IS IT TRUE LOVE? ||Y.J.W||N.R||K.S||

CHAPTER 19

JAESOO'S POV

Para akong nanigas sa kinatatayuan ko dahil sa aking nakita.

Riki and Hyeora are kissing each other.

As I glanced at the two of them, I felt something sharp stab my heart. Hindi ko maintindihan kung bakit ganto ang nararamdaman ko ngayon.

Hindi ko alam kung bakit nasasaktan ako. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko ngayon. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Para akong tanga na nakatingin sa kanilang dalawa.

But suddenly someone covered my eyes and buried my face in his chest, which caught me off guard.

I already know who is covering me because of his scent. Kaya hinayan ko nalang siya gawin yon sa'kin.

"Why are you making a scandal in front of her." Seryosong tanong nito sa kanila. Kaya naman agad ako humiwalay sa pagkakasubsob sa kanya.

I knew it, it's Jungwon.

Kaya naman gulat silang napatingin sa'ming dalawa at agad nag hiwalay.

"it's not what you think, okay." He answered anxiously habang papalapit sa'min.

"Jaesoo, I can explain."
Pag-aalalang sagot nito at kinuha ang dalawa kong kamay.

Hindi ko siya sinagot at malamig na tinitigan at ilang segundo lang ay tumalikod na ako sa kanila at bumaba na.

"Jaesoo wait!" Pagha-habol ni Riki. Ngunit hindi ko ito pinapansin at pa tuloy paring naglalakad pababa ng Rooftop.

Nakarating na kami ng Classroom ng ngunit naka sunod parin siya sa'kin habang kinukulit ako. Kinuha ko' na yung bag ko at wala nang ganang pumasok pa.

"Where are you going?" Takang tanong nito.

"It's none of your business, kaya pwede ba tumabi ka." Malamig na sagot ko rito at dire-diretso nang lumabas.

"Jaesoo wait! I'll accompany you." Pangungulit parin nito. Hanggang sa makalabas na kami ng school at pa tuloy parin siya sa pag sunod sa'kin

"I said wait." Ma-awtoridad nitong sabi at hinawakan ang aking pulsuhan. Kaya naman unti-unti akong humarap sa kanya.

"Pwede ba Riki, leave me alone. I don't need your explanation kasi wala namang TAYO." Kunot noo kong sabi sa kanya. Kaya naman biglang nag bago ang expression nang kanyang mukha.

"Kaya kung pwede, I'll excuse my self." Sabi ko at tumalikod na sa kanyan upang tumawid sana ngunit sa hindi inaasahan..

"JAESOO! WATCH OUT!!" Malakas na sigaw ni Riki at bigla na lang akong tinulak nang malakas.

Kaya naman agad akong tumilapon sa kabilang side ng kalsada.

"Fcvk..." Daing ko dahil sa lakas ng pagkakatulak sa akin. Kaya naman hindi agad ako nakatayo.

But then I realized Riki was unconscious and lying down on the cold road, filled with his own blood.

Kaya naman bigla akong napatakip ng bibig sa aking nakita. Para akong nanigas sa kina-uupuan ko.

Buong katawan ko ay na nginginig, Hindi ako makakilos,para bang may pumipigil sa'kin lapitan siya.

I was completely unaware that tears were streaming down on my cheeks.

Bakit ngayon pa ako nawalan nang lakas ng loob!!?!!?t*ngina.

Nakita ko namang marami nang tao ang nasa paligid namin, Mayroon naring ambulansya ang nag-aasikaso kay Ni-ki.