IS IT TRUE LOVE? ||Y.J.W||N.R||K.S||

CHAPTER 9

JAESOO'S POV

*knock knock*

"Come in."maikling sagot ko, ngunit nagtaka ako dahil hindi parin ito pumapasok.

"I said come in." Pag uulit ko, kaya naman unti-unting bumukas ang pinto at ipinakita si Riki na nakatayo at may hawak na mga pagkain sa kanyang kamay.

"Jaesoo....." He said habang papalapit sa akin ngunit hindi ko siya pinansin at umiwas ng tingin.

Nakita kong inilapag niya muna yung mga dala niyang pagkain bago humarap ulit sa akin.

"Jaesoo.....I-i'm so sorry dahil nangyari sayo to."he said
"I wasn't able to protect you."

"Wala ka nang magagawa kasi nangyari na."i said in a cold way.

"Yes, I know that's why I'm saying sorry kasi I feel bad for you." He said.

"Riki you know i thought dadating ka that time...iniisip ko na you will protect me but hindi ka dumating..." I said and stare directly in his eyes. "Na saan ka nung mga oras na kailangan kita?nakikipag saya kay Jungwon at Hyeora?" I said at unti-unting pumatak ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan."H-habang ako ay naghihirap ng mag-isa kayo naman ay nagsasaya.." Tugon ko habang humihikbi.

Kaya naman unti-unti niya akong nilapitan at inakap ng mahigpit."Sorry, it's my fault." Riki said while caressing my hair.

"Takot na takot ako nung mga oras na yon, hingi ako ng hingi ng tulong dahil nagbabakasali akong may makakarinig sa'akin para tulungan ako..." I said while crying."Kung hindi siguro ako tinulungan ni Sunoo ay hindi ko na alam kung anong gagawin ko sa sarili ko"

"Shhhhh....it's okay you're already safe na, it will not happened again because I will protect you this time." He said while I'm still on his embrace.

"Sana tuparin mo yung nga pangako mo." Sabi ko at humiwalay sa pagkakayakap niya.

"Yes I will, hinding hindi kita papabayaan." He said habang hawak hawak ang mukha ko.Umiwas ako ng tingin sa kanya ng biglang mag bukas ang pinto.

"Jungwon...." Salita ko habang nakatingin sa kanya.

"Are you okay na?" He said habang papalapit sa'akin at hindi pinapansin si Riki.

Hindi ako sumagot sa mga tanong niya at yumuko na lang.

"Okay na ba ako?hindi ko alam yung salitang OKAY ngayon, I am fvcking traumatized right now."

"I guess you're not okay pa'rin." He said at napaangat naman ako ng tingin sa kanya. Kitang kita ko sa mga mata nya ang pag-aalala at kalungkutan.

"Excuse me." Riki said kaya naman napatingin kami sa kanya, pipigilan ko sana siyang lumabas ngunit mabilis itong umalis at iniwan kaming dalawa. Kaya naman tinitigan ko nalang ang pinto baka sakaling babalik siya ngunit nabigo ako.

"Jaesoo.....sorry for what you are going through right now, i fvcking hate myself kasi naging walang kwenta akong Kaibigan sayo, I wasn't able to protect you, naging pabaya ako, sorry." He said at napansin kong may tumutulong luha sa kanyang mga mata kaya naman pinaupo ko siya sa tabi ko ay inakap.

"You know, hindi ko kayang magalit sa inyo dahil at the end of the day you're still my bestfriends pero nung kailangan na kailangan ko kayo dun kayo nawala...." I said habang pinipigilan ang pag patak ng  luha ko.