Ποτέ Ξανά

26.Να αφήσω την Μυρτώ;

•Γιάννης•

Βλέπω στην οθόνη του κινητού μου μηνύματα από τον Ορέστη.

Τι σκατά τι θέλει;

Ανοίγω το κινητό και βλέπω το μήνυμα του.

'Γιάννη θέλω να μιλήσουμε σήμερα κιόλας! Δεν με νοιάζει βρες χρόνο για να συναντηθούμε από κοντά!'

Αμάν...

Μάλλον έμαθε κάτι...

Λες να του είπε τίποτα ο Αχιλλέας ή η Μυρτώ;

Η Μυρτώ όμως γιατί να του πει; Αρχικά γιατί να μιλήσουν!

Από την άλλη ο Αχιλλέας είναι στην κοσμάρα του αυτές τις μέρες οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να συμβαίνει αυτό!

'Έγινε κάτι;' του έστειλα και είδα να πληκτρολογεί απευθείας

'Από κοντά!' κατάλαβα...

'Εντάξει μπορώ τώρα αν θέλεις!'
'Σε 10 να είσαι στο πάρκο κοντά στο ζαχαροπλαστείο!'

Ντάξει θα μαλώνουμε τα ξέρει όλα...

Ανοίγω την ντουλάπα και ψάχνω για καμιά φόρμα σε περίπτωση που πέσουν μπουνίδια να είμαι άνετος από άποψη ρούχων.

Παίρνω το κινητό, τα κλειδιά, λεφτά και την ζακέτα μου και βγήκα βιαστικά από το δωμάτιο μου.

"Γιάννη που πας;" άκουσα την μαμά μου να με ρωτάει

"Θα βγω με τον Ορέστη!"
"Εσύ δεν θα καθόσουν σπίτι για να διαβάσεις;"
"Ναι μαμά αλλά ο Ορέστης έχει ένα θέμα και πρέπει να τον βοηθήσω!"
"Εντάξει εντάξει αγόρι μου καλά να περάσεις και πες τον Ορέστη ότι όλα θα φτιάξουν! Χαιρετίσματα δώστου!" είπε και πήγα την φίλησα στο μέτωπο και έφυγα

Κλείνοντας την πόρτα πίσω μου θυμήθηκα έναν στοίχο του Toquel που έλεγε 'αγάπησα πολλές γυναίκες σαν την μάνα μου καμία!'

Αρε μάνα ...

Κατεβαίνω τις σκάλες γρήγορα και πάω στο πάρκο που μου είπε ο Ορέστης να βρεθούμε. Τα ακουστικά στα αυτιά μου έπαιζαν συνέχεια αυτό το τραγούδι...

Όταν έφτασα σχεδόν στο πάρκο τον είδα να με περιμένει με νεύρα...

Εντάξει Γιάννη ήρεμα ξέρω τι θα γίνει. Τα έχει μάθει όλα.

Μόλις φτάνω εκεί πάω να βγάλω τα ακουστικά από τα αυτιά μου αλλά πριν προλάβω να κάνω οτιδήποτε νιώθω την γροθιά του Ορέστη να προσγιώνεται πάνω στην μούρη μου.

Παίζει το κεφάλι μου να γύρισε 180 μοίρες.

Όπως γύρισε το κεφάλι μου όμως μου γύρισαν και τα μυαλά!