Στην άλλη πλευρά της πόλης, η Ελένη προσπαθούσε να συνέλθει από το σοκ που υπέστη πριν από λίγο στην πλατεία. Δεν ήταν δυνατόν... και πάνω που τον ξέχναγε... βρισκόταν στην αγκαλιά του Τάσου μέσα στο αμάξι αλλά δεν ένιωθε τίποτα.
Στο μαγαζί τα πράγματα ήταν ακόμα πιο άβολα. Η Ελένη έμοιαζε συνεχώς χαμένη και έπινε μηχανικά σχεδόν το ποτό της, ο Αλέξανδρος την κοίταζε περίεργα, γιατί ήξερε κάτι λίγα για τον Νότη και η Γιώτα είχε μαζευτεί στην γωνία της, γιατί ένιωθε τύψεις, λες ήταν αυτή υπεύθυνη. Ο δε Τάσος, δεν είχε καταλάβει τίποτα απολύτως από όσα συνέβησαν και συνέβαιναν γύρω του.
Αργότερα το βράδυ, συγκεκριμένα κατά τις 3, η Γιώτα, πνιγμένη στις ενοχές και με την δικαιολογία ότι πήγαιναν λίγο στο μπάνιο να φρεσκαριστουν, τράβηξε την Ελένη στο μπάνιο. Εκεί άφησε τα δάκρυα να κυλήσουν.
-Ελένη συγνώμη εγώ φταίω για όλα.. τον είχα δει τον Νότη λίγο πριν πάμε στην καφετέρια να κουρδιζει την κιθάρα του αλλά δεν έδωσα και πολύ σημασία γιατί ήλπιζα να μην τον προλάβουμε.. συγνώμη, συγγνώμη, συγγνώμη... είμαι πολύ γκαντέμω τελικά...
Η Ελένη αγκάλιασε την φίλη της που έκλαιγε με λυγμούς.
-Δεν φταις εσύ βρε Γιώτα... δεν ήξερες. Μην νιώθεις τύψεις... Απλά, θα το ξεπεράσω. Όπως έκανα και πριν. Ένα μικρό σοκ ήταν μόνο..Η Ελένη το ξανασκέφτηκε. Γύρισε στον καθρέφτη και είπε από μέσα της.
Έχω τα επόμενα τρία χρόνια για να τον ξαναξεχάσω... αν και δεν νομίζω κάτι τέτοιο να γίνεται...Η Γιώτα σκούπισε τα μάτια της και την κοίταξε. Λες και διάβαζε την σκέψη της, πήρε ένα πιο φιλικό-μαμαδιστικο ύφος.
-Ο Τάσος είναι πολύ καλό παιδί. Τέτοιοι άνδρες σου αξίζουν, όχι σαν τον Νότη. Ο Τάσος πάω στοίχημα ότι ακόμα και τώρα θέλει να είσαι στην αγκαλιά του. Τι σημαίνει ότι σε είχε όλο το βράδυ? Κάθε δευτερόλεπτο μετράει!! Και δεν τα λέω εγώ ... τα λέει η διαίσθηση μου. Δεν θυμάμαι να έκανε ποτέ λάθος η διαίσθηση μου, έκανε??
Της είπε και της έκλεισε το μάτι.Η Ελένη αναστεναξε. Ναι, η διαίσθηση ήταν αλάνθαστη. Από την σκέψη της Ελένης μέχρι την ώρα, την ημερομηνία και τον τρόπο που θα της πει "Σ'αγαπω" ο Τάσος. Ούτε μία λεπτομέρεια λάθος. Χαμογέλασε στην φίλη της.
-Πάμε έξω?
Η Γιώτα έφτιαξε γρήγορα το πασαλειμενο μεικ απ της. Έπειτα, πήρε αγκαζε αλά μπρατσετα την φίλη της και βγήκε έξω με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά.
Ο Αλέξανδρος που είχε αρχίσει να ανησυχεί για το τι θα συζητούσαν μέσα οι δύο κοπέλες, όταν τις είδε να βγαίνουν έξω χαμογελαστές τις κοίταξε λίγο περίεργος. Τι να είχαν πει άραγε?
Η Γιώτα πήρε τον λόγο.
-Θέλετε να κάτσουμε κι άλλο ή να το διαλύουμε? Στο κάτω κάτω δεν έχει πολύ κέφι σήμερα το μαγαζί...Ο Τάσος και ο Αλέξανδρος συμφώνησαν αμέσως. Στο κάτω κάτω, όντως το μαγαζί έδειχνε υποτονικό. Έτσι, πλήρωσαν και έφυγαν.
Όταν έφτασαν σπίτι τους ο Αλέξανδρος και η Γιώτα, γιατί πλέον έμεναν σε δικό τους σπίτι, όχι στου Τευτεκλη, ο Αλέξανδρος αποφάσισε ότι ήθελε κάποιες εξηγήσεις από την Γιώτα...
-Περιμένω.
Η Γιώτα τον κοίταξε απορημένη.
-Και τι είναι αυτό που περιμένεις?
Του είπε καθώς έβγαζε το μαργαριταρενιο της κολιέ.-Εξηγήσεις, Γιώτα!! Γιατί ταραχτηκε η Ελένη όταν είδε στην σκηνή αυτόν τον χιππη? Γιατί ήσουν μέσα στις τύψεις όλο το απόγευμα και το βράδυ?? Γιατί επέμενες να φύγουμε τόσο νωρίς από το φεστιβάλ??
Η Γιώτα του έριξε μια ματιά μέσα από τον καθρέφτη. Έπειτα χαμήλωσε τα μάτια της και προσπάθησε να ξεκουμπωσει την χειροπέδα της.
-Δεν... δεν μπορώ να σου πω.Ο Αλέξανδρος εκνευρίστηκε με αυτή την άρνηση της. Της τράβηξε απότομα το χέρι με την χειροπέδα, την κόλλησε βίαια στον τοίχο και άρχισε να τον φιλάει παθιασμένα. Αυτή άφησε έναν μικρό αναστεναγμό, και τότε βρήκε πέρασμα ο Αλέξανδρος και έχωσε την γλώσσα του στο στόμα της. Συνέχισε έτσι μέχρι που της κόπηκε η ανάσα. Έπειτα, την πέταξε στο κρεβάτι και κάθισε δίπλα της χαιδευοντας της τα μαλλιά.
-Ναι, νομίζω ότι μπορείς να μου πεις, έτσι δεν είναι??
-Καλά, αλλά ότι πούμε θα το ξεχάσεις μετά, έτσι δεν είναι??
Ο Αλέξανδρος γύρισε βαριεστημενα τα μάτια του.
-Μάλιστα κυρία...Η Γιώτα γέλασε. Κυρία...
Έπειτα αμέσως σοβαρεψε.-Όλα άρχισαν πριν έντεκα χρόνια, τότε που γνώρισα την Ελένη...
YOU ARE READING
τραγική σύμπτωση
Romance《"όχι, όχι, δεν φταίει αυτό... δεν είμαι απόλυτη σου λέω, απλά όταν θέλω να μην με κοροϊδεύει ο άλλος, δεν το ζητάω, το απαιτώ!!". που να καταλάβει η Γιώτα, λες και είχε ποτέ αυτή ανάγκη από τέτοια... κι όμως, τραγικές συμπτώσεις συμβαίνουν, και τώρ...