BABA VE KIZI | TAMAMLANDI |

22. Bölüm

Sizce ben bölümün taslağını okulda deftere yazıp, sonrada kaç keimediye tek tek saymışmıyımdır?

Savaş Sayer

Aniden kalbime giren ağrıyla elim kalbime gitmişti. Çok kötü hissediyordum. Asel yanıma geldi ve telaşla "Abi! İyimisin? "dedi. "Bilmiyorum. Bir anda kalbime bir ağrı girdi. "dedim. Bardağa su koydu ve bana içirdi.

"Daha iyimisin abi?"dedi. Kalbim daha fazla sıkışmaya başlamıştı. Sanki biri kalbimi avuçlarında sıkıyor gibiydi.

Miya...

Kızım....

O iyi değil. Hissediyorum kızımı. İyi değil. "Asel. Asili ara. Miyanın sesini duymam gerekiyor. "dedim. Tam o sırada Aselin telefonu çaldı. "Asil arıyor."dedi. Hemen elinden aldım ve açıp kulağıma koydum.

"Asil? Birşeymi oldu?" dedim. "Abi. Miya. Miya yok."dediğinde nefes alamadığımı hissetmiştim. "N-ne demek yok Asil?"dedim. "Bilmiyorum abi. Bilmiyorum."dedi titreyen sesiyle. "Geliyorum ben."dedim.

Asel "Ne olmuş abi?"dedi. "Miya yokmuş."dedim. "Ne? Ne demek yok abi?"dedi. "Bilmiyorum. Hemen okula gidiyoruz."dedim ve arabamın anahtarını alıp hızla şirketten çıktım ve arabama bindim. Aselde yanıma binince arabayı çalıştırdım ve gaza yüklendim.

Kurallar umrumda bile değildi. Nefesim yoktu. Asla okuldan kaçmazki. Kaçamaz. Nerdesin kızım. Bu boktan his içimi sıkıyor. Nefes alamıyorum. İyi değilsin.

Okula geldiğimizde Asel ve üçüzler bahçedelerdi. Hızla arabayı durdurup indim. "Asil. Miya nerde?"dedim. Asil "Bilmiyorum abi. Ben en son sınıfına çıkarken gördüm."dedi.

Asel "Ceyhun siz görmedinizmi?"dedi. Baran "Zaten sınıfta bi biz vardık Miya gelince. Miya zaten sınıfa girdiği gibi nöbetçi öğrenci geldi. Müdür seni aşağıda bekliyor dedi. "dedi. Baran "Sonra biz şüphelendik zaten. Müdür ve geçici öğretmenler odası yukarı katta. Çocuğa sorduk ama ne biliyim.filan dedi." dedi.

Asil "Bence kameralara bakalım."deyince müdürün odasodasına çıktık. "Hemen bütün kamera görüntülerini aç!!"dedim sinirle.

Umarım kötü bir şey yapmamışlardır kızıma. Yoksa gebertirim hepsini.

           İlk görüntüde nöbetçi öğrenci sınıfa giriyordu. Asel "Bu öğrenci hangi sınıfta?"dedi. Müdür "Bulmiyorum. Sanırım bizim okulumuzda değil. İlk kez görüyorum."deyince kendimi tutamayıp yüzüne bir yumruk geçirdim.

            "Ulan okulda olmayan biriyse nasıl kızımın sınıfına kadar girip onu götürebiliyor?!!!!" dedim.

           Asel "Abi bende bu piçe saldırmamak için zor tutuyorum kendimi ama sakin olmalıyız. "dedi. Tekrar bilgisayara döndüm. O şerefsiz ve kızım sınıftan çıkıyorlardı.

              Kızımı görmemle kalbim terlemişti. Bunu yapan herkimse onu elime geçirdiğim zaman hiçte iyi şeyler olmicak.

            Üçüncü görüntüde ise spor salonunun önünde kızım o şerefsize bir şey soruyordu ve o da sadece gülüyordu ve sonra arkadan siyah maskeli biri çıkıyordu ve kızımın ağzına bir bez kapatıyordu.

           Kızım ise sadece çırpınıyordu. Asil "Allah kahretsin lan!! Hepsi benim suçum yanımdan ayırmamalıydım onu."dedi. Ceyhun "Asıl bizim suçumuz. O çocuktan şüphelenmiştik. Miyayı tek başına göndermemeliydik."dedi.

           Asel "Şu an suçlu aramak yerine çözüm yolu aramalıyız. Asil sen ve Ceyhun okulun dışındaki kameralara bakın. Arabaya filan binmişlerse plakasını alın. Akın, Baran sizde diğer mafyalara heber verin. Bu adamların fotoğraflarınıda dağıtın. Tanıyan çıkar belki. Abi hadi bizde gidip o mu yapmış bakalım."dedi.

             "Tamam."dedim. Asil "Kim yapmışsa?"dedi. Asel "B-babamız..."dedi. Asil "Eğer o yapmışsa bu sefer kaçamicak. Bu sefer cidden onu ellerimle öldürürüm."dedi.

Öyle kolay ölemez.

Yaşattığı acıları yaşamadan ölmicek o herif.

.

.

Miya Sayer

             Vücudumda hissettiğim soğukla gözlerimi zar zor açtım. Etrafıma baktım. Nerdeydim ben? Ben en son okuldaydım. Sonra... Sonra ne oldu?

Hatırlamıyorum.

            Burası neden bu kadar soğuk? Depo gibi biryerdi burası. Ama neden bu kadar tanıdık geldi bana?

          Sonra deponun kapısı bir anda sert bir şekilde açılınca korkuyla çığlık attım. İçeri giren adamla nefes alamadığımı hissetmiştim.

Bu bir kabustu dimi?

Yine aynı şeyleri yaşamicam ben.

              Gülümsedi ve "Özledinmi beni Miya?"dedi.

Göz yaşlarım benden habersiz yanaklarımdan akarken gözlerimi sıkıca kapattım.

Lütfen gözlerimi açtığımda babamın kollarının arasında olıyim. Lütfen...

            

Veeee bölüm bittii.

Nasıldı?

Beğendinizmi?

Oy ve yorum atmayı unutmayın.

Sizi seviyorum.

Görüşmek üzere.

Bak yorum yapın haaa.