmediğimi anlamıştım.

Demir: ne zaman uyanacak doktor

Doktor: ne desek yalan Demir bey

Gözlerimi aralamak istiyordum ama sanki o kadar çok kapalı kalmışlar ki bir birlerine yapışmışlardı

Ellerimi öperek sanırım alnını koymuştu.

Demir: uyan Esram sana çok ihtiyacımız var

Göz yaşlarını avuçlarım arasında gissettiğimde yüreğim burkulmuştu

Her şey iyi de neden gözlerimi açamıyordum

Çareyi parmağımı haraket ettirmekte bulmuştum

Demir: Esram

Dedi şaşkın bir ses tonuyla. Zar zor bir daha haraket ettirdiğimde doktor çağırmıştı

Kısa bir süre sonra Demiri dışarı çıkarmışlardı ve gözlerime bir sıvı dökmüşlerdi

Gözlerimi aralayarak etraa bakındım. Işıklar mı çok güçlü gözlerim mi çok zayıf

Doktor: kendinizi nasıl hissediyorsunuz Esra hanım

Ben:kefeni yırtmış gibi

Doktor gülerek bana baktı. Peki bedenen nasıl hissediyorsunuz

Ben: kemiklerim ağrıyor sadece

Doktor kolumdaki serumu değiştirdikten sonra odadan çıkmıştı.

Ne kadar süredir uyuyordum. Bebeklerim nerdeydi nasıldı.

Bunların hepsini Demire soracaktım ki kendisi de hemen gelmişti

Odaya girer girmez bana sarılmıştı. Demir Kayarı ağlatacak kadar önemli olan bir durum vardı sanırım

Kollarımı ona doladığımda hemen yüzüme bakmıştı.

Gözleri kıp kırmızı olmuştu. Önce alnımı sonra yanağımı burnumu öptükten sonra ellerimi avuçları arasına aldı

Demir: kendini nasıl hissediyorsun

Ben: iyim ben de neler oldu

Demir: doğum yaparken zorlandın ve komaya girdin bir ay oldu

Ben: Demir bebeklerimiz

Demir:ikisi de iyiler seni bekliyorlar

Ben: onları bana getirir misin

Demir gülümseyerek beni onayladı ve alnımdan öperek dışarı çıktı.

Bir süre sonra kucağındaki bebeklerimizi yanlarıma bıraktı.

Gülümsediğimde gözümden bir damla yaş düşmüştü

İkisinin de kokularını içime çekerek öptüm

Ben: çok tatlı bunlar

Demir: çok da anlayışlılar Emre abileri hiç yormamışlar

Ben: dayımlarda mı kaldılar

Demir: senin yanından ayrılmadığıma göre

Ona sadece gülümseye bilmiştim ama o içimden geçen her şeyi hissetmişti.

Hayattan 2 0 öndeydim. Güç aldığım kocamdan başka iki varlık daha vardı artık

Tüm kötü günler arkada kaldı diye umuyordum

Artık mutlu evliliğimin tadını çıkarmak istiyordum

İşimi bir arka plana alıp iyi bir eş ve iyi bir anne olmayı önemsiyecektim

Ama nerden bile bilirdim kaderin alnıma yazdığı şeylerin bam başka olduğunu

👑