မိုးပေါက်လေးတွေ တရိပ်ရိပ်လိမ့်ဆင်းလာတယ်။
သစ်ရွက်လေးတွေရဲ့ လှုပ်လီလှုပ်လဲ့အသံတွေနဲ့အတူ မိုးဖွဲဖွဲရဲ့အသံသာသာဟာ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ ပျံ့လွင့်လာတယ်။
ဗြမ်း*
ခပ်ဖွေးဖွေး ခြေချောင်းတုတ်တုတ်ကလေးဟာ လမ်းပေါ်က ရေအိုင်ငယ်ကို နင်းချလိုက်တယ်။
"ပေါ်ပေါ်... ကိုကိုရေတွေစိုကုန်မယ်လေ မင်းကကျ မိုးကာနဲ့"
"ရပါတယ် အားရီ"
"ကျောင်းဆင်းမှ မိုးစဲသွားလို့တော်သေးတယ်... နမို့ဆို ကျန့်ကျန့်လေးပါ မိုးမိသွားမှာ"
ဘောင်းဘီရှည်ကို ဒူးအောက်နားလောက်အထိ လိပ်တင်ထားတဲ့ ကိုကိုခြေထောက်မှာ ဗွက်နည်းနည်းပေနေလို့ ရိပေါ်လေးက စေတနာထားပြီး ရေအိုင်ကိုနင်းလိုက်ရတာ။ မေမေက လာအော်နေသေးတယ်နော်!
"ဒီနေ့ အာဟာရ ဘာကျွေးလဲ ဝမ်ပုစိ"
မော့ကြည့်ပြီး နှာခေါင်းရှုံ့ပြတယ်။ သေချာပေါက် မုန်လာဥနီပါဝင်တဲ့ စားစရာတစ်ခုခုဖြစ်ပါလိမ့်မယ်။
"ဥနီ ဆန်ကျုတ်"
"စားခဲ့လား"
"အွန်း သေးသေးလေးပဲ..."
လက်မတုတ်တုတ်လေးနဲ့ လက်ညှိုးတုတ်တုတ်ကလေးကို ထိလို့ ပမာဏပြရှာတယ်။
"မြန်မြန်လျှောက်ကြကလေးတွေ မိုးတွေက ထပ်ရွာမလားမသိဘူး"
ခြေလှမ်းတိုတိုလေးတွေက တတောက်တောက်လျှောက်တယ်။ ရှောင်းကျန့်ကလည်း သူ့ကလေးလေး ခြေထောက်တွေ ညောင်းမှာ စိုးလို့ ကောက်ချီလိုက်ချင်ပေမယ့် အားပေါ်ဟာ ဒီရက်ပိုင်းတွေမှာ ပိုပြီး ထွားလာပုံပေါ်ပါတယ်။
သူ့လက်တွေထဲ ရောက်ရှိနေတဲ့ ခပ်ဖောင်းဖောင်းလက်ကလေးတွေဟာ ကြောင်သူငယ်လေးတွေရဲ့ လက်လေးတွေ အလားပဲ။ ချောချောအိအိကလေးနဲ့ ဖွေးဖွေးသန့်သန့်လေး။
ဝမ်မာမားပြောသလိုပဲ အိမ်ရောက်ခါနီးမှာ မိုးတွေက သည်းကြီးမဲကြီးနဲ့ ရွာချလာပါတယ်။
"ဟား... မိုးရွာပြီ"
မျက်လုံးလေးတွေ အမြဲလက်နေတဲ့ ရိပေါ်က လက်ခုပ်တွေတီးပါတယ်။ ဝတ်လာတဲ့ အဝါရောင်မိုးကာလေးက မစ်ကီမောက်အရုပ်လေးတွေနဲ့ မိုးစက်ကလေးတွေလည်းတင်လို့။
