Remember? 卍 Bajifuyu

18

Hoş bir yeni ilk öpücükten sonra Chifuyu tüm gücüyle Baji'ye sarıldı. Baji ona karşılık verirken, bir şeyler hatırladığının farkındaydı. Zafer kazanmışcasına tebessüm etti ve aniden gözleri büyüdü. "Lan... Neyi hatırladın?" 

"Noel'de burada baş başa olduğumuzu. Biraz fazla... ateşliydik. Sonra üst geçitte beni öptüğün anı hatırladım." Chifuyu bunları anlatırken ister istemez sırıtıyordu. "Seni seviyorum derken boş yapmıyor olmana sevindim." 

Baji biraz geri çekilerek Chifuyu'nun gözlerine baktı. "Boş yapmayı severim ama bu konuda değil... Bir şey sorabilir miyim?" Chifuyu başıyla onaylayınca devam etti "Gelmemekte çok kararlı görünüyordun ve haklıydın; ben de beni bir yabancı yanına çağırsa gitmek istemezdim. Hem de başka bir şehre. Fikrini değiştiren ne oldu?"

"İsmin. İsmini aradığımda sana ait bazı bilgilere ulaşabiliyordum. Biraz korkutucu olsan da yalancı olmadığın kesindi. Sonra senin ismini annemin ağzından duydum. Arkadaş olduğumuzu ima etti. Onu dinlediğimi bilmiyordu. Vay be! Hiç istemese de buraya gelme sebebim annem!" 

"İnanılmaz! Benim kaç gün çırpına çırpına yapmaya çalıştığım şeyi Matsuno-san bir anda yapıvermiş! Annelerin akıl almaz, doğaüstü güçleri var."

"Alınma ama o da senin mallığın. Hafızasını yitirmiş bir insanla hiç öyle konuşulur mu? Bir yabancının bir anda seninle o şekilde konuşmaya başladığını düşün. Tuhaf ve korkutucuydun. Ayrıca seni yumruklamak istiyordum." 

"Bir keresinde çete kavgasındayken kazara bana yumruk attığını biliyor muydun? Mükemmel bir yumruktu. Şaftım kaydı anasını satayım."

Chifuyu güldü. "Neden böyle bir şey yaptım?" 

"Hepsi Tokyo Ninjaları yüzünden. Çok gerzek isimleri var, biliyorum ve en büyük üyeleri o an on üç yaşındaydı ama o gün ağzımıza sıçtılar. Kavgadan önce üniformamızı kopyalamışlardı orospu çocukları. Yani, meydanda yüz küsür adam vardı ve hepsi aynı kıyafeti giyiyordu. Bizim kafamız karışıktı ama her nasılsa onlar birbirlerini ayırt edebiliyorlardı. Toman o gün yenildi ama iki ay sonra rövanş için döndüğümüzde içlerinden geçtik. Tokyo Ninjaları şimdi kızlarla seksek oynuyor."

"Kulağa acı verici ama çok eğlenceli geliyor. Bunu hatırlamak isterdim."

Baji ayağa kalktı, masanın üzerindeki dosyaları karıştırdı. "Mikey, Tokyo'daki en küçük çetenin bile dosyasını tutmamızı istiyor. Tokyo Ninjaları da burada bir yerlerde olmalı. Çete bilgilerini okursan ve fotoğraflarına bakarsan belki anımsayabilirsin." Bulduğu dosyayı uzattı. 

Chifuyu dosyayı başta tüm ciddiyetiyle okusa da sonlara doğru ister istemez kahkaha atmaya başladı. "Muhallebi bebelerinden dayak yemişiz resmen... Pekala, şimdi Draken'i düşünüyorum. Bir dev o. Bir metre boyundaki veledin teki onu tokatlamış olamaz." 

"Piçler cüceydi müceydi ama kabul edelim, akıllılardı şimdi. Neyse ki karizmayı daha fazla çizdirmeden bu durumundan da yırtmayı başardık. Kara Ejderler çok pis taşak geçiyorlardı sonra onların da ağzına sıçtı bebeler. Küçük yaşlarına rağmen gözleri yüksekte. O yüzden nam salmış çetelere dalaşıyorlar."

"Küçük çocuklar şimdilik çok sorun olmasa da gelecekte başınızı-başımızı ağrıtabilirler. Rövanş için dönmemiz iyi olmuş... Ve maalesef onları hatırladığımı söyleyemeyeceğim ama belki-"

Baji'nin telefonu çalınca sustular. Çocuk ne alaka dercesine telefon ekranına bakarken "Annem arıyor." dedi ve çağrıya cevap verdi. "Hıı." 

Annesinin sesi dışarı çıktığı için Chifuyu onu duyabiliyordu. "Keisuke, sana çok önemli birkaç soru soracağım ama dürüst olmanı istiyorum."