Herkese merhaba kısa süre arayla iki bölüm birden gelecek. Sizi çok bekletmeden bölüme geçeceğim.
***
Emir yatağın üstünde sadece oturuyordu. Amine korku ile baktı ona.
"Emir iyi misin? Nereye bakıyorsun?"
"Hiç dalmışım öyle"
(Bir ay sonra)
Emir iyileşip hastaneden çıkalı neredeyse bir ay olmuştu. Çalışmaya dönelide neredeyse üç hafta olmuştu. Her sabah olduğu gibi kahvaltılarını yapıp havadan sudan konuşuyordular. Amine artık sekiz aylık hamileydi doğumuna az kalmıştı. Amine doğumun yaklaştığını düşündüğünde içi kararıyor korkuyordu. Kahvaltı yapıldı Emir ile Murat yolcu edildi. Amine tam sofrayı toplayacaktıki Hanife müdahale etti.
"Amine sen ne yapıyorsun?"
"Sofrayı topluyorum abla"
"Hay Ya Rabbim bacım gelmişsin son ayına hâla sofra topluyorsun"
"Aman abla ne olacak sanki"
"Ya hem erken doğum riskim var diye ağlıyorsun hem yağmadığın iş yok sen geç salona ben hallederim"
Amine gönülsüzce salona geçti salonda oyun oynayan Eymen'i gördü Amine Eymen'i kucağına alıp salonda dolaştırmaya başladı tam o sırada Hanife bağırdı.
"Amine"
Hanife'nin sesi çok yüksek çıkmıştı. Amine yavaşça arkadını döndüğünde arkasında duran Hanife ile göz göze geldi.
"Amine sekiz aylık hamilesin Eymen'i niye kucağına alıyorsun"
"Hanife abla ben..."
"Çabuk indir git odana yat"
Hanife gerçekten çok sinirliydi. Amine daha önce onu hiç bu kadar sinirli görmemişti. Hanife Amine'nin iyiliğini düşünüyordu ama Amine hamilelik hormonları yüzünden yanlış anlıyordu Amine çoktan darılmış küsmüştü. Odaya çıkıp uzandı. Kırılmıştı bu aralar her şeyi yanlış anlıyordu Amine. Odanın kapısını kitlemişti. Dört saat kadar odadan çıkmamıştı. Hanife bir kaç kez gelip odanın kapısına vurmuş ama cevap alamamış odanın kapısının kilitli olması onu daha çok korkutmuştu. En sonunda Emir'i aramaya karar vermişti. Telefonundan Emir'in numarasını bulup ardı. İki üç çalıştan sonra tekefon açıldı.
"Alo yenge"
"Alo Emir"
"Bir şey mi oldu yenge hayırdır?"
"Ya Amine sabahtan beri odadan çıkmıyor sesi soluğuda çıkmıyor korkmaya başladım"
"Tamam ben geliyorum"
Telefonu kapattı Hanife. On beş dakika sonra kapı çaldı. Hanife gidip kapıyı açtı. Emir içeri girdi Hanife'ye hiç bir şey söylemeden merdivenlerden çıktı. Koşarak odanın kapısına gelip kapıya vurdu.
"Amine orada mısın? İyi misin ceylanım?"
Ses gelmiyordu. Emir en sonunda kapıyı kırmaya karar verdi. Hanife'ye seslendi.
"Yenge yangın tüpünü getir"
"Ne yapacaksın Emir"
"Kapıyı kıracağım düşmüş bayılmış felan olabilir"
"Kötüyü çağırma"
"Yenge ne duruyorsun koşsana"
Hanife yangın tüpünü sırtlayıp Emir'in yanına gitti. Emir yangın tüpünü kapı kilidine vurarak kapı kilidini kırdı böylece kapı açıldı. Emir direk içeri daldı. Amine yatakta titreyerek yatıyordu. Emir yatakta titriyerek yatan Amine'nin başına geldi. Hanife odanın kapısında olan biteni izliyordu.
