25.Γιάννη θέλω να μιλήσουμε

256 17 82
                                    

•Μυρτώ•

Οι μέρες κυλούσαν πολύ ωραία και εγώ με τον Γιάννη τα πηγαίναμε καλά.

Ένιωθα μερικές τύψεις γιατί πίστευα ότι τον αποσπώ από το διάβασμα του ξέροντας πως είναι η χρονιά που έπρεπε να τα δώσει όλα αλλά με καθησύχασε λέγοντας μου ότι η σχολή που θέλει έχει χαμηλά μόρια.

Το σχολείο ήταν κλασικά βαρετά και ο Γιάννης δεν είχε έρθει γιατί αποφάσισε να διαβάσει και να κάνει πως είναι άρρωστος για να γλυτώσει το τρίωρο της έκθεσης που είχε με την καθηγήτρια που αντιπαθούσε στο έπακρον.

Η Ιωάννα κάθε μέρα με πειράζε για το γεγονός ότι επιτέλους έκανα κάτι με κάποιον.

"Πώς και δεν ήρθε το καμάρι μας σήμερα;" με ρώτησε καθώς εγώ έτρωγα το σάντουιτς μου
"Εε είπε θα κάτσει να διαβάσει σήμερα γιατί είναι δύσκολη η φυσική... Μα καλά όλοι ανώμαλοι είστε; Εσύ αγαπάς τα μαθηματικά αυτός την φυσική! Τι σκατα με τι στόμα έχω μπλέξει τέλος πάντων!" είπα και ξαναδάγκωσα το σάντουιτς μου

"Το βλέπεις ότι εμείς είμαστε οι φυσιολογικοί και εσύ η ανώμαλη που κάνεις αρχαία έτσι;"
"Τσουκου" είπα θιγμένη και προσπάθησα να μην μου κάτσει στο λαιμό η μπουκιά

"Ναι καλά! Και εσύ η ίδια το ξέρεις απλά δεν το παραδέχεσαι!" είπε και γέλασε

Στριφογυρίσα τα μάτια μου και δεν της απάντησα. Κράτησα επίπεδο! Μυρτώ μείνε στο ύψος σου!

Και ας είναι κοντό!

Σκάσε εσύ!

Έτσι όπως στριφογυρίσα τα μάτια μου είδα τον Ορέστη να με κοιτάει. Μου χαμογέλασε και σήκωσε το χέρι του για να με χαιρετήσει.

Σήκωσα και εγώ χέρι μου για να τον χαιρετήσω αλλά είχα ξεχάσει ότι κρατούσα το φαγητό.

Ντάξει μπράβο Μυρτώ πάλι ρεζίλι...

Ένιωσα το χέρι της κολλητής μου να μου τσιμπάει τα ζελεδια στα πλευρά μου και τινάχτηκα σαν ελατήριο!

"Τι έγινε ρε;"
"Πολύ δεν σε κοιτάει ο Ορέστης;"
"Ε ματιά έχει βλέπει!"
"Ναι αλλά που βλεπει είναι το θέμα..."
"Ιωάννα σταμάτα!"
"Γιατί ρε ψέματα λέω; όλη μέρα τα μάτια του πάνω σου τα έχει!"
"Δεν ξέρεις τι λες μου φαίνεται!" είπα και την είδα να σηκώνεται

Μα καλά θίχτηκε; Πάμε καλά ρε;

"Που πας ρε;"
"Είναι που δεν ξέρω τι λέω!" είπε κουνώντας το κεφάλι της και έφυγε

Ποτέ Ξανά Where stories live. Discover now