" នរណាឲ្យនាងថេីបខ្ញុំ " រាងក្រាស់ភ្ញាក់ព្រេីតដូចចរន្ដឆក់អញ្ចឹងគេ
បណ្ដោយនាងពេកទេដឹង នាងកាន់តែប្រហេីនឡេីងហេីយហ៊ាន
ថេីបគេដោយគ្មានការអនុញ្ញាតផងពិតជាគួរឲ្យស្អប់ណាស់
" ថេីបត្រូវសុំអនុញ្ញាតដែរឬ " រាងស្ដេីងមេីលមុខនាយក្រាស់ទាំង
មុខភ្លឹះៗដូចភ្នែកកូនឆ្កែសម្លឹងមេីលម្ចាស់មុខយ៉ាងស្រទន់យ៉ាងអញ្ចឹង
" ហុឹម " រាងក្រាស់លឺអ៊ីចឹងហេីយហួសចិត្ដ មិនយល់សោះម៉េចក៏
ចូលចិត្ដធ្វេីខ្លួនដូចកូនក្មេងមិនដឹងខ្យល់ម្ល៉េះ ហ៊េីយ ជុងហ្គុកក្រោក
ទៅសាឡុងម្ខាងដោយខ្លាចនាងតូចធ្វេីអ្វីលេីសលួសលេីខ្លួនទៀត
" ហេីយបងទៅអង្គុយឆ្ងាយពីអូនម្ល៉េះ " នាងតូចចងចិញ្ចេីមជាប់
ម៉េចក៏រក្សាគម្លាតអ៊ីចឹង នាងមេរោគឬបានទៅឆ្ងាយពីនាង ? ?
" ទេីសអ្វីដែរ អង្គុយឆ្ងាយយ៉ាងម៉េច " រាងក្រាស់រៀងរឹងអណ្ដាត
និងឆ្លេីយតបនាងដែរ ប្រាប់បែបណាទៅសាកសមដោយសារខ្លាច
នាងឬ ទេបាក់មុខណាស់ ចុះវាចារប្រៀបណា អួយម៉េចឈឺក្បាល
អ្វីម្ល៉េះ រឿងតូចមួយសោះនិង រាងក្រាស់កាន់កែវកាហ្វេមកក្រែប
តិចៗដេីម្បីបន្លំកុំឲ្យនាងចាប់ពិរុទ្ធនាយពេក ។
" មិនទេីសទេ តេីពួកយេីងដេីរលេងណាទៅជុង "
" ល្ងាចនាងត្រឡប់ទៅផ្ទះទៅ ទីនេះវាមិនសមឲ្យនាងនៅទេ " អ្វី
ដែលនាយវាចាឡេីងគឺត្រឹមត្រូវហេីយក្រុមហ៊ុនរបស់គេសុទ្ធតែ
មនុស្សប្រុសទាំងអស់ អ៊ីចឹងប្រសិនអ្នកក្រៅដឹងតេីកិត្តិយសនាង
ធ្លាក់ដល់ចំនុចណាហេីយ
" តែ... " នាងពិតជាមិនចង់ទៅផ្ទះមែន នាងចង់ក្បែរគេច្រេីនជាង
" ទៅៗបន្ដិចទៀត ឃ្វីជុងហ៊ូមកទទួលនាងទៅវិញហេីយ " នាយ
មិនដែលទុកចិត្ដអ្នកណាជូននាងទៅវិមានទេដោយសារគេសំបូរ
រនុកក្នុងឬសត្រូវច្រេីនណាស់អ៊ីចឹងផ្ញេីលេីឃ្វីជុងហ៊ូហេីយ
" ជុង " នាងតូចមុខស្អុយប៉ែពេលឃេីញគេមិនចង់ឲ្យនាងនៅទីនេះ
" កុំក្បាលរឹង ខូឡាអុី យេីងធ្វេីអ៊ីចឹងដេីម្បីនាងប៉ុណ្ណោះ " តែអេ
ម៉េចចាំបាច់បកស្រាយឲ្យនាងយល់ធ្វេីអ្វី នាងជាអ្វីនិងគេ
" ក៏បានតែសន្យាហេីយ ហាមលេបសម្ដីណាជុង " នាងងក់ក្បាល
យល់ព្រមដេីម្បីកុំឲ្យគេតាងតឹងចិត្ដដោយសារនាង
" យេីងមិនភ្លេចទេ " រាងក្រាស់វាចាប៉ុណ្នឹងហេីយ ឃ្វីជុងហ៊ូមក
ដល់ហេីយនាំខូឡាអុីទៅវិញមុននិងទៅនាងងាកមុខមកប្រាប់គេ
សិនដែរ " បាយបាយ ណាអូនទៅហេីយ " រាងតូចញញឹម
ផ្កាត្រកួនដាក់គេហេីយប្រញាប់បោះជំហានចេញទៅបាត់ រាង
ក្រាស់ប្រឹងសម្លឹងមេីលនាងផុតកន្ទុយភ្នែកទេីបផ្ដាតអារម្មណ៍លេីការងារម្ដង។
ល្ងាចខ្ទង់ម៉ោង៥ រាងក្រាស់ចប់ការងារនាយក្រោកឈរអស់កម្ពស់
ហេីយបោះជំហានទៅកាន់ជណ្ដេីរយន្ដដោយអង្គរក្សតាមក្រោយ
នាយសញ្ជឹងគិតមេីលអ្វីដែលកេីតឡេីងរវាងនាងនិងគេ ហេតុអ្វី
មាត់របស់គេពិបាកហារបធិសេធនិងនាងម្ល៉េះ អ្វីប្លែកនោះឃេីញ
ទឹកមុខមិនស្រស់បស់របស់នាង គេតឹងទ្រូងថប់ដង្ហេីមណាស់
" នាងជាអ្វីឲ្យប្រាកដ ខូឡាអុី ស្វៀវីហ្គាយូ " រាងក្រាស់បន្លឺក្នុងចិត្ដ
ហេីយលូកដៃចូល ជ្រែកហារប៉ាវជះរាងសង្ហា នាយដកដង្ហេីមធំ
បន្ដិចដែលឈររង់ចាំអ៊ីចឹងនោះ
ទឺង សំឡេងជណ្ដេីរយន្ដបន្លឺឡេីងបញ្ជាក់ថាដល់ជាន់ដែលគេត្រូវ
ចេញហេីយ រាងក្រាស់ឈានជេីងចេញដោយបុគ្គលិកឱនគំនាប
គ្រប់គ្នា ពួកគេឈរចាំរហូតទាល់ចៅហ្វាយចេញទៅផុតទេីប
បំបែកគ្នាទៅតាមក្រោយ ។
ខណះដែរជុងហ្គុកកំពុងធ្វេីដំណេីរមកកាន់វិមានរបស់ខ្លួន ខូឡាអុី
ឈរពិចារណាលេីករ៉ូបមកមេីលតេីវាស្អាតនិងសមនាងទេ នាង
តូចរុករេីសម្លៀកបំពាក់មួយល្ងាចហេីយគ្មានមួយណាត្រូវចិត្ដសោះ
នាងអុកគូទនិងគ្រែដកដង្ហេីមទាំងតប់ប្រមល់ធុញថប់ស្អីក៏វេទនា
ម្ល៉េះគ្រាន់សម្លៀកបំពាក់មួយឈុតសោះ
តុកៗៗ សំឡេងគោះទ្វាបន្លឺសូរឡេីងដាស់អារម្មណ៍នាងតូចដែរ
អង្គុយភ្លឹកងាកមុខទៅសម្លឹងខ្លោងទ្វារួចស្រេចហេីយកម្រេីកបបូរ
មាត់វាចាអនុញ្ញាតឲ្យអ្នកខាងក្រៅចូលមកក្នុង
" ចូលមក "
" ពួកខ្ញុំមិនអាចចូលបានទេអ្នកនាង សូមអ្នកនាងចេញមកខាងក្រៅ
បន្ដិចមក ចា៎ " នរណាហ៊ានចូលបន្ទប់របស់សាតានកំណាចនិង
ទៅលោក កាលពីមុនមានអ្នកបម្រេីប្រហេីនហ៊ានដេីរចូលគ្មាន
ការអនុញ្ញាតពីគេ ជុងហ្គុកបាញ់សម្លាប់ចោលមួយរំពេចហេីយ
គម្រាមអ្នកផ្សេងទៀត ប្រសិនចង់ដូចនាងចូលមក រឿងហេតុនេះ
វាកេីតឡេីង៤ឆ្នាំមុនម្ល៉េះ កាលនិងជុងហ្គុកមកប្រជុំសំខាន់ទេីប
ឈានមកសម្រាកនៅវិមានដោយហេតុគិតថាខ្ជិលទៅសណ្ឋាគារ
" ចាំបន្ដិច " រាងតូចស្រែកប៉ុណ្នឹងហេីយក្រោកសំដៅទៅបេីកទ្វា
នាងឃេីញអ្នកបម្រេីឱនមុខចុះមិនហ៊ានប្រសព្វភ្នែកចំៗទេខ្លាចគ្មាន
កែវភ្នែកសម្រាប់ប្រេីប្រាស់ពេលក្រោយ
" មានការអ្វីឬ "
" នេះសម្លៀកបំពាក់អ្នកនាង ដែលលោកម្ចាស់ផ្ញេីមកចា "
" អរគុណ រំខានពួកបងហេីយ " នាងតូចទទួលហេីយប្រញាប់
បិទទ្វាទៅផ្លាស់សម្លៀកបំពាក់ថ្មី វាជារ៉ូបដៃតូចប្រវែងត្រឹមជង្គង់
ហេីយមានលំអរដោយផ្កាពីលេី រ៉ូបមួយនិងពណ៍ទឹកក្រូចទៀតផង
" ស្អាតណាស់ " នាងតូចមេីលខ្លួនឯងក្នុងកញ្ចក់ហេីយសរសេីរ
ទៅរ៉ូបមួយនិង វាជាកាដូរលេីកទី២ហេីយដែលជុងហ្គុកទិញឲ្យ
សរសេរដោយ៖ម៉ូ
YOU ARE READING
ឈ្លេីយស្នេហ៍លោកម្ចាស់សាតាន វគ្គ០២ (ចប់)
Romanceដោយសារភាពរំអួយរបស់នាងទេីបអ្នកគ្រប់គ្នាអាណិតតប៉ុន្ដែមិនមែនរូបគេឡេីយ គេស្អប់ៗនាងដល់ឆ្អឹងស្អប់ស្ទេីរតែបាញ់នាងសម្លាប់ចោលចំពោះមុខគេស្អប់នាងហៅលែងលឺហេីយ " មិនដឹងជាកម្មពារឬអ្វីឲ្យប្រាកដទេ ហេតុអ្វីលោកស្អប់ខ្ញុំទាំងខ្ញុំមិនធ្វេីខុសអ្វីសោះ " " គឺខុស ន...
