ARZU +18

8. Bölüm (+18)

Bölüm sınırı; Oy: 500 yorum:800

Keyifle okuyun!🍻

3 gün sonra

Hayat bazen bizi büyük kayıplarla sınardı. Bir köşeye çekilir, nasıl mücadele edeceğimizi izlerdi. Mesela bu kayıpların en önemlisi de aileydi.

Burnumu bir kez daha derince çektiğimde ağzımdan kaçan hıçkırıkla beraber yaşlı gözlerimi anne ve babamın bulunduğu fotoğraf karesinden alıp karşımdaki aynaya değdirdim.

Saatlerdir ağlayarak ıstırap çekiyordum. Artık gözümde yaş denen bir şey kalmamıştı. Ne yaparsam yapayım acım yine de dinmiyordu, dinemezdi.f Ama elimden ağlamak dışında başka bir şey de gelmiyordu.

Keşke babamın yerine ben ölseydim de bu vicdan azabıyla bir ömür boyu yaşamak zorunda kalmasaydım. Babam o parayı benim sağlık problemlerim için almıştı tefecilerden. Hâlâ aklıma geldikçe kendimi bir nebze de olsa suçlu hissediyordum.

Aynada harabeyi andıran suretimi izlemeye devam ettiğimde düşünceler bir kar yığını gibi zihnime yağdı.

Peki ya şimdi ne olacaktı? Hayatıma kaldığım yerden nasıl devam edecektim? Dımdızlak ortada kalmış bir kuş yavrusu gibi hissediyorum kendimi şu an. Henüz 22 yaşındaydım ama ruhum sanki çoktan 70 olmuş gibiydi. Genç yaşımda başıma gelen tüm bu olanları bir türlü kaldıramıyordum. Önce annem sonra benim hastalığım ve hemen arkasından gelen babamın ölümü...

Bir kez daha anladım. Hayat gerçekten çok acımasızdı. Gözünün tek bir damlasına dahi bakmadan tutunduğun tüm dalları elinden teker teker almaya sanki yemin etmişti.

Düşünceler saniyeler aktıkça bir buhar gibi dağıldı ve başımdaki sinsi ağrı nöbetine geri döndü. Parmak uçlarımla hafifçe alnımı ovuşturduğumda derin bir nefes almaya çalıştım.

Yatağımdan yavaşça ayaklanıp banyoya adımlayacağım esnada karnımdan gurultu sesleri yükseldi ve genzimden yukarıya doğru kekremsi bir tadın çıktığını algıladım. Yüzüm istemesem de buruştu fakat yine de buna önemsemeyip banyoya girdim.

Musluğu sıcak su akacak şekilde ayarlayıp üzerimdeki kıyafetlerden ölü bir ruh gibi sıyrıldım ve duşa kabinin içine geçip kapılarını kapattım.

Duş başlığı tam tepemde duruyordu. Musluğu yukarı kaldırdığımda başımdan aşağıya sıçrayarak dökülen sıcak suyla eş zamanlı olarak gözlerimi sıkıca yumdum.

Suyun yere çarparken çıkardığı tiz seslere ortak olan hıçkırıklarım yüreğimi dağlarken anılar yeniden zihnimde canlandı. Sırtımı soğuk duvara yaslayıp yavaşça sürüterek dizlerimi karnıma doğru çekip yere çöktüm.

Neden buraya geldik baba?

-Yeni bir hayat kuracağız Arzu, her şey daha güzel olacak.

Peki ya annem? Onu orada yalnız mı bırakacağız?

-Biz o toprağa sadece anneni gömmedik kızım. Tüm hatıralarımızı da onunla birlikte aynı kefene sardık. Artık orada yaşamamız için bir sebebimiz kalmadı. Bu saatten itibaren önümüze bakmaya devam edeceğiz.

Ama ya dediklerin gibi olmazsa, ya hayatımız daha kötü olursa ne yapacağız baba?

-Ben yaşadığım müddetçe artık hiçbir şeyin kötü olmasına izin vermeyeceğim kızım. Yeni şehir ve yeni hayatımız bize iyi gelecek. Sen sadece babana güven.