τραγική σύμπτωση

Κεφάλαιο Τρία

Χωρίς να χασομερα, η Γιώτα άρχισε αμέσως την έρευνα για τον συνοδό της Ελένης. Μπορεί πάντα να ήταν κατά του προξενιου αλλά τώρα... ήταν κάτι διαφορετικό.

Ο υποψήφιος παρτενέρ της φίλης της ήταν σωστό κελεπούρι. Άριστος στον κλάδο του, καλλιτέχνης στον ελεύθερο χρόνο του, σεμνός αλλά όχι καταπιεστικος, ενδιαφέρον άτομο και πολύ εμφανισιμος, αν όχι κούκλος. Μελαχρινός, με καφετί-μελι μάτια, γοητευτικοτατος, γυμνασμενος και ψηλός. Και πάνω από όλα ελεύθερος και φίλος του Αλέξανδρου!! Αναρωτήθηκε πως δεν τον είχε σκεφτεί νωρίτερα... ήταν φυσικά γενεές καλύτερος από τον Νότη. Το κατάλληλο παρτενέρ... Τάσος στο όνομα. Φρόντισε λοιπόν να κανονίσει ένα ραντεβού γνωριμίας για αυτούς τους δύο, ως τετράδα. Έτσι, θα μπορούσε να προσέχει πλήρως την φίλη της και ταυτόχρονα να περάσει και καλά.

Γυρίζοντας σπίτι, βρήκε την Ελένη να κοιμάται στον καναπέ χωρίς να έχει βγάλει κάτι από όσα φόραγε όλη μέρα.

- Ξυπνά, έχεις ραντεβού!!
Και άρχισε να ταρακουνάει την φίλη της τόσο έντονα που την έριξε κάτω από τον καναπέ.

Η Ελένη δεν πτοηθηκε όμως. Αφού ξανασκαρφάλωσε (κυριολεκτικά) στον καναπέ, γύρισε και κοίταξε νωχελικα την φίλη της.
-Ναι, τώρα, πως... είπε ειρωνικά και γύρισε πλευρό.

Η Γιώτα συνέχισε να την ταρακουνάει.
-Σε τρεις μέρες από τώρα, ξύπνα επιτέλους να σου πω!!!

Με τα πολλά η Ελένη σηκώθηκε.

-Σε ακούω... τι εννοείς??

Τότε η Γιώτα της εξήγησε το μεγαλοπνοο σχέδιο της, και της αποκάλυψε ότι δεν θα βγαίναν μόνοι τους με τον Τάσο, αλλά θα έβγαιναν διπλό ραντεβού με την ίδια και τον Αλέξανδρο. Αυτό κάπως καθησύχασε την Ελένη, χωρίς όμως να σημαίνει ότι αποδέχτηκε τελείως την ιδέα του ραντεβού μέσω προξενιου.

-Ωραία... άρα έχουμε τρεις μέρες να βρούμε τι θα βάλω, πως θα χτενιστω και πως θα βαφτω... ή μάλλον ΈΧΕΙΣ τρεις μέρες για να τα βρεις όλα αυτά!!

-Γιατί εγώ?? Δεν φτάνει που σου βρήκα συνοδό...

Εκεί βρήκε πάτημα η Ελένη και έφερε τον αντίλογο.

-Ε, αφού άρχισες να κάνεις μια δουλεία μην την αφήνεις μισή!!

Και κάπως έτσι της γύρισε επιδεικτικά πλευρό στον τεράστιο καναπέ του σαλονιού που θύμιζε αρκετά τους καναπέδες του 16ου αιώνα, και ξανακοιμήθηκε. Ή τουλάχιστον έκανε μια φιλότιμη προσπάθεια, αφού η Γιώτα δεν την άφησε έτσι. Την έσυρε κυριολεκτικά μέχρι την πόρτα, περνώντας την απρόθυμη και πεισματάρα Ελένη μέσα από το τεράστιο σαλόνι της και το ευρύχωρο χωλ της. Όταν έφτασε στην πόρτα, της άφησε κάτω τα πόδια και της πρόσφερε το παλτό της από τον καλόγερο δίπλα στην πόρτα.

-Σήκω μικρή, έχουμε κάποια ψώνια να κάνουμε!!