τραγική σύμπτωση

Κεφάλαιο δεκατρία

Στο ίδιο αεροπλάνο ταξίδευαν και οι τρεις, χωρίς να ξέρουν ότι είναι όλοι μαζί. Ο Τάσος ταξίδευε στην Α' θέση, μαζί με όλους τους επιχειρηματιες, ο Αλέξανδρος στην οικονομική, τέρμα θεού κοντά στην Α' θέση, ενώ ο Νότης μπροστά μπροστά, σχεδόν δίπλα στο πιλοτήριο. Χαμένοι στις σκέψεις τους, ο καθένας στον κόσμο του, δεν συνειδητοποιησαν ότι ήταν όλοι μαζί. Ο Αλέξανδρος σκεφτόταν την Γιώτα και το γράμμα της, ο Νότης το φεγγάρι της Αλαμπάμα, που ήταν το πρώτο τραγούδι που αφιέρωσε στην Ελένη και το ότι δεν τον ήθελε στην ζωή της και ότι θα αυτοκτονούσε γιατί πως θα συνέχιζε, ενώ ο Τάσος ήδη είχε βρει τι δώρα να της πάρει της Ελένης όταν θα γύριζε, ενώ μετραγε ήδη τις ώρες...

Κανείς δεν κατάλαβε τις τεχνικές βλάβες που αντιμετώπιζε το αεροπλάνο.

Ούτε καν ο ίδιος ο πιλότος.

Όταν είχαν φτάσει στα δεκατρείς χιλιάδες πόδια πάνω από τον Ατλαντικό, και ενώ κοντευαν να φτάσουν στις ακτές της Αμερικής, εμφανίστηκαν έντονα τα πρώτα προβλήματα. Ο ένας κινητήρας σταμάτησε και δεν λειτούργησε ποτέ ξανά, ενώ τα καύσιμα τελείωναν. Μια βλάβη στις μηχανές, που ακολούθησε όλον τον πανικό που είχε δημιουργηθεί για τα άλλα δύο, ήρθε σαν τελειωτικό χτύπημα. Το αεροπλάνο έπεσε σε ένα νησάκι κοντά στις δυτικές ακτές της Αμερικής. Κανένας δεν βγήκε ζωντανός...

Τα νέα για το αεροπλάνο που συγκρούστηκε στο νησάκι εξαπλώθηκαν γρήγορα και στις πενήντα πολιτείες της Αμερικής, και όταν έφτασαν στα αυτιά της Γιώτας, ήξερε βαθιά μέσα της ότι στο αεροπλάνο ήταν και ο Αλέξανδρος. Όταν βρέθηκαν τα θύματα και στάλθηκαν εικόνες, κατάλαβε πως ήταν αυτός...

Η Γιώτα με το που είδε τις φωτογραφίες των θυμάτων έχασε την γη κάτω από τα πόδια της. Ερχόταν να την βρει... και τώρα είναι νεκρός... με μια καλύτερη ματιά αργότερα, παρατήρησε τον Νότη και τον Τάσο μέσα στα θύματα, αλλά πολύ μετά...

Προς το παρόν, η μεγαλύτερη έννοια της ήταν να βρει τον Αλέξανδρο. Πήγε στο νοσοκομείο που φυλασσαν τα πτώματα, και ζήτησε του Αλέξανδρου ως μοναδική συγγενής του. Ζήτησε να το πάρει για να του κάνει μια αξιοπρεπή κηδεία. Όταν όμως είδε το άψυχο σώμα του άνδρα που αγάπησε όσο τίποτα άλλο στον κόσμο, λύγισε. Έχασε τις αισθήσεις της και έτσι απλά λιποθύμησε μες στο νοσοκομείο...

Ξύπνησε τρεις μέρες αργότερα. Όταν άνοιξε τα μάτια της είδε την αδερφή της δίπλα της ντυμένη στα μαύρα και ταλαιπωρημενη. Ποιος ξέρει τι θα τράβηξε αυτές τις μέρες... Η Γιώτα ανοιγοκλεισε τα μάτια της και έπειτα την ρώτησε:
-Που είμαι??

Η Ελένη χαμογέλασε.
-Επιτέλους συνήλθες!! Είσαι σε ένα νοσοκομείο στην νέα Υόρκη, τώρα που θα σε γελάσω... με φέρανε άρον άρον από την πατρίδα για να έρθω το συντομότερο εδώ όταν έχασες τις αισθήσεις, και βιαζόμουν οπότε... θα σε γελάσω, δεν ξέρω που ακριβώς!!

Ξαφνικά η Γιώτα άρχισε να πανικοβάλλεται.
-Ο Αλέξανδρος?? Που είναι ο Αλέξανδρος??

Η Ελένη χαμήλωσε το κεφάλι της. Δάκρυα άρχισαν να τρέχουν από τα μάγουλά της, πράγμα που ανησύχησε την Γιώτα.
-Ελένη που είναι ο Αλέξανδρος?? Γιατί δεν ειδοποιηθηκε ο Αλέξανδρος?? Ελένη τι έγινε?? Την αλήθεια!!

Η Ελένη σκούπισε τα μάτια της.
-Γιώτα, αυτό που θα σου πω δεν είναι καλό... ο Αλέξανδρος, όπως και ο Τάσος και ο Νότης, είναι νεκροί. Έπεσε το αεροπλάνο τους όταν έφταναν στην Αμερική. Αυτή τη στιγμή είναι κάτω στα ψυγεία, περιμένοντας συγγενείς και φίλους να παραλάβουν τα σώματα.

Η Γιώτα έβαλε τα κλάματα.
-Όχι... δεν έπρεπε να συμβεί αυτό...

Ξαφνικά, η Γιώτα θυμήθηκε.
-Είχα πάει να τον πάρω από τον καταψύκτη σαν μοναδική συγγενείς... ήταν εκεί και ο Τάσος με τον Νότη?? Τι θέλανε αυτοί στην Αμερική??

Η Ελένη αναστεναξε.
-Ο Τάσος ερχόταν για κάτι σχετικό με την δουλειά του και ο Νότης...

Μια αναλαμπή της θύμισε το αίνιγμα του Νότη:
"Θα είμαι στο φεγγάρι όπου συναντώνται οι πόρτες..."
Προφανώς μίλαγε για το τραγούδι τους, το Whiskey Bar των The Doors. Το τραγούδι αναφερόταν σε αρκετούς στίχους στο φεγγάρι της Αλαμπάμα. Πως δεν το είχε καταλάβει νωρίτερα!! Ο Νότης θα έμενε στην Αλαμπάμα!! Αφού της το είχε πει, ήταν όνειρο του να πάει να μείνει εκεί...
Η Ελένη έβαλε τα κλάματα.
-Ο Νότης ερχόταν να μείνει μόνιμα στην Αλαμπάμα... μου το είπε πριν φύγει...