•Γιάννης•
Καθόμουν μαζί με τον Αχιλλέα και έψαχνα να βρω κάποια λύση. Η μόνη λύση όμως που μου ερχόταν ήταν να αφήσω την Μυρτώ...
Κάποιοι θα την έλεγαν εύκολη λύση αλλά εγώ νομίζω πως είναι η σωστή και καθόλου εύκολη λύση...
"Είσαι σίγουρος ρε Γιάννη ότι θέλεις να την αφήσεις;"
"Όχι δεν είμαι καθόλου σίγουρος αλλά δεν μπορώ να κάνω και κάτι άλλο. Ο Ορέστης έχει δίκιο. Ήταν λάθος μου που κοίταξα την κοπέλα που άρεσε στον φίλο μου..."
"Δεν το έκανες και επίτηδες ρε Γιάννη ξέρεις δεν επιλέγουμε εμείς ποιον θα αγαπήσει η καρδιά μας..."
"Ναι αλλά μπορούσα να το ελέγξω ή έστω να το προλάβω"
"Τι να σου πω κάνε ότι πιστεύεις εσύ ότι θα είναι καλύτερο για σένα αλλά θέλω να ξέρεις ότι εγώ δεν συμφωνώ με αυτό. Εντάξει ο Ορέστης πληγώθηκε αλλά δεν νομίζω να την αγαπάει! Πιστεύω ότι απλά του άρεζε όποτε θα καταλαβαίνε. Ίσως θέλει χρόνο να το χωνέψει αλλά είναι λογικό παιδί"
Αχ μην μου το κάνεις τώρα αυτό ρε Αχιλλέα πάνω που το είχα αποφασίσει!
"Όχι όχι Αχιλλέα δεν πλησιάζουμε σε κοπέλα που άρεζε σε φίλο μας. Εγώ έκανα την βλακεια εγώ θα την λουστώ"
"Το θέμα είναι ότι ναι εσύ έκανες την βλακεια αλλά σίγουρα δεν θα την λουστείς μόνο εσύ"
"Τι εννοείς;"
"Ότι κανένας από τους δύο σας δεν ρώτησε την Μυρτώ τι πραγματικά θέλει! Ούτε αυτός νοιάστηκε αλλά ούτε εσύ και ειλικρινά από εσένα δεν το περίμενα καθόλου. Δεν σε ένοιαξε καθόλου αν αυτή θα πληρωθεί που θα την χωρίσεις επειδή άρεζε στον φίλο σου!"
Δεν μπορώ άλλο να τον ακούω... Ξέρω ότι έχει δίκιο αλλά και εγώ τι να κάνω; Και εγώ πονάω... Άνθρωπος είμαι όχι βράχος...
"Που πας τώρα;"
"Σπίτι Αχιλλέα! Δεν νιώθω πολύ καλά..." είπα και έφυγα με τα χέρια μου στις τσέπες
Δεν ήθελα ούτε στο σπίτι να γυρίσω ούτε να πάω όμως κάπου που έχει κόσμο... Έτσι άρχισα να περιπλανίεμαι μόνος μου στον δρόμο με την κουκούλα και τα χέρια κολλημένα στις τσέπες της ζακέτας αυτή την φορά.
Ο καιρός χάλασε και άρχισε να βρέχει. Κοίταξα πάνω διστακτικά... άνοιξα τα χέρια μου και άφησα το πρόσωπο μου να βραχεί από την βροχή...
Ίσως καλύτερα έτσι!
Να μην φαίνεται σταγόνα από τα δάκρυα μου...
"ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΘΕΕ ΠΟΥ ΚΛΑΙΣ ΚΑΙ ΕΣΥ ΜΑΖΙ ΜΟΥ" φώναξα δυνατά και έπεσα κάτω με τα γόνατα και τα χέρια μου να καλύπτουν το πρόσωπο μου
KAMU SEDANG MEMBACA
Ποτέ Ξανά
Fiksi Remaja"ΘΑ ΣΟΥ ΣΠΑΣΩ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ!" "ΘΑ ΧΑΛΑΣΕΙΣ ΤΕΤΟΙΟ ΚΕΦΑΛΙ;;;" "Σιγά το κεφάλι..." "Υπονοείς κάτι για το υπέροχο κεφάλι μου;" "Έχω δει και καλύτερα!"
