Ποτέ Ξανά

20.Τώρα θα έχω τον αριθμό σου

•Μυρτώ•

Απλά τον κοίταξα με γουρλωμένα μάτια και μετά αυτός έφυγε κύριος αφήνοντας εμένα να σιγοβράζω...

Η απάντηση που μου είχε δώσει στο τελευταίο μου μήνυμα και το είχα δει κάτι δευτερόλεπτα πριν φύγει από την τάξη μου ήταν...

'Ελπίζω μέσα σε αυτές τις δουλειές να βρίσκεις λίγο χρόνο και για εμένα!'

ΔΗΛΑΔΉ ΑΥΤΟ ΤΩΡΑ ΤΙ;;;

Φίλος έχω ευαίσθητη καρδιά μην μου τα πετάς έτσι!

Άσε που εσύ έχεις και πανελλήνιες φέτος!

Από την παράνοια μου με έβγαλε το κουδούνι που τρυπούσε τα αυτιά μου.

Η Ιωάννα σηκώθηκε και μαζί της σηκώθηκε και το φρύδι της που είχε γίνει τικ της nike να πούμε!

"Τι;" την ρώτησα και καλά αδιάφορη και άρχισα να περπατάω όσο πιο γρήγορα μπορούσα για να μην με προλάβει και έτσι να μην προλάβει να δει και το ηλίθιο χαμόγελο που είχε σχηματισθεί στο πρόσωπο μου

"Ε να μωρέ τίποτα το ιδιαίτερο απλά ο Γιάννης ήρθε και έκατσε στην τάξη μας μια ώρα σχεδόν και καθόταν δίπλα σου!" μου είπε ειρωνικά κουνώντας τα χέρια της ακόμα πιο ειρωνικά!

"Ε ντάξει εκεί είχε κενή θέση αν θυμάσαι! Γιατί ΚΑΠΟΙΑ άρπαξε την διπλανή μου!" είπα λίγο θυμωμένα για να την πειράξω
"Ε ναι αλλά μην νομίζεις ότι δεν είδα το χέρι του που σου πείραζε τα ΜΑΛΛΙΑ!" είπε και εκεί ειναι που βάλαμε τα γέλια και οι δύο αφού η μια κορόιδευε την άλλη

"Εμ θα πάμε στο κυλικείο ή να πάμε κατευθείαν στην βιβλιοθήκη;"
"Εγώ δεν πεινάω Μυρτώ αν θες εσύ να φας κάτι πάμε στο κυλικείο!"
"Μπα δεν θέλω κάτι ακόμα! Άρα πάμε στην βιβλιοθήκη να δούμε αν έχει κανένα ενδιαφέρον βιβλίο!" είπα και συνεχίσαμε να κατεβαίνουμε τα σκαλοπάτια

Για λίγα δευτερόλεπτα επικρατούσε σιγή κάτι που με έκανε να φρικάρω και έτσι γύρισα το κεφάλι μου να κοιτάξω την κολλητή μου!

Καιγόταν να πει κάτι όμως δεν το έκανε! Έτσι πήρα την πρωτοβουλία να την ρωτήσω αν και πιστεύω πως θα το μετανιώσω!

"Έλα πες το!"
"Τι να πω;"
"Αυτό που σκέφτεσαι! Αφού σε βλέπω πόση ώρα!"
"Α τίποτα δεν έχει να κάνει με σένα!" είπε και γύρισα θιγμένη με φάτσα πληγωμένης ντίβας να την κοιτάξω

"Όχι όχι δεν το εννοούσα έτσι!" Είπε βιαστικά και την κοίταξα με απορία
"Τότε;"
"Να απλά σκεφτόμουν αυτό που μου έλεγες για έναν τυπά που με κοιτάει!"
"Ε ναι τι;"
"Τίποτα αυτό!"
"Μόνο;"
"Ε ναι ρε Μυρτώ σαν τι άλλο;"
"Ε ξέρω γω; Γιατί δεν τον κοιτάς και εσύ λίγο ρε Ιωάννα; Ωραίο παιδί είναι πάντως!"
"Ναι ωραίος είναι!"
"ΑΧΑ ΤΟΝ ΤΣΕΚΑΡΕΣ ΠΑΛΙΟΜΟΥΣΙΤΣΑ!" της είπα με τον δείκτη μου τεντωμένο μπροστά στο πρόσωπο της