47

20.3K 355 9
                                    

Mag aalas nueve na ng gabi akong nakauwi. Buti na lang at hindi nangulit si Bacon kung bakit ako umiyak.

Pansin ko na tahimik na ang unit, oo nga pala dahil wala na doon si Luvdix. Kinabukasan ng mag usap kami ay umalis na ito. Ni hindi man lang nagpaalam sa akin samantalang nasa sala lang naman ako habang bitbit-bitbit nito ang maleta na dumaan sa harap ko. I was shocked when I found out that he's moving out but I kept my mouth shut even when Kuya Gun asked me why Luvdix suddenly leaved.

"Oh Kuya bakit gising ka pa? Kadarating mo lang ba?" Ng mapansin ko na nakapang office attire pa ito.

"Yeah medyo. Nag rerelax muna ako, hey samahan mo akong uminom." Napakunot ang noo ko. I knew something is wrong base on his look. Sad that's the correct description. Kaya umupo na lang ako but I didn't get the drink that he offered.

"No thanks. So care to tell? Anong problema Kuya?" Tanong ko habang ang pistachio nuts na lang ang kinuha ko sa halip ang alak. Nag bukas ako ng isa at nginuya iyon.

"Hindi ako mapanatag." Biglang saad nito kaya natigil ang pag-nguya ko.

"Why?" I questioned.

"I felt like I was the one reason why someone is hurt right now." I patiently wait for the next thing he will say but he just paused ang breath deep and out.

"Mawalang galang na Kuya pwede mo bang ituloy-tuloy yung kwento. Nakakabitin eh tsaka baka matulungan kita or something mapayuhan man lang." He narrowed his eyes to me.

"Are you sure you will help me?" I was caught off guard.

"W-well w-why not basta kaya ko push." I answered.

"Ivanie I have to confess something to you and this was hell out burden to me for the last five years."Parang pakiramdam ko ay tungkol din ito kay Luvdix.

"Then spill it out." I bravely stated.

"I don't know if you are gonna forgive me about this but I want you to know that I love you sis. I do as well as I love our father." Kinakabahan na ako kung ano ang ibubunyag niya but I zipped my mouth shut. Wait until he reveals everything.

"When I found out that you are my long lost sister, I immediately told Luvdix about it. Same as mine he was also shocked and.....and....I asked him to let you go." My jaw just dropped for awhile. Hindi makapaniwala na napatingin ako kay Kuya.

"W-why did you do that?"

"I'm sorry. On that time I was more concern about dad's condition Layla. You know I want dad's life prolong that's why I did that. I know you'll be having a hard time to leave on this country probably because of Luvdix. I asked him to let go of you not knowing he is having a cancer. I thought that trigger him to let you go. I know he badly needs you that time but he sacrificed his agony because he doesn't want  you to choose Layla. I know how he was so scared at that time and it was late that I found out his condition. We are already at NY and he asked me not to inform you about his situation." I didn't talk.

"Even if you're far away, he keeps asking me about you. I kept sending your photo to him. Until I decided to come back here. He is my friend and everybody including Miyu never leaves Luvdix until he was fine again and he never stop loving you. He undergo so many test and chemos. And thank God he survived." He continue.

"So I was just the only one is not around on that time, even clueless as well on his condition." I bitterly stated.

"Layla he doesn't..."

"What do you want me to do Kuya?" I seriously question him. "I mean don't tell me that you want me to come back to him. Look okay I got it. He doesn't want me to worry, he sacrificed and everything was so messed up that time as if the whole world invades and hindrance for our love. So ibig sabihin lang non na hindi talaga kami para sa isa't-isa.C'mon its not your fault after all. Everyone has this called free will and choice in life, he decided what he wants it then be it. No one is fault okay." Cool ko na saad as if it was just nothing.

"Stop acting like it was cool Layla!" Nagulat ako ng magtaas ng boses si Kuya but I calm myself.

"Bakit Kuya ano ang gusto mong gawin ko? Ngumawa na naman ng non-stop like I did before? Gosh tao lang naman ako napapagod. Let's accept this Kuya. Hindi kami para sa isa't-isa ni Luvdix. Ours is over." I snapped. Pinatuloy ko na lang ang pagbukas ng pistachio at kumain.

"You don't love him anymore?" Muntik na akong masamid kaya mabilis kong ininom ang alak na tinanggihan ko kanina.

"I-I h-have Carrick now." I answered instead.

"Ang layo naman ng sagot mo. Tinatanong kita kung hindi mo na ba mahal si Luvdix. Hindi ko tinanong kung sino ang meron ka ngayon." Masungit na saad ni Kuya.

"W-well I-I don't love him anymore." Sabay iwas ng tingin kay Kuya Gun.

I heard him sighed deep before he decided to talk again.

"Okay I understand. Hindi kita pwede pilitin na mahalin mo siya ulit but Layla he love you so much. He's devastated now. He's practicing living dead. Hindi na siya pumapasok ng trabaho simula nong nakaraang linggo and he's always drunk....We are worried...especially to his health." Pinilit ko na hindi mag-alala.

"Malaki na siya Kuya..tsaka ano ba naman yan si Luvdix. Puro sarili ang iniisip hindi niya ba naisip na may nag-aalala sa kanya...I mean k-kayong mga kaibigan niya." Umiiling-iling ko na saad.

"Baka hindi pa kumakain ang isang iyon..baka puro alak na lang. Hay hindi ko na alam ang gagawin. Hindi naman kita pwedeng pilitin na puntahan siya, sayo lang iyon makikinig tsaka hindi kita pwedeng diktahan." Sa halip ay saad ni Kuya. Sinusundot naman ako ng aking konsensya kahit hindi ko dapat maramdaman iyon.

"May mga pagkain akong dala dapat ihahatid ko yan sa unit ni Luvdix pero baka hindi niya din ako papasukin. You know he still stay at his unit before. Sige na matutulog na ako. Good night sis." Hinalikan muna ako nito sa noo bago pumasok sa sariling kwarto.

Inis na tinungo ko ang kusina. Kinokonsensya talaga ako ni Kuya. Sa halip makonsumi ay nagsandok ako ng pagkain para kumain pero akmang susubo na ako ng chop suey ay natigilan ako.

"Bwisit ka Luvdix. Parati mo na lang talaga ginugulo ang systema ko!" Mutawi ko at ibinalik ang pagkain. Dahil nakalagay naman sa Styrofoam ang mga pagkain ay madali ko lang itong mabibitbit.

"Peste talaga!" I cursed habang nagpapalit ng pants at kinuha ko ang key car sa tokador. "Huli ko na itong gagawin!" Patuloy kung kausap sa sarili.

"Saan ka pupunta? Gabi na ah?" Nagulat ako ng paglabas ko ng kwarto ay nasa sala si Kuya.

"Ah..I...Okay ihahatid ko yang pagkain na yan kay Luvdix. Ano masaya ka na?" I snapped para mapagtakpan ang sarili ko. "I'm doing this dahil nakokonsensya din naman ako! And thanks to you Kuya."

"Thank you Layla." Seryoso na saad ni Kuya. I walk to get the foods and decided to leave.

"Hindi pa din nagbabago ang pass code niya." Pahabol nito. Hindi na ako nagpaalam at lumabas ng unit.
Hindi ko na nakita ang tagumpay na ngiti ni Kuya Gun.

Gun's POV

Hindi ko mapigilan ang ngiting gumuhit sa aking labi habang pinapanood si Layla na palabas ng unit ko.

I knew both you sacrificed. And this is the time that both of you finds happiness not with somebody or anyone else. Kayo dalawa ang nararapat. Sobra man kayong nasaktan pero alam ko na sa huli true loves win. Ika nga nila if you love someone more that anything, distance only matters to the mind not to the heart. I don't believe you little sis...you still love him no matter how you deny it. Maybe you are still wounded and I'm sorry for that.

***

My Bad Half(COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon