Stay with me.||Ackerman.

17•

"Tüm esyalarını aldığına emin misin?" Dedi Freddy, üzgün bir ifadeyle." Hayatım, 4 sene burada olamayacaksın ve ben...çok yalnız olacağım."

"Freddy..." demişti hüzünle Eveleyn, elini babasının yanağına koyup şefkatle gülümsedi." Her şey çok güzel olacak diyen sendin, sadece sen ve ben."

"Evet..." dedi Freddy, kızının yanağındaki elini tutarak." Sen ve ben."
Buruk bir gülümsemeyle kızını yavaşça kendisine çekerek içten bir sarılmayla karşılık verdi.
"Seni çok özleyeceğim, oralarda bir baban olduğunu asla unutma olur mu?"

"Dalga mı geçiyorsun?" Omzunu hafifçe sıkmıştı Eveleyn." Bir evlat babasını nasıl unutabilir ki?"

Freddy, kızının başına bir öpücük kondurup omuzlarından tutarak onu kendisinden hafifçe uzaklaştırdı.
"Doğruyu söylüyorsun, seni bekleyeceğim, Prenses."

"Üzgünüm şerif, kimse bir yere gitmiyor."

Freddy ve Eveleyn, sağ çaprazlarından gelen sesle irkilip arkalarına baktı.
Bir grup takım elbiseli adam, Freddy ve Eveleyn'e yaklaşmış içlerinden birisi öne çıkmıştı.
"Jonathan Lothburcer. Adalet bakanlığından geliyorum. Teftiş yapmak niyetiyle buradayız, bu şehirde pek çok cinayetin ardı ardına geldiğini işittik."

"Ee, bunun için bi 17 sene falan mı beklemeniz gerekiyordu gelmek için?" Diye sordu Freddy, umursamazca." Daha evvel kaç kere sizlere ulaşmaya çalıştık, ancak bakan oldukça yoğun olmalı 17 sene kadar falan. Ah pardon, bir önceki bakan ölmüştü değil mi? Yenisininde bununla pek ilgisi olduğunu zannetmiyorum (!) "

"Şerif Freddy, öfkenizi anlayabiliyorum ancak öfkenize mukayyet olmanız sizin için en iyisi olacaktır. Bakanlık çoktan kasabanın etrafını çevreledi. Geliş ve gidişler bu zamanda yasak olacak. Kimse dışarı çıkamayacak, hâliyle kimse de içeri giremeyecek."

"Kızımın üniversiteye gitmesi gerekiyor." Demişti Freddy sinirle.

"Daha dönem başlamadı şerif, üstelik..." gözleri Eveleyn'i bulduğunda, Eveleyn yeşil gözlerini bakanlıktan gelen bu adama dikmişti.
"Kızınız hakkında kasabadan bir takım söylentiler işittim."

"Dediğiniz gibi, sadece söylenti. Bir şerif kızı nasıl cinayet işleyebilir?" Demişti Freddy sinirlice, ancak Eveleyn onun elinden tutup sakinleştirmek istedi.

"Bay Lothburcher'ın endişesine anlam vermek mümkün babacığım, sinirlenmene gerek yok. Ancak cinayetin işlendiği yerlerde kamera kayıtlarına bakıldığı zaman benim olmadığımın sizlerde farkına varacaksınız."

"Bayan Carter, çok doğru söylüyorsunuz ancak..." adamın yüzünde alaycı bir gülümseme oluşmuştu." Kamera kayıtları silinmiş gözüküyor, buna nasıl ikna olabilirim?"

"Silinmiş mi?!" Eveleyn, şaşkınlığını saklayamazken, Freddy gittikçe sinirlenmişe benziyordu.

"Kızımı katil olmasıyla mı itham ediyorsunuz?! 17 yaşından bu zamana kadar bu cinayetler devam ediyordu! Ne yani, Eveleyn doğar doğmaz eline emzik yerine bıçak mı aldı!"

"Lütfen sakinleşin, şerif. Ben sadece bu durumlar altında Eveleyn'i bir yere götüremeyeceğinizi söylemek istiyorum."

"S*çayım." Demişti tükürürcesine Freddy, elini saçlarının arasına atıp sinirle karıştırdı." O hâlde onunla ilgili düşünceniz ne? Ne yapmayı düşünüyorsunuz? Onu hapise yollayamazsınız!"

"Elbette yollayamayız şerif, netice de iddialar kesinliğe ulaşmadı. Bu sebeple şerif ofisindeki parmaklığın arkasında kalmak yeterli olacaktır. Eğer dediğiniz gibi Eveleyn Carter gerçekten masumsa, o hâlde onu oradan çıkarabilirsiniz."

"Bunu asla kabul-!"

"Kabul ediyorum." Demişti Eveleyn, sakince." Olivia'nın cinayetini ben işlemedim, bu ortaya çıktığı zaman beni bu parmaklığın arkasına iten her insanın yüzüne tükürebilmek için orada kalacağım. Hem..." Eveleyn, sırıtmıştı." Bu benim için cezadan çok ödül olacak gibi neredeyse geceden geceye gördüğüm babamı hep göreceğim."

"Eve!" Demişti Freddy, bir duygu seli yaşıyordu ve ne hissettiğini o da kestiremiyordu.
"Bu..."

"O hâlde Bayan Carter'da bunu onayladığına göre şerif ofisinde görüşsek daha iyi olacaktır."

*  *  *

"Freddy, sana göstermem gereken-! Eve?" Levi, sağlayamadığı şaşkınlığıyla Eveleyn'e bakmıştı.
Daha sonra ise peşinden ofise giren takım elbiseli adamla, öfke dolu Freddy'e.
"Pekala, burada ne s*kim dönüyor?"
İfadesiz yuzune geri dönse de, kaşları istemsizce Eveleyn'in kelepçeli kollarına takılınca çatılmıştı.
"O lanet şeyin onun kolunda ne işi var?!"

"Ona suçlu muamelesi yapmayacaklardı ama nedendir anlaşılmaz kızım bileklerinde kelepceler var!" Demişti sinirle Freddy.

Eveleyn, gözlerini devirmişti.
"Endişelenmeyi kesin, masumiyetim ortaya çıktığı zaman her şey tersine dönecek zaten."

"Ne masumiyeti?" Diye sordu Levi, anlamsızca. Eveleyn'den gözlerini çekerek Freddy'e baktı.
"Neler oluyor?"
Bu sefer takım elbiseli adamlara bakmıştı.
"Ve bu siyah giyinen adamlar filminden çıkmış gibi giyinen heriflerin burada ne işi var?!"

"Merhaba Şerif Yardımcısı Levi, ben Jonathan Lothburcer, Adalet bakanlığından geliyorum. Kasabadaki cinayetlerin kesilmemesi tarafımıza ulaşmıştır, bu sebeple teftişe gelmek durumunda kaldık."

"Sizinkiler internet explorer kullanıyor galiba bu cinayetler 17 sene önce başlamış ve her sene sizlere mailler yollanmış, o zaman neredeydiniz?"

"Çok fazla şikayet vardı."

"Haah." Demişti Levi, kollarını göğsünde bağlayarak." Bu kadar şikayetin olması demek bakanlığın gücünün olmadığını gösterir, ironiktirki gücünüz sadece Eveleyn'e yetiyor."

"Levi!" Demişti Eveleyn, bir ân evvel onu sustursa güzel olurdu yoksa Levi'ı işten sürebilirlerdi.
Bakanlığa hakaret asla kabul edilemezdi.

"Yaşınıza göre oldukça yetenekli olduğunuzu işittim, buraya gelmeden evvel hem şerifi hem de sizleri araştırdım Şerif yardımcısı." Gülmüştü." Yoksa bu siniriniz babanızında bir katil olmasından mı kaynaklı?"