𝟹.𝟹

2.4K 172 13
                                    

🚒 🚨

ညနေစာစားပွဲပြီးတော့ သူတို့နှစ်ယောက်အပါအဝင်အားလုံးက မလှုပ်ချင်လောက်အောင်ပင်ပန်းနေကြပြီဖြစ်တယ်။

ကိုကိုကတော့ လူကြားထဲ ငိုမိသွားတာရော သူ စ နောက်လိုက်မိလို့ရော နည်းနည်းလေးတော့ စိတ်ကောက်ချင်နေတယ်။

အခုလည်း မာမားတို့နှစ်ဖက်ပေါင်းပြီး လက်ဖွဲ့ထားတဲ့ လုံးချင်းအိမ်လေးကိုရောက်တော့ စကားမပြောတဲ့ အပြင် ကုတင်တဖက်ခြမ်းမှာ သွားထိုင်နေတာ သူ့ကိုကို။

"ယောက်ျားရေ... "

အင်္ကျီလဲဖို့ပြင်နေတဲ့ ကိုကို့ကို ပျော့ကွက်ကိုင်ရမှာ ရိပေါ်အလုပ်ပဲ။ အခေါ်အဝေါ်ကို ကြက်သီးထစရာကောင်းအောင်ခေါ်ချလိုက်တယ်။

နည်းနည်းတော့ ကသိကအောင့်နိုင်ပေမယ့် နောက်ပိုင်းဆို နေသားကျသွားမယ်ထင်တာပဲ ။

ခါးကို သွားဖက်တော့ ဖက်လိုက်မိတဲ့ သူလက်တွေကို အပေါ်ကနေအုပ်မိုးပြီးကိုင်လိုက်တယ်။

"ကိုယ်နားချင်ပြီ"

သေချာတာပေါ့...  စနေသားဟာ စိတ်ကောက်ပါပြီ။

"မနားရပါဘူး...  ဘယ်သူက မင်္ဂလာဆောင်တဲ့ညမှာ အစောကြီးနားလို့လဲ"

ရိပေါ်က ကိုယ့်စကားကိုယ်ကြားပြီး ကြက်သီးတောင်တဖြန်းဖြန်း။

"စကားလေးဘာလေး ပြောမယ်ပြောတာပါ"

"ကိုကိုက နားတယ်ကွာ ဟုတ်ပြီလား"

အဆုံးထိ စိတ်ကောက်မပြေသေးတဲ့ကိုကိုမို့ ရိပေါ်ကလည်း လက်မလျှော့နိုင်။ သူစလိုက်တာ တော်တော်လေးလွန်သွားသည်မဟုတ်လား။

"ဟာ ကိုကိုရာ... "

ရှောင်းကျန့်က ရယ်ချင်စိတ်ကို ကြိတ်ထိန်းရပြန်တယ်။ ဘယ့်နှယ့် ဒီကလေး။

"မင်းကို ကိုကိုစိတ်ဆိုးနေတာနော်"

"မင်္ဂလာဆောင်တဲ့နေ့ကြီးလေ"

"ပြီးတော့ မင်္ဂလာဦးညမှာကို"

ရိပေါ်က ဘာဖြစ်နေမှန်းမသိအောင်ချစ်ဖို့ကောင်းနေတော့တာပဲ။

"ကိုကိုက ဟိုမှာ အကျင့်ပျက်လာတာ"

ဇာတ်လမ်းတွေဟာ စတင်ပါပြီ။ စိတ်ကောက်ခြင်းရဲ့ မြှားဦးဟာ ရှောင်းကျန့်ဖက်ကိုလှည့်ပြီ။

Iᴄᴇ Cʀᴇᴀᴍ ♡︎Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang