Embracing the Dark (PSYCH SERIES #1)

Chapter 32

I grunted when someone gently poked my head. Iniwas ko mula dito ang mukha ko at nakapikit na niyakap ang unan na nasa tabi ko.

"Wake up, mahal." I heard someone.

I groaned louder. Pilit kong ipinikit ang mga mata ko at nagtalukbong ng kamot. I heard Akiro chuckle beside me.

"Masyado ata kitang napagod kagabi?" he chuckled.

Agad akong napadilat ng mata sa sinabi niya. I glanced at my body inside the comforter only to see me wearing his big white shirt.

Unti-unti kong inalis ang kumot na nakatakip sa mata ko at bumaling kay Akiro. I scanned his face. Magulo ang mga buhok niya at nakatopless siya and he's only wearing his gray sweatpants.

"Be careful," he assisted me as I sat on the bed.

Ngumiwi ako nang maramdaman ang sakit sa katawan. He eyed me carefully when I winced in pain.

"Does it hurt?" nag-aalalang tanong niya.

Nakangiwi man ay inikutan ko siya ng mata. He chuckled with my reaction then poked my nose.

"Of course it hurts. Anong tingin mo sa akin, si Wonderwoman?" pagsusungit ko.

My smile instantly vanished when I saw him smirking at me.

"Kagabi, mahal, para kang si Wonderwoman." he chuckled.

Pinaghahampas ko siya sa sinabi niya. Asar ko siyang tinignan at hinampas ang mga braso niya nang paulit-ulit.

"Aray!" he grunted but he was still laughing.

Sinamaan ko siya ng tingin. "Akiro!" I shouted.

"Yes, ma'am?" he smiled at me.

I pouted. "Inaasar mo naman ako, e."

Inilayo ko sa kaniya ang mga kamay ko at nagtatampong tumalikod sa kaniya. Sinubukan kong tumayo ngunit sumakit lang ang katawan ko kaya in the end, inalalayan ako ni Akiro.

"Don't move too much." seryoso niyang sabi habang inaalalayan ako.

"I'm so stinky. I want to shower."

Inamoy ko ang sarili ko. Hindi naman ako mabaho pero malagkit na ang pakiramdam ko kaya gusto ko nang maligo para maginhawaan ako.

"You'll shower later. Kumain ka muna,"

"Nagluto ka na?"

He nodded. "Yeah,"

Suddenly, my stomach rumbled.

"Gutom na ako."

"Alright, let's eat."

Bumaba kami sa kusina ni Akiro. Habang nasa hagdanan ay hindi na nakaligtas sa pang-amoy ko ang amoy ng mga pagkain na nakahain sa lamesa.

I smelled the aroma of the coffee. Napahawak ako sa braso ni Akiro nang muntikan na akong matapilok habang inaamoy ang kape kaya naman masungit niya akong sinuway.

"Stop moving too much!"

Hinawakan niya ang kamay ko at inalalayan hanggang sa makababa ako ng hagdan. Agad naman akong tumakbo papunta sa lamesa para tignan ang mga pagkain.

"You're still sore, Valerie." he sighed.

Slices of bacon, eggs, hotdogs, and fried rice are served at the table. Mayroon ding orange juice na nakatimpla sa pitsel at napangiti naman ako nang may nakitang isang boquet ng bulaklak sa gilid ng lamesa.