Chapter 2~ Last night

11 4 0
                                    


**inside the orphanage**

"Apologies for the false alarm. Please go to bed again immediately and rest well." The voice from the speaker announced, then the corridor lights were once again turned off.

Nagsipasukan ng muli ang mga caregivers na pinuntahan ang kwarto ng mga bata para siguraduhing walang sumubok lumubas sa silid gawa ng ingay. Hindi parin maiwasang isipin ng babaeng nagpipinta kanina kung bakit at saang fire-alarm ang napindot.

Imposibleng bata lamang ang may gawa nito kung ang lahat ng bata ay tulog na ng mga oras na iyon. Bago matulog ang mga caregivers ay dinodouble-check nila ang mga bata kung tulog na at saka nilolock ang mga pinto sa eksaktong 9 pm.

Kung may isang bata na nakatakas o naiwan sa labas bago mag 9, bakit pa sya maghihintay ng alas dos para lamang pindutin ang fire alarm na talagang napaka-imposible dahil may listahan ng mga pangalan ang mga caregivers bawat kwartong tulugan ng mga bata at isa pa alam nila ang parusa pag ginawa nila yun. So matanda talaga, t*nginang yan humanda sya sa'kin, baka gusto nyang dugo nya mismo gamitin kong pagpinta sa bangka ko.

Napangiti ang babae habang iniisip ang posibleng parusa na gagawin nya sa sino mang nagpatunog ng fire alarm ng biglang nag-ring ang phone nya na hawak parin hanggang ngayon.

As an "Unknown Number" flashed on her phone screen with last three digits of -183, alam na nya agad kung sino ito. Sinagot kaagad niya ito ng may ngisi sa mga labi.

"What did he want this time?" kalmadong tanong ng babae.

"Young lady, your presence is requested by the grandmaster tomorrow morning at exactly 7."

"What, 7am? Is he some kind of school head? I won't make it by 7." Giit nya sa pormal na secretary na kausap niya.

Napangiting napagtanto ng secretary ang paalala ng grandmaster patungkol sa reaksyon ng babaeng kausap nya ngayon.
"She loves making deals, give her one. Either stay there as an orphanage 2nd head or follow my orders and gain freedom from that dusty desk."

Kung kaya't sinabi nya sa babae ang pamilian na nagresullta sa mabilis na pagaproba ng babae sa oras ng usapan.

Tuwang tuwa ang babae sa narinig at saka napatingin sa malaking bintana ng kanyang kwarto na katapat ng entrance gate ng orphanage.

"Bye poor trees! Bye rusty gates! Bye manong! Oh, let's have a fair play tomorrow before I leave."
Pagdradrama nya sa sarili ng mapansin ang guard house.

"Bat patay ilaw nun? Makakatulog sya nyan pagbabantay o baka nagjaj*kol hahahah."

Napangiti na lamang ang babae sa malaking bintana na nasisinagan ng bilog na buwan.



----

I executed everything perfectly.

A young man thought to himself as he starred at the bright full moon shinning above. He slid off the sweaty hood from his head and ruffled his black hair, feeling the cold breeze of the night get in through his scalp.
He wipes his head by his sweaty palms that suddenly stings. He stares into his right hand, now having a rich darkred liquid signifying a fresh blood. As he looked down on his hand, a blood trickles from his forehead down to his face.

"Another gift again,huh?" he said gazing to the moon, then for a second he started walking again and went straight to a tavern nearby.



----
Please hit the star down below! Thanks

Schema LofuWhere stories live. Discover now