"Holly-" arabaya bir tekme daha savurdu Eveleyn." Çalışmıyor!"
"Ç-çalışmıyor derken?"
Jean, arabadan inip Eveleyn'nin yanına gitti.
"Harika, aküsü mü bitti yoksa?"Eveleyn, alnına sertçe vurdu.
"Boku yedik sahiden."
Sinirle etrafa bakındı."Sakın bana burada kaldığımızı söyleme." Dedi Jean, ürpererek." Katil kasabada bir ormanın içerisinde mi sıkışıp kaldık yani?!"
Eveleyn, derin bir nefes verdi.
"En azından kasabadayız.""Evet, bir ormanda! Üstelik gecenin bir köründe! Seni bilmem ancak demorgorganlar bu zamanlarda saldırır!"
"Demogorgan falan yok!" Dedi Eveleyn." Sadece...bir grup manyak herif var."
"Eleven..." demişti korkudan titreyerek Jean.
Eveleyn, gözlerini devirmişti.
"Pekâla..."
Jean'ın oturduğu tarafa ilerledi. Torpido gözünü açıp içinden el fenerini çıkarmıştı.
"Kaşiflik yapıyoruz.""Dalga geçiyor olmalısın?!"
"Ya benimle gelir buradan çıkmaya çalışırsın ya da demogorganlara yem olursun!"
"Aaah!" Jean, elini ısırdı." Geleceğim geleceğim!"
"Harika, takip et."
Eveleyn, öndeki ilerlerken Jean'da arkasından korkarak ilerliyordu.
"Ö-öleceğiz..." demişti bir çocuk gibi."Pekâla, şimdi ııhm bu taraftan."
"Neye dayanarak?!"
"Bilemiyorum, sadece sezgilerime güveniyorum işte!"
"Öldük!"
"Telefonum çekmiyor bay dahi, elimizde sadece yürümek var yaaani mızmızlanma!"
"Hıığ..."
Jean, Eveleyn ile beraber yürümeye devam etti.Uzun ağaçlar, gece daha karanlık gözüküyorlardı. Üstelik gelen karga sesleri ve esen rüzgârdan kaynaklı hışırtı çıkaran yaprak sesleri de onlara hiç yardımcı olmuyordu. Yani...en azından Jean'a.
Üstelik yerde gördüğü yarısı yenmiş bir tavşan, onun mental sağlığı açısından da hiç iyi olmamıştı.
"Öleceğiz...""Ormandayız Jean, yani bir çakal olabilir."
"GERÇEKTEN ÖLECEĞİZ..."
Eveleyn, derin bir nefes verip ona doğru döndü.
"Bak, sen ölmek istiyorsan bu şekilde etrafımızdakilere ses duyurmaya devam edebilirsin hem belli mi olur belki demogorganlar gelir?""Aaaağwww..."
"Ben de öyle düşünüyordum."
"Hayıığr..." dedi elini hafifçe kaldırıp, işaret parmağı ile karşıyı gösterdi.
"Demogorgon!"Eveleyn, arkasını dönüp baktığında kırmızı pelerin giymiş birkaç kişiyi görmüştü.
Ellerinde ise bir başka kızın kafası vardı.Başını hafifçe sağa yatırdı.
"Helltown Hills'e hoş geldin.""Şimdi öleceğimizi düşünebilir miyim?!"
"Evet, atış serbest."
"Harika! Çünkü öleceğiz!"
"Koş Jean, koş!"
Eveleyn arkasını dönüp hızlıca koşmaya başlamıştı. Jean, onu takip ederken elindeki fenere baktı."Eve, fener! Feneri kapa aptal kız!"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Stay with me.||Ackerman.
Truyện NgắnEveleyn Carter, henüz 6 yaşında bir çocukken ailesini bir yangında kaybeder, ancak yangını çıkaran kişiler bulunamaz. Uzun bir süre geçtikten sonra kasabada tekrar cinayetler başlar.