ONSS1: One Night Stand With My Boss [Completed]

EPILOGUE

EPILOGUE

AMARA

Nagising ako dahil sa pagkaramdam ng pagkabaliktad ng sikmura ko.

Shit!

Dali-dali akong bumangon at hindi inalintana ang hubad na katawan. Agad akong pumasok sa banyo at nilapitan ang lababo at doon sumuka.

Parang pati ang kaluluwa ko ay masusuka ko na dahil sa sakit ng laluman ko. Kahit sumasakit na ang panga ko kakangawa ay naghimalos ako pero agad ding napapikit nang biglang humilo ang paningin ko.

Parang may pumintig sa ulo ko na ikinahilo ko kaya napakapit ako sa malapit na pader.

"L-liam.." Mas lumabo ang paningin ko kasabay doon ang pagpintig ng kung ano sa puson ko. Namanhid ang buong katawan ko at sa kung anong oras ay babagsak na ako.

"Mara--hey! What's wrong!?" Narinig ko ang baritonong boses at ang kamay na pumulupot sa bewang ko.

Inaninag ko ang tao na nasa harap ko pero agad din akong napahawak sa sentido ko dahil biglang humapdi iyon.

"Nahi.." Kumurap-kurap ako para aninagin ang lahat na nasa paligid ko. "Hilo.. Nahihilo ak--" Biglang dumilim ang paningin ko kaya napabagsak nalang ako.

LIAM

Nanginginig ang kamay ko habang hinihintay ang paggising ni Mara.

I'm so fucking worried about what happened earlier. She's so pale and damn hurting. And I don't know what's going on!

When she passed out, I panicked. And I don't know what I am gonna do!

Parang ayoko nang mangyare ang nangyare noon dahil sa katangahan ko. I just think, I can't lost again a person that I loved and cherish the most. I will gonna kill myself if that's happens.

"Uh.." Napabuga ako ng hangin dahil sa wakas ay gising na siya.

"Thank god you're awake. I am so fucking worried, Mara. What happened? Did you eat an expired foods? Why are vomiting? Why are you so pale, huh? Tell me, what happened?" Natataranta at sunod sunod kong tanong dito. I can't take it anymore! My curiosity is killing me! Damn it!

"L-liam.. kalma—" Pinutol ko siya at sarkastikong tumawa.

"Seriously? Calm down, baby? I can't fucking calm down! Seeing you so pale and vomiting is worrying me so badly! How can I calm down when you don't even feeling good! Tell me you're okay now. Just tell me and I'll calm down."

Agad namang sumilay ang ngiti sa labi niya na nagpagaan sa loob ko. She just smile and I melt!

"Okay na ako. Wag ka nang mag-alala. Stress lang siguro ito kaya nahihilo ako at nagsusuka pero okay na ako. Kaya please, kalma na?" Nakahinga ako ng maluwag tumango. Hinalikan ko siya sa noo at sa labi.

How I love this woman.

"I love you..." Mahina kong sabi dito. Ngumiti naman siya at pinisil ang ilong ko.

"I love you too—" Pareho kaming napalingon sa pinto nang bumukas iyon at inuluwa doon si Ynah. She is my classmate since elementary. Siya din ang nakatuluyan ng isa kong kaibigan noong elementary na si Helios.

"Oh, she's awake!" Gulat nitong sabi habang hawak hawak ang papel na nasa braso niya. Lumapit ito samin.

Napangiti ako at tumingin muli kay Mara na ngayo'y nakatingin din at nakangiti kay Ynah.

"Uh, baby, meet Ynah Perez. My elementary classmate. Ynah, she's Amara, my lovely fiance." Nakangiti kong pakilala dito.

Her faced amused and glared at me. "What?" Agap na tanong ko.