នាព្រឹកថ្មី
ជុងហ្គុកក្រោកលឿនដូចសព្វមួយដង នាយសម្អាតខ្លួនហេីយរៀបចំខ្លួនទៅក្រុមហ៊ុនដោយមិនបានដាស់នាងតូចទៅជាមួយដែរព្រោះគេមានការសំខាន់ត្រូវដោះស្រាយ
ងឺត ឃ្វីជុងហ៊ូជាន់ហ្រ្វាំងឈប់ឡានដោយជុងហ្គុកឈរជ្រែកហាវប៉ាវនៅមុខខ្លោងទ្វាផ្ទះ នាយដេីរទៅបេីកទ្វានូវកៅអីខាងក្រោយ
ដោយទម្លាក់ខ្លួនចូលទៅអង្គុយមានអង្គរក្សចាំជួយបិទទ្វាពីខាងក្រៅ
" ចៅហ្វាយម៉េចក៏មិននាំអ្នកនាងមកជាមួយទាន " ឃ្វីជុងហ៊ូបេីកឡានចេញទៅដោយមិនភ្លេចបោះសម្ដីចោទសួរចៅហ្វាយខ្លួន ក្រែងរាល់ដងខូឡាអុីតាមតោងទាមនាយមិនរបេះផង ឥឡូវឃេីញនាយក្រាស់មកតែឯងអ៊ីចឹង រៀនប្លែកចិត្ដ
" នាងគេង យេីងមិនចង់រំខាន ហេីយណាមួយឯងដឹងស្រាប់ហេីយ
មិនបាច់ឲ្យយេីងបកស្រាយទេត្រូវអត់ " ជុងហ្គុកលេីកជេីងគង់
អន្ទាក់ខ្លា ដោយដៃគ្រវីកូនកាំបិតដែរសៀតនៅប្រឡោះដៃអាវ
" បាទទាន " ឃ្វីជុងហ៊ូលែងសួរដេញដោលច្រេីនក៏ប្រញាប់បេីក
ឡានទៅតាមទិសដៅដែរបានគ្រោងទុក
ងឺត ឡានរបស់ជុងហ្គុកក៏ឈប់មុខឃ្លាំងដាក់អាវុធមានណាំជូននូវ
ចាំជាស្រាច់ នាយក្រាស់ក្រោកចេញពីឡានដោយបោះជំហាន
ចូលទៅខាងក្នុងទាំងទឹកមុខមាំ
" បងប្រុស " ជុងហ្គុកឧទានហៅបងប្រុសរបស់គេ
" មកហេីយ ល្អឆាប់មកនេះ បងមានអ្វីបង្ហាញឯង "
" អ្វីទៅបងប្រុស " ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចេីមឆ្ងល់មានរឿងអ្វីបានជា
ណាំជូនបង្ហាញទឹកមុខតានតឹងអ៊ីចឹងនោះ
" អាល់ហ្សេរីវាអុកឡុកទៀតហេីយ ម្ដងនេះបងគិតថាចេញមុខទៅ
ស្វាគមន៍វាម្ដងហេីយ " ណាំជូនញញឹមចុងមាត់តិចៗ ប៉ះប្អូនគេបាន
តែប៉ះគេរៀងរលាកបន្ដិចហេីយ ត្រៀមខ្លួនទទួលរងការវិនាសទៅ
" បងប្រុសចង់ធ្វេីយ៉ាងម៉េចចំពោះវា " យ៉ាងហោចសួរពីផែនការ
របស់ណាំជូនសិន គេនិងពិចារណាធ្វេីដែរទេ ព្រោះទីនេះសុទ្ធតែ
មានខ្នងវាច្រេីនណាស់ អ៊ីចឹងត្រូវប្រុងប្រយ័ត្ន
" ប្រដៅត្រឹមសល់ដង្ហេីមចង្រិតបានហេីយ អាណិតក្មេង " ណាំជូន
ចូលចិត្ដប្រេីធម៍ក្ដៅ ចូលទៅវាយប្រហារភ្លាមៗដោយមិនបានប្រេី
ផែនការច្បាស់លាស់ដូចជុងហ្គុកឡេីយ
" កុំទាន់ចិត្ដក្ដៅ ពួកយេីងគួរលេងល្បិចដាក់វាសិន បងប្រុស "
" ឯងចង់ធ្វេីស្អី "
" បំផ្ទុះក្រុមហ៊ុនហេីយចាំទៅអុកឡុកភូមិគ្រឹះវាតាមក្រោយ "
ជុងហ្គុកញោចចុងមាត់យ៉ាងគំនាច គំនិតរបស់គេព្រួញមួយបាញ់
បានសត្វពី គេនិងបំផ្លាញអាម្សៀលនេះពីកន្លែងក្នុងពេលតែមួយ
" អ៊ីចឹងក្រុមហ៊ុនវាទុកឲ្យបងចំណែកវា ឯងជាអ្នកតតាំងទៅចុះ "
ណាំជូនងក់ក្បាលតិចៗស្របតាមគំនិតរបស់ប្អូនប្រុសដោយគេ
ផ្ដល់ឲ្យនាយក្រាស់ជាអ្នកទៅសួរសុខទុក្ខវាដោយផ្ទាល់ វានិងដឹង
ពីអំណាចរបស់ជុងហ្គុកខ្លះ ថាតេីគេខ្លាំងប៉ុណ្ណា មិនមែនក្មេងប្រុស
ដែររង់ចាំសេចក្ដីស្លាប់ឡេីយ ។
" បាន ចុះធ្វេីថ្ងៃណា "
" ស្អែក ត្រៀមខ្លួនទៅជុងហ្គុក "
" បាទបងប្រុស គឺ .. " នាយបម្រុងវាចាបន្ដហេីយតែត្រូវផ្ដាច់ដោយសារទូរសព្ទរបស់នាយបានរោទិ៍បន្លឺឡេីងទេីបធ្វេីឲ្យជុងហ្គុកទាញទូរស័ព្ទលេីកមកហេីយចុចទទួលគ្មាននរណាក្រៅពីនាងល្អិតទេ
( អាឡូ ជុងហ្គុក បងនៅឯណា ) ពេលនាងក្រោកភ្លាមបាត់នាយ
ក៏ប្រញាប់រកមេីលក្នុងបន្ទប់តែអត់ឃេីញ ទេីបសម្រេចចិត្ដតេសួរ
តែម្ដងលឿនជាង
( ឃ្លាំងទំនិញយ៉ាងម៉េចឬ )
( ផ្ញេីទីតាំងមកអូនទៅរកបង )
( មិនបាច់ទេ បេីនាងចង់ទៅរកយេីង ទៅក្រុមហ៊ុនទៅ )
( អូខេ អ៊ីចឹងប៉ុណ្នឹងហេីយបងសម្លាញ់ ជួបគ្នានៅក្រុមហ៊ុន ជុប )
ប្រព័ន្ធទូរស័ព្ទក៏បានផ្ដាច់ ជុងហ្គុកស៊កទូរស័ព្ទចូលក្នុងហាវប៉ាវវិញ
" ខូឡាអុីឬ " ណាំជូនសួរ នាយក៏ងក់ក្បាលតិចៗពិតជានាងមែន
" នាងតាមឯងស្អិតល្អណាស់ ហិហិ " ណាំជូនបន្ដនិយាយទៀត
ថែមទាំងអស់សំណេីចនិងកាយវិការរបស់ខូឡាអុី មិនដែលឃេីញ
ក្មេងណាតោងគេស្អិតចឹងទេ បាត់មួយនាទីមិនបានមែន
" ជាទម្លាប់នាងហេីយ បងប្រុស " ជុងហ្គុកឆ្លេីយតបទាំងញឹមៗ
" ប្រសិនឯងពេញចិត្ដនាងក៏ប្រញាប់សារភាពទៅណា ជុងហ្គុក បង
មានការត្រូវទៅហេីយ " ណាំជូននិយាយប៉ុណ្នឹងហេីយទះស្មាគេ
តិចៗដោយបោះជំហានដេីរចេញទៅបាត់
" សារភាព ម៉េចនិងអាចទៅ " ជុងហ្គុកគ្រវីក្បាលហេីយនាំឃ្វីជុងហ៊ូត្រឡប់ទៅក្រុមហ៊ុនព្រោះមានមនុស្សកំពុងរង់ចាំតែទៅដល់ត្រូវស្រឡាំងកាំងនិងទិន្នភាពមិនគួរឲ្យចង់ឃេីញ
" នាងកំពុងធ្វេីស្អីទៀតហេីយ ខូឡាអុី "
" ហ៊ឹកហ៊ឹក នាងទះអូន " ខូឡាអុីឃេីញជុងហ្គុកស្រែកអ៊ីចឹងក៏ប្រលែងដៃចេញពីសក់របស់បុគ្គលិក នាងរហ័សទៅក្បែរគេ
ដោយផ្អឹបមុខនិងដេីមទ្រូងបញ្ចេញភាពម្ញ៉ិកម្ញ៉ក់ចេញមកយកចិត្ដកុំ
ឲ្យគេខឹងខ្លួនដោយចោទប្រកាន់ទៅបុគ្គលិកថាទះទៀតផង
" ទះយ៉ាងម៉េច នាងទេ ដែរទះខ្ញុំមុន " បុគ្គលិកស្រីនោះស្រែក
តបទៅវិញយ៉ាងលឿន អយុត្តិធម៌ នាងមិនបានធ្វេីឡេីយម៉េចមក
ចោទនាងឆៅៗដូច្នេះ
" មិនពិត នាងពិតជាទះអូនមែន មិនជឿក៏សួរបុគ្គលិកបងទៅ ជុង "
នាងតូចងេីយមុខសម្លឹងគេដោយកែវភ្នែកកូនឆ្កែឲ្យគេអាណិតខ្លួន
" មូលហេតុអ្វីក៏មានរឿងប្រេីកម្លាំងបាយដូច្នេះ " ជុងហ្គុកមិនបាន
ស្ដាប់ពួកនាងឡេីយងាកមុខមកចោទសួរបុគ្គលិកក្នុងហេតុការណ៍
នេះវិញ បានដឹងរឿងជាង
" គឺពួកយេីងឃេីញបុគ្គលិកស្រីខាងនេះសម្ដីឈ្លេីយដាក់អ្នកនាង
ពេកទេីបអ្នកនាងទះដូច្នេះ លោកម្ចាស់ តែមិនមែនជាកំហុសអ្នក
នាងទេ ទាន " ពួកគេនិយាយកាន់ជេីងនាងតូចដោយការពិតដូច
អ្វីដែររៀបរាប់ខាងលេីអ៊ីចឹង បុគ្គលិកថ្មីនិងសម្ដីឈ្លេីយមែន
" សន្ដិសុខអូសនាងចេញទៅ " ជុងហ្គុកស្រែកមួយទំហឹងហៅឲ្យ
សន្ដិសុខអូសកបុគ្គលិកនេះចេញឲ្យឆ្ងាយពីមុនពីមាត់របស់គេទៅ
" ហ៊ឹក ហ៊ឹក អូនឈឺ " នាងតូចអង្អែលថ្ពាស់ដោយត្អូញត្អែរពីភាព
ឈឺចាប់របស់ខ្លួនឲ្យជុងហ្គុកបានដឹងថានាងឈឺប៉ុណ្ណាបេីគេមកមិន
ទាន់ ប្រហែលនាងខ្ទប់ជញ្ជាំងទៅហេីយ
" ឈឺខ្លាំងទេ ហុឹម " ជុងហ្គុកជូតទឹកភ្នែកនាងចេញដោយស្ទាប
អង្អែលថ្ពាស់នាងថ្នមៗទាំងក្ដីអាណិត ទាំងគេមិនទាន់ដឹងការពិត
ទាំងស្រុងឡេីយថានរណាជាអ្នកខុសក្នុងរឿងនេះ
ត្រឡប់មកពីដែរនាងតូចដេីរចូលក្នុងក្រុមហ៊ុន ខូឡាអុីប្រញាប់ទៅ
សួរបុគ្គលិកថ្មីពីផ្លូវទៅ office របស់ជុងហ្គុកព្រោះនាងមកម្ដងចឹង
មិនទាន់ចាំផ្លូវឡេីយ តែបុគ្គលិកនោះសម្លឹងមេីលនាងពីចុងជេីង
ដល់ក្បាល
" នាងរកលោកម្ចាស់ធ្វេីស្អី "
" ជួយប្រេីសម្ដីឲ្យសមរម្យនិងខ្ញុំបន្ដិចផង អ្នកនាង " ខូឡាអុីខាំមាត់
ទប់កំហឹងមិនខឹងឡេីយនាងមិនត្រូវបង្ករឿងទេ ទប់ខូឡាអុីទប់
" ខ្ញុំមានការជាមួយ ជួយនាំផ្លូវខ្ញុំផង "
" មនុស្សស្រីមករកប្រុសទាំងព្រឹកគ្មានស្អីក្រៅពីរកលុយគេដោះដូរ
និងខ្លួនទេ " សម្ដីមាក់ងាយចេញពីបបូរមាត់បុគ្គលិកស្រីនោះទាំង
មិនដឹងពីជម្រៅនៃទំនាក់ទំនងរបស់ជុងហ្គុកនិងខូឡាអុីផង
" នាងដូចជ្រុលពេកហេីយ "
" យ៉ាងម៉េចមិនពិត ផ្លាច់ " នាងមិនទាន់និយាយចប់ផងសុីមួយកំផ្លៀងរបស់ខូឡាអុីទាំងព្រឹក
" មួយដៃនេះទុកជាការប្រមាថ "
" នាងឯង " បុគ្គលិកស្រីនោះបម្រុងនិងយៀរដៃទះទៅហេីយតែ
ខូឡាអុីចាប់ទាន់ហេីយទះបុគ្គលិកស្រីពីបីដៃទៀតដួលទៅនិងឥដ្ឋ
" យ៉ាងម៉េច សម្ដីបានទៀតទេ " ខូឡាអុីចោទសួរអ្នកដួលនោះ
ទាំងកែវភ្នែកសុីសាច់ហូតឈាមស្រស់ៗទាំងព្រឹក
" មកពីនាងអ៊ីចឹងមែន បេីនាងមិនធ្វេីមិនមែនទះខ្ញុំទេ "
" នាង " ខូឡាអុីក្ដៅដូចបាយពុះទេីបប្រេីកម្លាំងបាយវៃទៅលេី
បុគ្គលិកស្រីយ៉ាងដំណំ មុខមាត់បែកឈាមអស់ ពេលលឺសំឡេង
ជុងហ្គុកភ្លាមទេីបនាងតូចដេីរតួជាជនរងគ្រោះនាងទះខ្លួនឯងឲ្យ
ស្នាមលេីផ្ទៃមុខហេីយញីសក់ឡេីងសំពីងសំពោងរត់ទៅរកជុងហ្គុក
ទាំងយំសស្រាក់សស្រាំដូចគេធ្វេីបាបពិតៗ ឯបុគ្គលិកក្នុងនោះអ្នក
ណាក៏ស្អប់អ្នកថ្មីនិងដែរ ទេីបជួយនិយាយឲ្យជុងហ្គុកជឿ
ឥឡូវខូឡាអុីត្រូវជុងហ្គុកបីឡេីងទៅ office បាត់ដោយគេដាក់
នាងទៅលេីសាឡុងហេីយលុតជង្គង់ចំពោះមុខលេីកប្រអប់ដៃទៅ
អង្អែលថ្ពាស់ក្រហមតិចៗ នោះដែរបង្កពីស្នាដៃនាងខ្លួនឯងប៉ុណ្ណោះ
" ថ្ងៃក្រោយ កុំឲ្យគេទះទៀតអី ក្រហមមុខអស់ហេីយ "
" អូនសូមទោស "
" យេីងមិនត្រូវការពាក្យសូមទោសទេ យេីងចង់ឲ្យនាងថែខ្លួន "
" ចាអូនដឹងហេីយ "
" ចាំបន្ដិចណា " ជុងហ្គុកទៅយកប្រអប់ថ្នាំមកលាងរបួសក្រែប
មាត់របស់នាងថ្នមៗ ហេីយឲ្យនាងគេងនៅលេីសាឡុងមិនបាច់
ទៅណាទេ ឯគេឈ្ងោកធ្វេីការងារបន្ដ
រង់ចាំភាគបន្ដ
សូមទោសសម្រាប់ការសរសេរខុសអក្ខរាវិរុទ្ធមួយចំនួន
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
ឈ្លេីយស្នេហ៍លោកម្ចាស់សាតាន វគ្គ០២ (ចប់)
Romantikដោយសារភាពរំអួយរបស់នាងទេីបអ្នកគ្រប់គ្នាអាណិតតប៉ុន្ដែមិនមែនរូបគេឡេីយ គេស្អប់ៗនាងដល់ឆ្អឹងស្អប់ស្ទេីរតែបាញ់នាងសម្លាប់ចោលចំពោះមុខគេស្អប់នាងហៅលែងលឺហេីយ " មិនដឹងជាកម្មពារឬអ្វីឲ្យប្រាកដទេ ហេតុអ្វីលោកស្អប់ខ្ញុំទាំងខ្ញុំមិនធ្វេីខុសអ្វីសោះ " " គឺខុស ន...
