Ποτέ Ξανά

35."Το Amore mio"

•Γιάννης•

Περπατάμε μετά από την δουλειά με τον Ορέστη αργά το βράδυ που είχε βγάλει μια κάποια ψυχρά.

Υπήρχε μια ωραία ησυχία που ήξερα ότι δεν θα κρατούσε για πολύ οπότε απολάμβανα το κάθε λεπτό που υπήρχε έτσι.

"Ρε Γιάννη..."

Είπα και εγώ δεν θα συνέχιζε την συζήτηση;

"Παρακαλώ;"
"Είσαι σίγουρος ότι δεν θέλεις;"
"Ρε Ορέστη φυσικά και θέλω απλά δεν βρίσκω τον λόγο να το συζητήσω εφόσον αυτή δεν θέλει πλέον ούτε να με βλέπει" λέω και συνεχίζω να προχωράω

"Πώς είσαι τόσο σίγουρος ότι δεν θέλει να σε βλέπει;"
"Πιστεύεις ότι μετά από όλα αυτά θα θέλει να με βλέπει;"
"Δεν ξέρω ρε φίλε αν σε αγαπάει γιατί όχι;"
"Κάτσε ρε Ορέστη. Τι αγάπη μου λες; Ούτε καλά καλά ένα μήνα δεν ήσασταν μαζί! Σε κάλυψα;"
"Εμ βασικά όχι! Σε ρώτησα και γιατί να μην θέλει να σου μιλήσει!"
"Ναι εμ επειδή της το σταμάτησα χωρίς λόγο ξαφνικά και κυρίως επειδή δεν της εξήγησα ποτέ τον λόγο!"
"Έχεις δίκιο... και για αυτό φταίω εγώ!" είπε και έσκυψε το κεφάλι του

Να αυτά θέλω να αποφεύγω... Δεν θέλω να λέω ψέματα...

"Ναι φταις αλλά όχι μόνο εσύ! Εξάλλου περσινά ξινά σταφύλια"
"Τα περσινά ξινά σταφύλια όμως έχουν ακόμα επιρροή πάνω σου..."
"Ε και;"
"Δεν ξέρω ρε μπρο εγώ θα σου πρότεινα να της μιλήσεις έστω και έτσι"
"Δεν ξέρω η αλήθεια είναι ότι τώρα τελευταία την σκέφτομαι αρκετά και νιώθω πολύ μαλάκας που δεν της μιλάω..." παραδέχτηκα με θάρρος

~Την επόμενη μέρα~

"Ωραίοι είστε ρε σήμερα που δουλεύω κανονίσατε να πάτε κάπου αλλού θάλασσα" παραπονέθηκα στην παρέα μέσα από το τηλέφωνο όσο πήγαινα προς την δουλειά

"Άμα ήταν και ο Αχιλλέας μαζί σας θα θύμωνα επί δύο να το ξέρετε"
"Έλα μην παραπονιέσαι σε λίγο καιρό θα πάμε Ίο και θα είσαι και εσύ μαζί μας! Αναγκαστικά βέβαια αλλά τι να κάνουμε" είπε ο Τάσος

"Ναι οκ σε πόσες μέρες πετάμε για Ίο;"
"Σε τρεις βρε παραπονιάρη σταμάτα"
"Πάλι καλά γιατί έχω μπουχτίσει και χρειάζομαι επειγόντως διακοπές!" είπα και τους αποχαιρέτησα για να ξεκινήσω την δουλειά στο μαγαζί

•Μυρτώ•

"Έλα ρε Ιωάννα σου τα είπα αφού!" παραπονέθηκα στην κολλητή μου όση ώρα αυτή με ανεκρίνε για ότι είχε γίνει στη κατασκήνωση

"Ναι αλλά δεν μου είπες πως ήταν αυτός ο περίεργος τύπος! Ούτε αν σου είπε που μένει ή αν έστω θα τον ξαναδείς ποτέ!" είπε και έκατσε απέναντι μου