Lies, Secrets, and Love

#9

 
 
PINILIT ni Daphne na ngumiti upang kahit papaano ay gumanda ang kanyang mood. Masama ang kanyang gising ngayong umaga dahil sa mensaheng pinadala ni Nomer kagabi bago siya matulog.

Kinuha niya ang kanyang cellphone pagkapasok niya sa sariling opisina at binalikan ang mensahe ni Nomer.

I will not be able to come to work tomorrow. May pupuntahan lang kami ni Zehra. Si Xenon na muna ang sasama sa iyo para makausap ang client natin.

Ini-off niya ang cellphone sa sobrang inis. Saan naman kaya pupunta ang dalawang iyon? Maybe they're making up the days they were not together. Sabi ni Roger ay nagpunta ng Turkey si Nomer, maybe nagkahiwalay ito at si Zehra dahil doon kaya ngayon ay bumabawi sila sa isa't isa.

Tiyak niyang nag-eenjoy na ang dalawa sa kung saang lupalop ng mundo man sila nagpunta. Maybe they're doing what a lovers in a sweet relationship should be doing.

Naitapon niya ang lapis sa sobrang inis. The poor pencil landed on the floor near the door where Xenon picked it up.

"Are you okay, Daphne? You seemed upset." Puna nito sa kanya at inilapag sa mesa niya ang lapis.

She frowned at Xenon. "I am more than upset, Mr. Xenon. I am pissed off."

Xenon chuckled at her. "I can see that. Halika samahan mo akong mag-unwind. Mamaya pa namang lunch ang appointment natin with Mr. Smitherman."

Nagtataka man ay kinuha pa din ni Daphne ang kanyang purse at ang notebook niya. "Saan tayo pupunta?"

"To the place where we could be happy as a child."

Hindi niya alam kung saang lugar ang tinutukoy ni Xenon pero base sa mga ngiti nito ay pupunta sila sa lugar kung saan magiging masaya sila tulad ng isang paslit.
 
  
  
  
NAKATANAW si Nomer sa kalawakan ng karagatan habang hawak sa isang kamay ang baso ng mamahaling alak. Tanaw niya mula sa balkonahe ng beach house ng kanyang ina ang papasikat na araw. This is the perfect place to have a family bonding but sad to say, their mother has another plan with her other family. Kaya ang nangyar ay sila lamang ng kapatid na si Zehra ang magkasama mahalagang araw na ito. Today was their mother's birthday and they planned on surprising her by going all the way here to spend time with her but their mother and her family is currently in Boracay.

Expected na nila ni Zehra ang bagay na ito kaya hindi na sila umasa. Sa halip ay inenjoy na lang nila ang mga oras sa beach house ng kanilang ina.

Zehra is her elder sister although he does not consider her as one becauseof their very little age gap. Zehra is just ten months older that him. Hindi din naman kasi halata na mas matanda ito dahil mas matangkad siya rito at hindi niya rin ito tinatawag na abla or elder sister dahil ayaw nito.

Narito sila sa Mindoro ngunit ang isipan niya ay nasa Maynila kung saan naroon si Daphne.

"What are you thinking, brother?"

Nilingon ni Nomer ang pinanggalingan ng tinig. Yakap ni Zehra ang sarili habang may hawak na tasa ng kape. Sumandal ito sa railings ng balkonahe paharap sa kanya.

"I'm thinking about our current situation with our parents."

Malungkot na ngumiti sa kanya ang kapatid.

"Huwag mo nang pakaisipin ang bagay na 'yan dahil wala namang magbabago. Kahit anong gawin natin ay hindi tayo magiging isang buo at masayang pamilya. Let's just accept the reality that we are just a product of our parents' abrupt decisions in the past."

Zehra is right. Nasa stagr ng kapusukan ang kanilang mga magulang nang mabuo sila. Their parents were both too young when they had them. Parehong walang ideya ang mga ito sa salitang pamilya. Sinubuka naman ng mga magulang nila na panindigan silang magkapatid pero saksi sila sa toxic na relasyon ng mga magulang. Kaya nang makipaghiwalay ang kanilang ina sa kanilang ama ay sinang-ayunan na lamang nilang magkapatid kaysa naman araw-araw nilangmakikita na nag-aaway ang mga ito kahit sa simpleng bagay.