Şerif arabası ve bir kaç araba daha okulun etrafındayken, Eveleyn, kızın ceset torbasıyla ambulansa bindirilmesini izledi.
Freddy, hızlıca önündeki kalabalıktan sıyrılıp Eveleyn'in yanına geldi.
"Eveleyn!"Eveleyn, kavuşturduğu kollarını serbest bırakarak Freddy'e döndü. Freddy, hızlıca Eveleyn'e sarıldı ve derin bir nefes alıp verdi.
"Şükürler olsun."Eveleyn, şaşkınca manevi babasına sarıldı.
"Hey...Freddy, n'oldu?""N'oldu derken ne demek istiyorsun?!" Freddy, kızından hafifçe uzaklaşıp omuzlarını tuttu.
"Bir cinayet oluyor ve kızım buna tanıklık ediyor, daha ne olabilir?""Ben şerifin kızıyım, böyle görüntülere şahitlik etmeye alışığım." Demişti kendince Freddy'i teselli etmeye çalışan Eveleyn." Sahiden... ben iyiyim, sadece şaşırdım."
Şerif yardımcısı Levi, yanlarına gelip durdu.
"Şerif üzgünüm, ancak Bayan Carter ile konuşmamız gerekiyor."Freddy, usulca başını salladı.
"Anlıyorum... ben konuşurum.""Bunu ben yapsam daha iyi olacak gibi gözüküyor." Dedi Levi." Kızınız olduğu için ister istemez duygusal yaklaşabilirsiniz."
"Kızımın cinayette parmağı olduğunu mu iddia ediyorsun Levi?" Dedi kızgınca Freddy.
"Hayır efendim, tabi ki hayır. Sadece korkacağını veya üzüleceğini düşünüp hassas davranabileceğinizden endişe ediyorum."
"Hah..."
"Problem yok." Dedi Eveleyn, Freddy'e tebessüm ederek." Hemen bitecek."
"Çabuk olun."
"Anlaşıldı efendim."
Freddy, isteksizce kızından uzaklaşıp ortamdan uzaklaştı.
"Bayan Carter-"
"Sana Eveleyn diye hitap etmen gerektiğini söylediğimi zannediyordum."
"İş esnasındayken samimi olmak prensibim değildir."
Eveleyn, diliyle dudağını ıslatıp gözlerini kaçırdı.
"Soğuk nevale!""Pekâla, tam olarak neler olduğunu anlatır mısınız?"
"Pek bir şey bilmiyorum. Tam olarak burada duruyordum ve birden bir çığlık duydum. Arkamı döndüğümde yerdeydi ve başı...başı delinmiş, kanıyordu."
"Arayan numara sana ait değildi, tek başına değildin."
"Ah evet değildim, Peter'da benimleydi." Dedi Eveleyn, etrafta gözlerini gezdirip Peter'ı gördü ve elini salladı.
"PETER, BURAYA GELSENE!" Diye de seslendi.Peter, onu gördükten sonra ambulanstan uzaklaşıp yanlarına doğru yavaşça ilerlemeye başladı.
"Siz ikinizin burada ne işi vardı?" Diye sordu Levi." Fazla kuytu köşe değil mi?" Elindeki kahverengi kapaklı defteri kapadı." Neyse boşver, bu beni ilgilendirmez ben işime bakayım."
"Neden sordun...?" Diye mırıldandı Eveleyn.
"Şerifin kızı olduğun için ve de benden küçüksün, bu yüzden bir ağabey endişesi olarak gör."
"A-ağabey mi..."
"Buyrun." Diye seslendi Peter." N'oldu?"
"Eveleyn ile burada mıydın?"
"Evet tam burada konuşuyorduk ve bundan 60 adım ileride de cinayet gerçekleşti zaten."
"Nasıl duruyordunuz?"
"Anlamadım?" Diye sordu Peter.
"Karşı karşıya mı yan yana mıydınız? Nasıl duruyordunuz, onu soruyorum. Gözden kaçırmış olabileceğiniz bir şey olabilir."
"Ah... karşı karşıyaydık ve Eveleyn'in sırtı oraya dönüktü. Aslında ben bir şey gördüm sanırım..."
Peter, Levi'dan uzaklaşıp hızlıca kızın öldüğü yere ilerledi.
Etrafa baktıktan sonra çimende parlayan şeyi sonu bulmuştu.
"İşte burada."Levi, Peter'ın yanına geldiğinde küçük bir tornavidanın ucunun kırmızı kırmızı parladığını görmüştü.
"Bu kafasındaki deliği açıklıyor..." diye mırıldandı Eveleyn, tornavidaya bakarak.
Levi, cebinden saydam bir poşet çıkartıp tornavidaya elini temas ettirmeden poşetin içine aldı ve ağzını kapattı.
"Aptal değilse eldiven takmıştır ama bu yine de ipucu olabilir.""Ne demek istiyorsunuz?" Diye sordu Peter.
"Kızın kafasındaki delik sol da yani katil bir sağlak."
"Bence yanılıyorsun." Dedi Eveleyn, gözleri Levi'nin elindeki poşetteydi.
"Katilin bir solak olduğuna yemin edebilirim. Deliği kendi gözlerimle gördüm. Gerçekten sağlak bir insanın sol tarafa olan vuruşu daha derin ve güçlü olur, ancak öyle değildi. Üstelik vurduğu kısım...bilemiyorum, bana kalırsa o bir solak."Levi, kaşlarını kaldırarak ona bakmıştı.
"Polisiye mi seviyorsun?""Sonuçta Freddy bir şerif." Dedi Eveleyn, kollarını göğsünde birleştirerek." Senelerdir bunun içerisinde büyüyorum, bir kaç bilgim var. Ama evet...polisiye severim."
Levi, bir süre ona bakarken, Peter ise ikisi arasındaki bakışmaya dikkatlice baktı. Levi, kaşlarını kaldırıp derin bir nefes aldıktan sonra başını çevirdi.
"Pekâla bugünlük buradaki işiniz bitti. Başka bir şey hatırlarsanız bize söylemekten çekinmeyin.""Tabi ki." Demişti Eveleyn gülümseyerek.
"Biz gidelim o zaman," dedi Peter, Eveleyn'in elini tutarak." Kolay gelsin şerif yardımcısı."
Levi, başını hafifçe salladı.
Peter, Eveleyn'i çekip götürürken Freddy Levi'ın yanına gelmişti.
"Ne buldun?""Kırmızı bir tornavida ve kıskanç aptal bir çocuk." Diye yanıtladı Levi, ruhsuz bir şekilde. Freddy'e döndü.
"Yakışıklı Peter'dan mı bahsediyorsun?" Diye sordu Freddy, kaşlarını hafifçe çatarak kızıyla konuşan Peter'a baktı.
"Kerataya bak sen...""Yakışıklı Peter mı?" Diye sordu Levi.
"Evet, Eve'yi dansa çağırıp sonra başka bir kız için ekmiş. Bu veledi rezalethaneye atmak için ufak bir sebep kolluyorum... ah benim aptal kızım, yanlış kişilerden hoşlanmakta üstüne yoktur."
"Hmm."
"Neyse," Freddy, Levi'ya dönüp baktı." Bu gece vardiyalıyız, ofise pizza sipariş edeceğim."
"Mükemmel olur."
"Şerif yardımcısı, bir cinayet vakası daha!"
"Bir tane daha mı?"
Freddy, elini Levi'ın omzuna koydu.
"Sana söylemiştim, burada adam öldürmek normal karşılanacak kadar tuhaf.""Pekâla..." dedi Levi, boynunu kütleterek." Kıçını tekmeleyeceğim pek çok kişi var demektir bu da."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay with me.||Ackerman.
Truyện NgắnEveleyn Carter, henüz 6 yaşında bir çocukken ailesini bir yangında kaybeder, ancak yangını çıkaran kişiler bulunamaz. Uzun bir süre geçtikten sonra kasabada tekrar cinayetler başlar.